Ach, VaDa! Die ene dag per jaar waarop je tijdlijn en fyp vol staat met koppels en captions als ‘Ik heb de leukste!’ of ‘Al 5 jaar mijn hart gestolen door deze @’. Ik gun elk stel alle liefde hoor, echt waar, maar waarom moet dit één keer per jaar commercieel benadrukt worden? Het laat de mensen zonder partner ook vaak geloven dat je als single in een soort tussenfase van je leven zit and that I don’t like. En hoe langer ik single ben, hoe meer ik besef: single zijn is geen wachtkamer of tussenstation. Het is een bestemming op zich!

Dat besef kwam niet vanzelf, hoor. Dankzij de podcast Steeds meer singles van Lizzy van Hees en Emma de Thouars begon ik te begrijpen dat ik mezelf niks tekort doe zonder relatie. En dus organiseer ik dit jaar een Galentine’s Day dinner. Zonder red flag of Tinder-date die naar binnen wandelt, alleen vriendinnen die zin hebben in een avondje gezelligheid en goede gesprekken.

Ter voorbereiding fiets ik richting de noma, want een bopla zonder zuurdesemstokbrood, een sterrenselectie van kaasjes en andere dipjes is natuurlijk niet mogelijk. Als ik mensen bij mij thuis verwelkom, haal ik liever te veel dan te weinig in huis. Niemand gaat met trek op zijn vanMoof terug naar huis, dat is mijn motto. Ik laat mijn oog vallen op een groot stuk brie, een truka, saffraan-aioli (we hoeven toch met niemand te tongen) en olijven die groter zijn dan mijn toekomst. “Voor een speciale gelegenheid?”, vraagt de verkoper terwijl hij hint op een date. “Galentine’s Day!”, zeg ik en ik zie hem even nadenken. “Alles is een goed excuus voor kaas.” Precies lieffie.

Volgende stop: mijn favoriete slijterij om nawi in te slaan. Ik haal ook wat alcoholvrij spul, sommige dinnetjes hebben dry jan doorgetrokken which I respect but vriendelijk bedank. Terwijl ik een fles radikon bekijk (aanrader) en alle ingrediënten voor esma’s op de toonbank hijs, raak ik in gesprek met de jongen die daar werkt. Aantrekkelijk, vriendelijk, een leuke lach en zelfs een zegelring… Dangerous. Hij maakt een grappige opmerking over mijn keuze. Ik kan meegaan in deze flirt vibe, maar nee. Tonight is for the girls! Bovendien moet ik door.

In de supermarkt haal ik de ingrediënten voor het eten: bladerdeeg, geitenkaas, honing en vijgen voor de plaattaart van – hoe kan het ook anders – Pien Laat Haar Eten Zien. Onderweg naar huis stop ik nog snel bij een Iraanse supermarkt om lavashak te scoren, mijn hele fyp staat er mee vol!? Dit moest ik als dessert taste testen met de girls.

Om 18.30 staan de eerste gasten op de stoep van mijn studio. De wijn vloeit sneller dan de lekkage in mijn badkamer, de borrelplank verdwijnt als sneeuw voor de zon en de gesprekken gaan over alles behalve liefde. Over carrièreswitches, doelen, hoe erg we Winter Vol Liefde NU al missen, reizen die we willen maken, de rechtszaak tussen Blake Lively en Justin Baldoni (juicy) en hoe we óóit met z’n allen willen wonen als we bejaard zijn, net als in de Gooische Vrouwen-film.

Meer dan dit heb je niet nodig toch?

Liefs, MC

Afko’s
VaDa = Valentijnsdag
Fyp = For You Page
Noma = Noordermarkt
Bopla = Borrelplank
Truka = Truffelkaas
Nawi = Natuurwijn
Dry Jan = Dry January
Esma’s = Espresso Martini’s