Vroeger dacht ik dat het ’t hoogst haalbare op romantisch vlak is om door iemand mee naar de film te worden gevraagd. Daar kom je natuurlijk wel van terug na de eerste ongemakkelijke date waarbij je anderhalf uur geen woord met elkaar kan uitwisselen. De bios is eerder een instapmodelletje van de solo-activiteiten. Vind je het spannend om er alleen op uit te gaan? Dan is de film een fijne om mee te beginnen. De bioscoopzaal is allang niet meer gevuld met alleen maar kleffe stelletjes. En zijn die er wel, dan hebben ze waarschijnlijk alleen maar oog voor elkaar. In de praktijk valt me in zo’n setting altijd op dat niemand echt op elkaar let en dat iedereen vooral lekker haar eigen ding doet.

De juiste mindset helpt hierbij ook. In plaats van te denken: ik ga in m’n eentje omdat ik een loner ben, probeer te denken: ik ga in m’n eentje als selfcare. Omdat ik mezelf op date wil nemen en wil trakteren op een goede film. Trek je meest comfy kloffie aan en zorg ervoor dat je royaal in je snacks zit. Popcorn, zoet of zout? Jij bepaalt. Veel mensen gaan lekker met zichzelf naar de bios, dus dit voelt maatschappelijk geaccepteerd. Bij Pathé hebben ze van die grote loveseats. Als je een beetje buiten de spits gaat, op een rustig tijdstip, kan je daar gewoon gaan zitten. Ik had ooit een warm dekentje mee, niks meer aan doen. Wat dit uitje ook zo fijn maakt, is dat je hier anderhalf uur lang echt geen afleiding hebt. Als je thuis een film kijkt, ben je toch snel afgeleid door je telefoon. Hier kruip je helemaal alleen in een verhaal en koppel je je even los van de buitenwereld. Als ik dan toch één nadeel moet noemen, is het dat je daarna misschien de nabespreking mist. Bonuspunten als je een gesprekje durft aan te knopen met een medebezoeker.

---