Na een wekelijkse hockeytraining fietst Evie (16) zoals gewoonlijk naar huis. Maar wanneer ze een rotonde passeert, wordt ze aangereden door een vrachtwagen. De chauffeur had haar over het hoofd gezien.
Evie, op dat moment veertien jaar oud, breekt haar beide benen.
Als de vrachtwagen Evie aanrijdt, belandt ze in een nachtmerrie. Door de harde klap valt ze van haar fiets. Het lukt haar niet meer om op te staan. “Door de adrenaline voelde ik helemaal geen pijn. In paniek was ik wel, en ik wilde op dat moment mijn ouders zo snel mogelijk zien.”
Terwijl Evie beduusd op de grond blijft liggen, schieten de mensen om haar heen te hulp. “Het was druk op de rotonde, omdat er in de buurt een middelbare school zit. Daar waren die avond toevallig ouderavonden. Deze mensen hebben snel de ambulance en mijn ouders gebeld.”
Met gierende sirenes wordt Evie naar het ziekenhuis gebracht. Daar blijkt dat haar beide benen zijn gebroken en dat haar leven voor een lange tijd op zijn kop zal staan. “Ik moest in totaal acht operaties ondergaan, waaronder een botceltransplantatie en huidtransplantatie. Ook mijn kuitspier moest omgeklapt worden. In mijn linkerbeen waren veel complicaties en in mijn rechterbeen werden platen en schroeven geschoven.”
Drie weken lang verblijft Evie in het ziekenhuis om van de operaties te herstellen. “Ik praatte veel met mijn ouders, daarbij kon ik wel echt mijn ei kwijt. De vrachtwagenchauffeur heb ik nooit de schuld gegeven.”
Yente (23) liet benen breken om 6 centimeter langer te worden: 'Ben nog steeds klein'
Dat Evie na drie weken naar huis mag, betekent niet dat ze haar oude leven weer op kan pakken. Ze begint aan een traject dat volledig uit revalideren bestaat, waardoor ze geen tijd vrij kan maken voor school en vriendinnen. Hoewel ze hiervan baalt, probeert ze zo positief mogelijk te blijven. “Ik ging er wel volledig voor. Twee keer per week kon ik thuis revalideren en drie keer per week ging ik naar het revalidatiecentrum.”
Het doel van de revalidatie is om uiteindelijk weer zelfstandig te kunnen lopen en bewegen. De eerste vijf maanden merkt Evie hier alleen weinig van. “Het heeft een half jaar geduurd voordat mijn botten aangesterkt waren. Eerst kon ik niet eens met een rollator lopen, later kon ik gelukkig zelfstandig met krukken lopen. Dat gaf een stuk meer motivatie.”
Zodra ze zelfstandig met krukken kan lopen, lijkt ze volgens de artsen sterk genoeg voor een extra uitdaging. Daarom worden er een aantal platen uit haar linkerbeen verwijderd. Maar dan gaat het opnieuw mis, vertelt Evie. “Hierdoor brak mijn been opnieuw. De artsen moesten met spoed nieuwe platen in mijn benen zetten.”
Dat gebeurt helaas niet op de juiste manier, waardoor haar been binnen de kortste keren scheef staat en nog pijnlijker aanvoelt. “De platen moesten er opnieuw uit- en weer ingezet worden. Uiteindelijk heeft dat foutje me bijna een jaar aan extra revalidatie gekost, wat niet nodig was geweest.”
Bram (35) begon door break-up met hardlopen: 'Werd een maand na m'n eerste marathon aangereden'
Haar nieuwe leven geeft Evie zowel lichamelijk als mentaal een enorme klap. Omdat ze al haar energie stopt in het revalideren, lukt het haar niet meer om met vriendinnen te lunchen of zelfstandig naar school te gaan. Hier heeft ze het in deze periode moeilijk mee. “Ik wilde gewoon de dingen doen die mijn vriendinnen ook deden. Het was moeilijk om te weten dat ik dat niet kon.”
Daarom biedt het revalidatiecentrum psychische hulp aan, waarbij ze de gelegenheid krijgt om over het ongeluk te praten. “Dat heeft tot mijn verbazing goed geholpen. Ik kreeg een behandeling waarbij ik een fel lichtje moest volgen terwijl ik over het ongeluk praatte (EMDR, red.. Omdat mijn hersenen zich op zoveel dingen moesten focussen, dacht ik minder na over het ongeluk. Dat heeft me erg geholpen.”
Inmiddels is ze twee jaar verder. Afgelopen december heeft Evie haar revalidatietraject volledig afgerond en nu begint ze haar oude leven weer op te pakken. “Het is fijn om alles weer te kunnen, want dat had ik na het ongeluk nooit durven denken.”
Soms voelt ze zich nog angstig door het ongeluk, maar ze probeert zich daar overheen te zetten. Zo is het haar gelukt om weer op de fiets te stappen en zelfs over dezelfde rotonde te fietsen. “Dat was in het begin natuurlijk doodeng, maar ik ben nu blij dat ik dat gedaan heb.” Verder hoopt ze ook haar rijbewijs te kunnen halen wanneer ze achttien wordt. “Dat vind ik heel spannend, omdat het verkeer toch wel een drempel voor me blijft. Maar ik wil me absoluut niet tegen laten houden.”
Hester (19) werd aangereden door vrachtwagen en maakte er TikTok-filmpje over: 'Mensen mogen lachen'
