Een retestrakke planning of go with the flow, elke dag uit eten of afhaalchinees op de bank, een rampzalige date of juist volop me-time. In ‘De week van’ bespreken we de week van een bekend persoon. Deze week: radio-dj Julia van Reyendam (26).
Radio-dj Julia wint Marconi Award: 'Shit, nu moest ik iets gaan zeggen'
Als 538-presentator won Julia donderdag, tijdens het jaarlijkse RadioGala, de Marconi Award voor Aanstormend Talent.
Je week in één woord?
Julia: “Hysterisch! Eind december kreeg ik te horen dat ik opnieuw was genomineerd voor een Marconi Award. Sindsdien ben ik een maand lang benieuwd geweest naar de uitslag. Hoe dichterbij het kwam, hoe meer het ging spelen, vooral deze week. Maandag ging ik naar de kapper en dinsdag liet ik groen-paarse nagels zetten (in de kleuren van 538), allemaal voorbereidingen voor het gala.”
En je hebt de prijs gewonnen, gefeliciteerd! Hoe was het om je eigen naam te horen tijdens de ceremonie?
“Dankjewel! Ik voelde me eigenlijk heel relaxed gisteravond. Mijn collega Dylan Boet was ook genomineerd, en ik had het hem – en ook Nawa Sira van NPO Radio 1 – evenveel gegund. Toch hoorde ik opeens mijn naam. Ik dacht echt: WTF?! Dit was het moment waar ik altijd van heb gedroomd … maar shit: nu moest ik iets gaan zeggen.
Ik had een speech voorbereid, maar door alle adrenaline kon ik de letters op het papier nauwelijks lezen. Halverwege mijn geplande bedankjes, gooide ik het blaadje weg. In plaats daarvan zei ik dat de eerste veertig Salmari-shotjes na de ceremonie voor mijn rekening zijn. Zo gezegd, zo gedaan. En die shotjes voel ik vandaag wel zitten.”
Tekst gaat verder na de foto.
Waarom had je een speech voorbereid?
“Vorig jaar was ik ook genomineerd en had ik dat niet gedaan. Ik dacht: praten is mijn vak, dat komt wel goed. Maar ik voelde opeens zoveel zenuwen in mijn lijf tijdens de bekendmaking. Als ik toen had gewonnen, was ik helemaal dichtgeklapt op het podium. Daarom wist ik dat ik het nu anders wilde doen. Het voelde als jinxen om vooraf m’n bedankjes op te schrijven. Achteraf heb ik het daardoor misschien juist gemanifesteerd, al had ik uiteindelijk niet zo veel aan het blaadje.
Als ik nu terugkijk op gisteravond voelt het zo onwerkelijk. Ik zit pas tweeënhalf jaar bij Radio 538, dus het is allemaal zó snel gegaan. Dat maakt deze prijs het leukst: om in een vroeg stadium van je carrière al zoveel waardering te krijgen. Tegelijkertijd krijg ik wekelijks de meeste waardering vanuit mijn luisteraars. Dat is waar ik het voor doe, voor het vaste groepje mensen dat altijd luistert naar mijn weekendshow.”
AkaLuuk over zijn week: 'Voelde alsof ik doodging'
Ja? Ken je de vaste luisteraars?
“Zeker, er is een clubje waarvan ik iedereen ken. Gijs uit Venlo, Justin uit Spijkenisse en Stefan die iedere zaterdag vanuit de sportschool laat weten dat hij weer luistert. Voor mijn luisteraars wil ik het uiterste uit mijn weekendshows halen.
Op vrijdag en zaterdag lig ik uiterlijk om 22.00 uur te slapen. Dan gaat de wekker om 05.00 uur en krijg ik, terwijl ik me klaarmaak, snapchats van vriendinnen die net uit de kroeg komen. Eerst combineerde ik uitgaan weleens met mijn ochtendshows, maar daar ben ik mee gestopt. Ik wil niet brak en met een schorre stem achter de microfoon zitten. Die verantwoordelijkheid voel ik tegenover mijn luisteraars, om altijd fris en goed voorbereid te zijn.”
Heb je het uitgaansleven opgegeven voor je werk?
“Nee, op maandag en dinsdag heb ik weekend. Dan ga ik de kroeg in en krijg ik het vaak nog voor elkaar om vrienden met een normale werkweek mee te nemen. Die zitten dan brak op werk, terwijl ik kan bijkomen van mijn weekend.
Vandaag heb ik gelukkig ook een rustige planning. Ik ga vanmiddag naar kantoor om de show van morgen voor te bereiden. En het is frituurdag in de kantine, dus daar ga ik sowieso even langs voor een brakke lunch. Morgenavond gaan we onze overwinning met het team vieren. Radio 538 heeft namelijk ook de prijs voor Beste Zender gewonnen. Tijd dus om samen de kroeg onveilig te maken, mijn collega’s zijn tegelijkertijd mijn beste vrienden.”
Tekst gaat verder na de foto.
Wat neem je mee het weekend in?
“Een trots gevoel. Ik weet nu dat je altijd moet doen wat je leuk vindt en dat de waardering vanzelf volgt. Daarnaast heb ik megaveel zin in mijn show en om mijn luisteraars te spreken. Waar andere mensen uitkijken naar het weekend omdat ze vrij zijn, kijk ik ernaar uit omdat ik weer mag werken.”
Volgens mij heb je een knaller van een week, maar wat kan er volgende week beter?
“Oeh, goede vraag. Misschien iets minder onzeker zijn. Een nominatie is geweldig, maar je gaat ook snel aan jezelf twijfelen. Het gaat tenslotte om de crème de la crème van de radioscene. Daarom dacht ik soms echt: wat doe ik hier? Nu heb ik de zegen van de vakjury en weet ik dat ik mijn werk goed doe. Tijd dus om die onzekerheid aan de kant te schuiven.”
Sjorleone: 'Ik eet al 12 jaar geen groente meer, ik ben bloedserieus'
