Wat doe je als je ergens trots op bent? Juist, posten op Instagram. Redacteur Anne is niet voor niets Gen Z. Toch twijfelt ze of ze bepaalde Stories – vooral die met haar bil erop – nog wel moet delen.
Juist die video’s worden opvallend vaak bekeken door mannen die haar niet volgen.
Vorig jaar besloot ik mezelf na mijn break-up eens in het diepe te gooien. Na jaren op en af hardlopen, ontdekte ik een sport waar ik me comfortabel bij voel en plezier uithaal. Uitgebreid schreef ik toen over mijn eerste ervaringen met paaldansen. Van de fijne sfeer in de les, tot de kwaaltjes die ik eraan overhield.
De les laat een blijvende indruk achter – niet alleen in de vorm van blauwe plekken. Ik ben anderhalf jaar verder en ik hang nog steeds wekelijks in de paal. Half naakt, omdat je anders niet blijft plakken. Mijn uniform is een sportset die niet veel meer bedekt dan een bikini.
Omdat ik progressie maak, deel ik dat graag op mijn Instagram. Ik bouw kracht op en herinner me steeds vaker mijn voeten te pointen, zodat mijn tenen er niet uitzien alsof ze in een echtscheiding liggen. De video’s geven me een zelfverzekerd gevoel. Ook omdat mijn lichaam er in de video’s goed uitziet – laten we eerlijk zijn. Niets mis met jezelf van je goede kant laten zien online.
Misschien naïef, maar ik heb niet lang stilgestaan bij het idee dat mannen zouden geilen op de beelden. De jongen die in mijn dm vroeg of ik niet even in zijn paal kon hangen, heb ik zonder twee keer nadenken geblokkeerd. Het was een uitzondering, dacht ik. Zelf volg ik zat andere meiden die ook hun paaldansvideo’s delen, waarbij ik joelend en klappend in hun dm slide. Laat me a.u.b zien hoe je je been in nek legt – ik wil dat ook kunnen.
Misha: 'Reminder: de wereld draait ook door zonder dat ik alles fix'
Pas als ik uitgebreid langs de kijkers van mijn Stories scroll, realiseer ik me dat Instagram niet alleen for the girlies is. Tientallen mannen hebben zich aan het einde van de lijst verzameld, waaronder een vriendengroep uit het dorp waar ik ben opgegroeid. Geen van die jongens volgt mij, dus blijkbaar ben ik een onderwerp geweest.
Bah, ik krijg spontaan een knoop in mijn maag. Het idee dat ze gezamenlijk naar mijn video hebben gekeken maakt me misselijk. Ze hebben vast niet gezegd: ‘wow, check hoe goed ze haar tenen point’. Nee, in deze specifieke video komt mijn kont duidelijk in beeld. Ik wil niet alle mannen over een kam scheren, maar ik weet vrij zeker dat dat de reden is waarom ik een van de talking points tijdens hun vrijdagavond meeting was.
Paniek modus aan. Moet ik mijn bil beschermen tegen vieze Insta-mannetjes? Zit iemand zich af te trekken op mijn paaldansvideo’s? Ik twijfel om mijn account privé te maken of om voortaan een langer broekje aan te trekken. Tegelijkertijd roept het idee van mezelf aanpassen aan mannen spontane weerstand bij me op. Precies diezelfde weerstand die je als vrouw voelt als je dat korte rokje ’s avonds toch maar niet aandoet.
Tijdens paaldansen bespreek ik mijn dilemma met de andere meiden. De een heeft een baan in het onderwijs en deelt daarom zelf geen video’s. De ander voelt zich er simpelweg niet comfortabel bij. Allebei hebben ze redenen die niets te maken hebben met vieze mannen. Een andere vriendin die wel video’s post, zegt terecht: ‘Jij bepaalt wie jouw stories te zien krijgt. Als het je rust geeft, blokkeer je iemand die te vaak creept toch gewoon?’
Door haar opmerking zie ik de dingen ineens weer helder. Ik hoef me helemaal niet aan te passen naar de blik of mening van mannen. Mijn profiel, mijn regels. Ik vind het mooi om dit soort video’s te delen, waarom zou ik daar dan nu opeens mee stoppen? Door mezelf sportend op het internet te zetten, vraag ik niet automatisch om vieze blikken of dm’s.
Nee, mannen houden zich maar koest – en als ze dat niet doen en een vunzige dm sturen, gaan ze gewoon op de block. Zelfs als ze me geen bericht sturen, maar wel blijven loeren, ga ik het overwegen. Mijn ongemak is genoeg reden om iemand een paginaverbod te geven. Not on my watch.
O, en aan die vriendengroep uit het dorp: als je toch loert, gun me dan op z’n minst een follow. Of zeg iets over mijn gepointe tenen, dat mag ook.
Jurriaan: 'Stoere mannen raken niet in paniek van lipgloss'
