Bij elk terras checken of je wel in de stoeltjes past, vliegen is de hel en in een dagje naar de Efteling brengt veel stress met zich mee: Elah Serghini (25) liet een gastric bypass doen om eindelijk veel af te kunnen vallen.
En met succes; ze is na drie maanden al 27 kilo kwijt. Maar dat ging niet zonder slag of stoot.
Een gastric bypass is niet een ingreep die je zomaar eventjes laat doen. Toch voelt Elah dat ze geen andere keuze meer heeft als ze beter in haar vel wil komen te zitten. “Ik vond mezelf altijd al heel leuk, want het was niet zo dat ik mezelf haatte als in in de spiegel keek. Maar ik merkte wel dat mijn gewicht het enige was dat me tegenhield om mezelf helemaal te accepteren.”
“Het waren ‘kleine’ dingen die me eraan herinnerden dat ik te dik was. Zoals naar het terras gaan en niet weten of je in de stoelen past, bang zijn om niet in de achtbaan te kunnen, tijdens het shoppen angst hebben om niet in de grootste maat te passen en hopen dat er in het openbaar vervoer niemand naast je komt zitten. Je wordt je super bewust van hoe groot je bent.”
Het gevecht tegen de kilo’s begint al als Elah nog op de middelbare school zit. “Vanaf toen heb ik elk denkbaar dieet geprobeerd. Het lukte vaak wel om vijf tot tien kilo af te vallen, maar je blijft last houden van een bepaald soort verslaving waardoor dat resultaat nooit blijvend was. Ik ben 1,76 m en woog op mijn zwaarst 134 kilo. Mijn BMI was hoger dan 43, wat betekent dat ik overgewicht klasse twee had; morbide obesitas.”
Een gastric bypass lijkt de oplossing te zijn, maar voor ze deze kan laten uitvoeren gaat daar nog een jaar aan controles, testen en diëten aan vooraf. “Het was nog maar de vraag of ik er voor in aanmerking kwam. Zo ga je met een diëtist aan de slag en moet je zes kilo afvallen, om te laten zien dat je de drive hebt om een dieet te volgen en gezonde keuzes te maken. Als je een gastric bypass laat doen is het namelijk niet zo dat je ineens zonder moeite veel afvalt. Je moet je hele levensstijl aanpassen.”
“Daarnaast spreek je tijdens dat traject een psycholoog, de chirurg en een internist. Uiteindelijk gaan de specialisten met elkaar om tafel en moeten zij allemaal akkoord geven op de operatie. Als er één iemand twijfelt, moet je (deels) aan een nieuw traject beginnen. Dit alles bij elkaar heeft zo’n jaar geduurd, dus ik was door het dolle heen toen ik hoorde dat ik groen licht kreeg.”
De operatie is heftig, maar Elah heeft er vooral zin in. “Niemand kan je hierop voorbereiden, maar ik keek al sinds mijn elfde uit naar het moment dat er echt een knop om zou gaan. Al voelde ik toen ik wakker werd wel meteen dat ik het onderschat had. Ik moest een dag langer in het ziekenhuis blijven omdat ik geen water en medicijnen kon binnenhouden. Mijn lichaam voelde alsof ik was overreden door een bus, maar in wist waar ik het voor deed.”
Zodra Elah thuiskomt begint haar nieuwe leven met een gastric bypass. En dat is nogal een verschil met het leven dat ze daarvoor had. “Ik ben bourgondisch opgevoed en had een hele ongezonde relatie met eten. Als ik het ene bord leeg had, pakte ik de volgende. Ik was vrijwel nooit verzadigd. Nu word ik gedwongen om te stoppen met eten, omdat ik eindelijk het gevoel heb dat ik vol zit.”
Nu eet Elah zes keer per dag een kleine maaltijd met veel eiwitten. “Omdat je zo weinig eet, moet je zorgen dat je niet teveel spiermassa verliest. Voor mijn omleiding at ik vaak de hele dag niks en ’s avonds heel veel. Het was dus heel erg wennen om ineens zes keer per dag – gemiddeld om de twee uur – te gaan eten. Eerst kon ik echt naar m’n maaltijd uitkijken, maar nu zie ik er soms heel erg tegenop.” Vooral omdat ze niet echt een hongergevoel heeft. “Dat komt inmiddels gelukkig een beetje terug.”
Ze kan per maaltijd niet alleen veel minder eten, maar ook niet meer alle soorten voedsel verdragen. “Door de operatie gaat het voedsel nu niet meer via een maagklepje en het maagzuur naar de darmen, maar komt het daar direct terecht. Hierdoor word ik snel ziek als ik iets met teveel suiker of te vet eten eet. Ik kan dus nooit meer een pak koekjes eten zonder me slecht te voelen. Ik word eigenlijk gedwongen om gezonder te eten.”
Spontaan uit eten gaan met vriendinnen of op vakantie een restaurantje in duiken is door de operatie ook een stuk lastiger geworden. “Ik weet nooit hoe iets gaat vallen, dus als ik een stukje biefstuk eet wat slecht te verteren is dan wil ik het liefst meteen naar huis. Toen ik laatst op een babyshower was viel er een hap niet goed en moest ik eerder vertrekken.” Daarnaast kun je in het eerste jaar last hebben van haaruitval als je snel veel afvalt. “Het groeit allemaal wel weer terug, maar ik begin nu steeds meer kale plekken te krijgen.”
Maar als Elah de kilo’s op de weegschaal ziet, is het haar allemaal waard. “Ik ben in drie maanden 27 kilo afgevallen. Je lekker in je vel voelen is veel meer waard dan dat extra stukje pizza. Ik heb nu al veel meer energie en ga vaker de deur uit. Ik sport en loop en fiets overal heen. Voor ik mijn doel heb bereikt – een gezond gewicht van 80 kilo – wil ik nog 27 kilo afvallen, maar dat gaat me vast lukken. Mocht je willen weten of dat gaat lukken; ik deel mijn afvaljourney op TikTok @elahserghini.”
Irma (60) en Natasja (45) na maagverkleining: 'Makkelijk afvallen? Je hebt geen idee'
