Marie-Claire: 'Iedereen zit in Kaapstad, ik in de trein naar Holwerd'
DOOR:LOT MULDER
DOOR:LOT MULDER
Meer Ams dan deze column van de enige echte Marie-Claire ga je het niet krijgen. Deze week: haar allereerste solotrip ooit.
Het is de maand waarin íédereen besluit dat Kaapstad the place to be is. Mijn hele Instagram- en TikTok-feed staat vol met yuppen die in wijnvelden hangen in een linnen broek, hiken in bikershorts of hun perfect gebruinde lijven showen op een strandbedje. En ik? Ik zit in de trein naar Holwerd.
Ja, je leest het goed lieffie. Terwijl iedereen overwintert in een zonnig oord en SPF met bronzer smeert, besloot ik om budget te ontprikkelen in ons eigen prachtige Nederland. Want eerlijk, de glowa is hier (helaas) ook voelbaar. Je hoeft echt niet altijd ver weg om te genieten van wat quality time met jezelf, ook hier is af en toe een zonnestraal op je huid te voelen. Dus: ik boekte m’n eerste solo trip ever, naar Ameland. ‘Een weekend buiten de ring, hoe erg kan het zijn?’, dacht ik. Nou, dat zou ik ontdekken.
Het begon al goed: de treinreis naar Holwerd was een belevenis op zich. Naast de drie uur lange rit, zat ik ook nog eens tegenover een oudere man die zijn levensverhaal begon te vertellen. Cute, maar ik kom hier voor m’n rust meneer. Eenmaal aangekomen in Holwerd stapte ik op de veerboot, en eerlijk? Ik was direct zen. De frisse lucht, het geluid van de zee, geen verplichtingen.
Ik verbleef in een huisje van familie. Geen aesthetic-interieur, maar wél een sauna, prachtige omgeving en een bos nepbloemen op tafel. Perfect. De eerste avond zette ik de sauna aan en probeerde ik me stiekem in te beelden dat ik op een strand lag. Daarna kroop ik in bed met een boek – geen Kobo, maar een echt papieren boek schat. Ameland really said: back to basics.
De volgende dag besloot ik de omgeving te verkennen. Wandelen langs schapen, paarden die je aanstaren en zelfs fazanten. Ja, fazanten. Ik had ze alleen ooit op het bord van m’n vader gezien vroeger (ja, dát was de dag dat ik vega werd). Ik voelde me zó in touch met de natuur dat ik bijna vergat dat ik normaal de stadse chaos prefereer boven een weiland. Dit was echt een mental healthwalk on steroids. Mijn standaard lawa in het vopa was hier niks bij.
Na drie dagen wandelen, sauna’s en zorgeloos gegeten te hebben, realiseerde ik me iets: I don’t need Cape Town. Geen overpriced big five tour, geen vakantiefoto’s met linnen kledij. Gewoon ik, een veerboot en een stel fazanten. Het was heerlijk, en stiekem ook hilarisch. Dus laat ze maar, die yuppen op hun wijnvelden. Ik blijf bij mezelf, on a budget.
Liefs,
MC <3
Afko’s
Glowa = Global Warming
Lawa = Lange wandeling
Vopa = Vondelpark
Exclusief voor
LINDA.meiden members