“Hij heeft me dat wel echt meegegeven en dat was toen onze enige verbinding met elkaar. Ik ben blij dat hij mij dat allemaal heeft geleerd, want door hem zit ik ook wel hier.”

Jeugdzorg

Op haar zestiende wordt Numidia uit huis geplaatst. Ze belandt in de crisisopvang. “Ik was een hele drukke en enthousiaste meid… maar ik had ook heel veel pijn – heel verdrietig”, deelt ze met Eva Jinek. Hoewel ze anderen altijd blij wilde maken, sloeg ze zelf weleens haar kamer kort en klein. “Dat was mijn manier van huilen. Dan had ik momenten waarop ik niet zo goed wist hoe ik met mijn emoties moest omgaan.”

Op haar achttiende verhuist Numidia naar een jeugdzorgbehandelgroep, naast een TBS-kliniek. “Dat was vreselijk. Je haalt me weg uit een onveilige situatie, maar zet me ook terug in een onveilige situatie. Tussen allemaal mensen die verslaafd zijn en een heftige problematiek hebben.”

Geen plan B

Uiteindelijk besluit Numidia te stoppen met haar opleiding om zich op muziek te focussen. Hierdoor mag ze van jeugdzorg niet meer op de groep wonen. “Er is geen plan B geweest in mijn leven. Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar ik werd geboren en toen zei ik: ik ga zangeres worden”, vertelt ze lachend.

Hoewel haar carrière begon met urban muziek, zoals Meli Meli en Tout Est Bon, wilde ze meer mainstream muziek maken. “Ik wilde echt zingen en mijn verhaal vertellen met muziek.” Nu Numidia ouder en volwassener wordt, heeft ze steeds meer te vertellen. “Ik wil Nederland het gevoel geven dat ik ze begrijp. Het maakt niet uit in welke situatie je zit, dat is gewoon mijn doel als artiest.”

Het hele interview met Numidia bij ‘Eva’ zie je terug op NPO Start.

Love is in the air: Numidia heeft een nieuwe vlamLees meer