Hidde Lubbers (24) liep stage als housekeeping supervisor in een groot hotel in Amerika. Hij checkte wekelijks tweehonderd kamers.
“Omdat het hotel waar ik werkte dicht bij een vliegveld staat, hadden wij veel bemanningsleden van luchtvaartmaatschappijen te gast. Zij deden dan een paar dagen alsof ze thuis waren door bergen pakketjes te laten bezorgen. Soms lagen er twintig kartonnen dozen verspreid door één kamer. Geen idee wat ze allemaal kochten, maar ik voelde me een postbezorger en ­vuilnisman ineen. Iedereen van het kamer-personeel levert per werkdag zo’n dertig keer een aantal ziplocks met gevonden spullen af bij de receptie. Van iPads tot vieze onderbroeken: mensen vergeten van alles. De receptie is er verantwoordelijk voor om deze spullen terug te sturen. Er worden zelfs aangebroken tandpastatubes teruggestuurd als de gast dat wenst. Het goorste wat iemand ooit in zijn kamer heeft ‘achter-gelaten’, was een toiletpot vol met kots erin en ernaast. De stukken zag je er nog tussen zitten. Er was geen enkele poging gedaan het schoon te maken, er was zelfs niet doorgetrokken. Normaal gesproken maak je in je eentje een kamer schoon, maar toen heb ik er maar iemand bijgeroepen om me te helpen. De lucht was niet te harden. Daar maak je dan geen melding van bij de gast, want de klant blijft altijd koning.”

---