De nieuwe huurwet kwam er om te zorgen dat huurders niet steeds meer zouden moeten betalen, maar in de praktijk worden veel mensen er juist de dupe van. Bijvoorbeeld Bo (25) en haar vriend, die nu hun huis uit moeten.
De nieuwe huurwet werkt dus totaal niet in hun voordeel.
Sinds december 2023 woont Bo samen met haar vriend in Eindhoven. De keuze voor een huurappartement werd gemaakt, omdat het stel nog niet wist of ze uiteindelijk in die stad of in Utrecht wilden gaan settelen. “Een woning van zestig vierkante meter met één slaapkamer. Perfect om met z’n tweeën te wonen, en voor ons goed te doen qua kosten.”
Als Bo en haar vriend afgelopen juni terugkomen van vakantie, maken ze plannen om – een beetje verlaat – hun verjaardagen én housewarming te plannen. “Maar nog voor de uitnodigingen de deur uit waren, werd ik gebeld door de huisbaas dat we de woning aan het einde van het jaar weer uit moesten.”
De reden? Hun huurhuis valt sinds de nieuwe huurwet (1 juli 2024) qua voorzieningen binnen een bepaalde puntentelling, waardoor de verhuurder de prijzen binnen een vooropgestelde marge moet laten vallen. Hierdoor is het blijven verhuren van het pand niet langer rendabel. “De enige manier dat de woning qua huur wel meer zou kunnen opleveren, was als deze uitgebouwd zou worden. Maar omdat ons appartement bovenop het dak van bestaande bouw was gebouwd, hadden we die optie niet.”
De schrik is groot, want Bo heeft het net zo naar haar zin in het huis. “We snapten er allebei helemaal niks van. Het voelde alsof het hele circus en de stress van op zoek gaan naar huizen weer opnieuw begon. Daarnaast hebben we allerlei dingen op maat aangeschaft voor het huis, die nu hoogstwaarschijnlijk niet zomaar mee kunnen naar een nieuwe woning. Allemaal kosten waar je niet op zit te wachten als je net gesetteld bent.”
Sasha (21) huurde kamer bij jong gezin: 'Nachten vol geschreeuw en gekrijs'
Toch kan het stel niet anders dan de zoektocht starten en alle mogelijke opties afwegen voor ze er in december echt uit moeten. “Het appartement overkopen bijvoorbeeld, maar dat werd voor ons te duur. Het zag er namelijk mooi uit, maar we hadden in de afgelopen maanden ook al vaak te maken gehad met mankementen. Op het moment dat we het zouden kopen, zouden die ook voor onze rekening komen. Daar zaten we niet op te wachten.”
De huisbaas van Bo stelt ook voor om in een nieuwbouwproject in de buurt te huren. “Maar dat was ook weer een stuk duurder dan waar we nu zitten. Plus: als we daar zouden huren, zaten we daar weer een aantal maanden aan vast en konden we ook niet zomaar weg als we wél iets anders zouden vinden. Dat vonden we het niet waard, dus bleven we verder kijken.”
Uiteindelijk gaan ze het gesprek aan met een hypotheekadviseur, om erachter te komen wat hun kansen zijn om te kopen. “We hadden nog steeds geen idee in welke stad we uiteindelijk wilden wonen, maar Utrecht was nóg minder goed te betalen dan Eindhoven. We werden dus eigenlijk geforceerd om nu al te kiezen in welke stad we zo’n grote aankoop zouden doen. De conclusie was dat het met z’n tweeën wel zou lukken om te kopen. Daarbij was ik me heel erg bewust van hoeveel geluk ik heb dat ik dit samen met mijn vriend kan doen en dat alleenstaanden die optie waarschijnlijk niet hebben.”
Het kunnen kopen van een huis en daadwerkelijk een huis vinden, blijkt uiteindelijk nog een uitdaging. “Als je bij een huis gaat kijken en je ziet tientallen expats rondlopen, weet je dat de kans om het te worden vrijwel nihil is. Overbieden zat er voor ons ook niet in, dus dat bracht met het tijdsgebrek wel wat stress met zich mee.”
Uiteindelijk vinden ze via een goede vriend die bij een makelaarskantoor heeft gewerkt een woning waar ze konden kijken voor-ie op Funda kwam. “Er moest nog flink wat gebeuren, dus we hebben ondergeboden. Daar gingen ze niet mee akkoord, maar ze kwamen wel terug met een tegenbod dat wij hebben geaccepteerd. We krijgen het nu rond, maar wel met een strakke begroting en het is ruimer dan waar we nu zitten. Het is alleen wat minder luxe dan we gewend zijn, maar we zijn allang blij dat we nu rustig kunnen gaan wennen aan het idee van een nieuw huis waar we in oktober in kunnen.”
Na maanden piekeren kunnen ze nu opgelucht ademhalen, maar het voelt toch oneerlijk. “Mijn vriend had voor we iets kochten het liefst nog een paar jaar in Utrecht willen wonen, maar dat gaat hierdoor hoogstwaarschijnlijk niet meer gebeuren. Het heeft mentaal ook wel flinke indruk gemaakt, want ik zat in die tijd al niet zo lekker in m’n vel. Het kwam best hard aan als je hierdoor ineens nog meer zorgen op je bordje krijgt. Maar het is ook een geluk bij een ongeluk, want we investeren nu wel in een koophuis in plaats van dat we het geld ‘weggooien’ aan huur. Ik denk dat we uiteindelijk echt heel veel geluk hebben gehad.”
Zit jij met vragen over je huurwoning? Kijk dan of er in jouw gemeente organisaties zijn die huurders helpen, of neem contact op met de Huurcommissie.
Nurans (19) 'future roomie' bleek 48: 'Hij had een baan, maar betaalde studentenhuur'
