Het terrassenseizoen is, zoals iedereen weet, officieel geopend. Nou ja, hij ging open. Toen werd het -4 en inmiddels is het weer 20 graden. Ach, die arme glowa. Goed, de zon laat zich iig zien, de jassen gaan al fietsend uit en de plangas gaan op. Heel Amsterdam is freelancer, heeft een rijke vader óf geen baan, want ALLE terrassen zitten vol. Niet vanaf 16.00 uur, gewoon de hele dag door. Hoe dan?! Ik moet daar natuurlijk ook tussen zitten, dat begrijp je. Want een ijskoude aspri in je rechter en een kaasstengel in de andere klauw smaken nóg lekkerder als je ondertussen wegrent van je verantwoordelijkheden, am I right?

Maar eerlijk, financieel is dit een challenge. Iedere cappu, elke bopla, elke keer als iemand voorstelt om nóg een fles prosec te bestellen: mijn pinpas huilt steeds harder. Terwijl ik met een Iced Matcha Kokos Vanille Latte met spirulina door het sarpa loop, probeer ik tot een oplossing te komen. Hoe kan ik mijn luxe lifestyle blijven betalen terwijl ik het terras op kan wanneer ík dat wil? Op het moment dat ik oogcontact heb met een ruwharige teckel komt het eureka moment: ik ga gewoon werken bij een hip terras. Win-win!

All eyes op Samuels, een heerlijk tentje in de Pijp met nawi, matcha, zuurdesem brood, opgeklopte boter en smashed burgers. Wat wil je nog meer? Tuurlijk, ik kom daar ‘om te werken’ maar being fed is important! Anyway, geld verdienen én sociaal blijven. Dit is dé oplossing. Op m’n samba’s trappel ik naar die toko. Voor de ingang maak ik een selfie die ik in de gc van m’n vriendinnen gooi: ‘Dit is vanaf nu onze stamkroeg en drinks are on me!’ An (die altijd online is) vraagt terecht of ik al ben aangenomen. ‘Nee, maar over 5 minuten wel’, stuur ik terug, terwijl ik naar binnenloop en mijn Versace-bril in mijn haar zet.

Ik kan per direct van start. Heb ik even geluk dat ze net een week open zijn en nog op zoek. Ik doe wat zonnebrand op van La Roche, trek m’n lokken in zó’n strakke staart dat het lijkt alsof ik een facelift heb gedaan, doe m’n schort om en ben klaar om te shinen. Letterlijk.

De realiteit: in het eerste uur sta ik al 14 latte’s te maken, met verschillende soorten plantaardige melk waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Zonder pauze. Mijn vriendinnen komen langs om me te supporten, super cute. Ik zie ze ook. Vanuit de fucking verte. Ik spreek Juul alleen als ze langs me loopt om naar de wc te gaan. Inmiddels heb ik zelf zulke trillende handen door een overdosis aan americano’s waardoor ik een bord burrata over een poserende influencer laat vallen. Als blikken konden doden, lag ik tussen zes planken… Sorry lieffie!

Conclusion. Het was een prachtig plan maar in theorie.. Mijn hoca heeft het precies één dag volgehouden. Dus als je me zoekt: ik zit weer op het terras. Met kraanwater.

Liefs, MC x

Afko’s
glowa = Global warming
aspri = Aperol spritz
cappu = Cappuccino
bopla = Borrelplank
prosec = Prosecco
sarpa = Sarphati park
nawi = Natuurwijn
gc = Groepschat
hoca = Horeca carrière