23 jaar en borstkanker: de nachtmerrie van iedere jonge vrouw en haar familie. Maud van Oossanen (24) vond vorig jaar een knobbeltje in haar borst en bleek ziek te zijn.
Bijna een jaar later heeft ze net haar zevende chemo achter de rug en nog meer chemo’s, een bestraling en een operatie in het vooruitzicht.
In november 2019 voelde Tim, Mauds vriend, een knobbeltje in haar borst. “Mijn moeder had tien jaar geleden borstkanker gehad, maar uit onderzoeken bleek dat dit niet erfelijk was. In eerste instantie lieten we het knobbeltje daarom voor wat het was.” Als Tim en Maud begin december een auto-ongeluk krijgen, denken ze er al helemaal niet meer aan. “We zijn er goed vanaf gekomen, maar alle aandacht ging naar ons herstel.”
Als ze het knobbeltje later die maand nog steeds voelt zitten, laat ze haar moeder voelen. “Zij voelde het ook en adviseerde me voor de zekerheid toch even naar de dokter te gaan. Maar omdat ik net weer lekker aan het werk was sinds het ongeluk, ben ik uiteindelijk niet gegaan.”
Aan het begin van de coronacrisis valt het werk van Maud ineens weg en heeft ze tijd om de huisarts een bezoek te brengen. “Die zei dat het waarschijnlijk niets was, maar verwees me voor de zekerheid toch door naar het ziekenhuis.” In eerste instantie krijgt Maud te horen dat ze over drie weken terug mag komen. Maar dan wordt ze diezelfde dag toch nog gebeld, dat ze de volgende ochtend om negen uur wordt verwacht.
“Mama had me verteld dat je een mammografie, een echo en eventueel een punctie krijgt. Als ik een punctie zou krijgen, moest ik haar even bellen. Toen ik haar belde om te vertellen dat dat inderdaad het geval was, heeft ze zich heel groot gehouden, maar achteraf hoorde ik dat ze huilend naar de wc was gerend. Dit was slecht nieuws.”
Diezelfde dag nog moet Maud terugkomen en krijgt ze het verschrikkelijke nieuws te horen. “De dokter zei: ‘Maud, dit is niet goed. Het is echt niet goed’. Het eerste wat ik dacht, was: ‘Ik ga dood’. Iedereen om me heen stortte in.”
Eén dag daarvoor kondigde premier Rutte de intelligente lockdown aan, dus Maud moest direct in quarantaine. “Ik mocht geen boodschappen doen, geen vriendinnen zien, afspraken in het ziekenhuis deed ik in mijn eentje. Ik heb zelfs mijn eitjes laten invriezen zonder dat daar iemand bij mocht zijn.”
In die rollercoaster moet Maud ineens levensgrote beslissingen maken. “Dan ben je 23 jaar en moet je ineens beslissen of je kinderen wilt, en zo ja, of je die dan met je huidige partner wilt. Weet ik veel? Heel graag natuurlijk, maar je weet ook niet hoe het leven loopt. En wil je dan de bevruchte embryo’s of alleen de eitjes laten invriezen? Je moet zoveel keuzes maken en je weet gewoon niet of wat je beslist het beste is.”
Tekst gaat verder onder de foto.
En toen startte Maud met haar chemo’s. “Na drie chemo’s kreeg ik een MRI en een echo. De uitslag bleek veel beter dan verwacht. Ik had nog een minimale aankleuring en omdat ze niet zeker wisten of het kanker was of iets anders, kreeg ik voor de zekerheid nog drie extra chemo’s.”
“We waren ervan overtuigd dat ik na die zes chemo’s schoon zou zijn. We hadden een feestje gepland, zijn de avond voor de uitslag lekker uiteten geweest en verkeerden in de zevende hemel. Maar toen zei de radioloog ineens dat ik nog helemaal niet schoon ben, dat ik nog drie extra chemo’s krijg en dat het niet eens zeker is dat ik na die, in totaal, negen chemo’s wél schoon zal zijn.”
https://www.instagram.com/p/CDlfeASjU_Y/
Afgelopen maandag had Maud haar zevende chemo. “Bij de eerste zes voelde ik niets, maar na deze voelde ik me misselijk. Alles leek zo goed te gaan en ineens is alles weer omgedraaid. De operatie waarbij haar borsten verwijderd worden, was gepland in september, maar wordt nu in november pas gedaan. “Daar baal ik echt van. Ik hoopte zo dat ik het traject kon afsluiten in 2020 en 2021 met een schone lei kon beginnen.”
“Ik denk niet dat ik volgend jaar doodga, maar ik denk wel dat ik niet oud ga worden. Als je dit meemaakt, wordt elke dag dat je nog leeft een cadeautje. Misschien word ik wel tachtig of negentig, maar ik blijf wel intens genieten van het leven.”
