Op woensdag 11 november wordt de Utrechtse Gi wakker van haar telefoon: het is de moeder van haar beste vriendin Özge. Wat ze vertelt zet Gi’s wereld op z’n kop: Özge is dood.
Al snel wordt bekend dat ze op brute wijze is vermoord. Gi: ‘Ze is letterlijk recht in haar hart gestoken.’
Veel landelijke nieuwsmedia berichtten over de moord op Özge en sommigen spreken van een ’transmoord’: een moord op een transpersoon. In landen waar transgenders niet worden geaccepteerd, komen transmoorden vaker voor. Dat het een transmoord zou zijn, vindt Gi extra pijnlijk. Ze vindt het een bizarre reden én vindt het bitter omdat Özge zo veel meer was dan alleen transgender.
Jaren geleden leren Gi en Özge elkaar kennen via Hyves, dat toen nog bestond. “We raakten aan de praat en merkten na een tijdje dat we gevoelens voor elkaar hadden. We kregen een relatie, maar die was van korte duur.” Ze verliezen elkaar uit het oog, tot ze elkaar later op een feestje weer tegenkomen. Het is direct als vanouds en ze herpakken hun vriendschap.
Gi is in een mannenlichaam geboren, maar heeft zich altijd meer vrouw gevoeld. Ze praat daar veel over met Özge, en vlak na hun hereniging begint Gi aan haar transitie. En ook Özge is met een mannenlichaam geboren, maar voelt zich vrouw. Als ze een jaar of negentien is begint ook zij – naar voorbeeld van Gi – aan háár transitie. Dat was bijzonder, beschrijft Gi: “We zijn twee keer bij elkaar uit de kast gekomen, als homo en als transgender. Vroeger hadden we al een sterke band, maar dit maakte onze band nóg sterker. Er was niemand in de wereld die mij beter begreep dan zij, we konden werkelijk alles met elkaar bespreken.”
De klap is dan ook enorm als Gi op 11 november dit jaar het verschrikkelijke nieuws te horen krijgt dat Özge er niet meer is. Ze leest het in een bericht van Özge’s moeder nadat ze een oproep van haar mist. ‘Gi, Özge is net overleden. Ze is in haar hart gestoken’, zo stond er. “Is dit echt? Wat gebeurt er? Is dit een grap? Die vragen schoten direct door mijn hoofd. Toen ik haar terugbelde wist ik vanaf de eerste ‘hoi’ dat het mis was.”
De laatste keer dat Gi haar beste vriendin heeft gesproken is vier dagen voor haar moord: “Op die zaterdagavond hebben we lang gebeld samen en veel gelachen”, vertelt Gi, toen nog onwetend dat dit de laatste keer zou zijn dat ze haar stem zou horen. Het is nu drie weken geleden dat Özge is vermoord. Gi heeft een belangrijke rol mogen spelen bij haar Islamitische uitvaart en heeft daar samen met Özge’s moeder haar lichaam gewassen, een ritueel dat samen met een Imaan wordt gedaan. “Het was mooi dat ik haar nog mocht voelen, ik heb haar zelfs nog een kus gegeven. Aan de andere kant is het heel heftig om het lichaam van je dode vriendin te wassen. Zeker door de confronterende wonden op haar lichaam.”
“De eerste week zonder Özge was vreselijk. Ik schreeuwde en huilde. Doordat ik haar heb mogen wassen zag ik haar telkens als ik mijn ogen dichtdeed. Alleen thuis zijn durfde ik niet meer. Ik was bang dat ik haar opeens voor me zou zien staan, terwijl ik niet in geesten geloof.”
Gi zoekt ze zo veel mogelijk afleiding: “Özge was zo abrupt weg. Er zit een litteken op mijn hart.”
Kort na de moord is er een verdachte aangehouden. Er heeft nog geen zitting plaatsgevonden. Het enige dat de politie naar buiten wil brengen is dat de verdachte een bekende is van Özge.
Kezban (23) overleefde schietpartij: 'Het voelt alsof hij me heeft vermoord'
