Ik heb echt zo ontzettend veel zin in een heerlijk hete, zwoele zomer. Noem mij voortaan maar Mandy Zwoelkens hoor, schatten.

Deze lente was voor mij namelijk letterlijk en figuurlijk regenachtig. Genoeg tranen van hartenpijn. Het is misschien een cliché, maar liefdesverdriet heeft een onmiskenbare kracht om ons te vormen. Het biedt de gelegenheid om jezelf opnieuw uit te vinden, om te groeien en sterker terug te komen dan ooit tevoren. Hoewel het verdriet en de pijn soms overweldigend zijn, ben ik dankbaar voor de lessen die ik erdoor heb geleerd. Om er nog maar een cliché in te gooien: na regen komt zonneschijn.

En al die tijd hield ik de zomermaanden die hier nu eindelijk zijn in het vooruitzicht. Na een aantal maanden veel binnen zitten heb ik weer helemaal zin om buitenshuis te vertoeven. De zomer is dit jaar meer dan ooit een tijd waarin ik hoop weer op te bloeien en mezelf te herontdekken.

Ik kijk reikhalzend uit naar dat heerlijke koude drankje op een zwoele zomermiddag met vrienden op een overvol terras. Geen grijze gloed meer op mijn huid, maar een heerlijke sunkissed skin met hier en daar een sproetje op mijn gezicht. Zin in flirten met een onbekende, verliefd worden voor een avond of wellicht wel die heerlijke nieuwe (zomer)liefde ontmoeten. Op een feestje of festival dansen met mijn besties totdat de zon opkomt – alles ligt binnen handbereik.