LINDA.meiden podcast-host Lisa Volkers gaat er graag met een gestrekt been in. Ook in haar tweewekelijkse column, waarin ze in alle eerlijkheid deelt wat er allemaal in haar leven gebeurt.
Ik zat op de wc en zei hardop tegen mezelf: is dit het dan? De alcohol versterkte mijn emotie lichtelijk maar ik gaf zojuist toe dat het zo niet langer kon.
Er is niks meer aan in de stad, iedereen is f*cking jong en ik schaam me zodra ik het Leidseplein op fiets. Ik zeg de bewakers gedag en mag langs de rij naar binnen. Stoer? Nee, juist gênant. Ik kijk om me heen en ken niemand. Ja, ik ken één gast en ben absoluut niet verbaasd dat hij hier weer staat. Zal hij ook vast van mij denken. We gaan naar een andere tent waar precies hetzelfde verhaal zich afspeelt. Ik wil weg en heb honger. Nadat ik een paar frietjes in m’n mond heb gestopt, pak ik m’n sleutels en verlaat ik radicaal mijn vriendinnen.
Terug thuis op de wc confess ik het nog een keer hardop via een Snapchat die ik naar mijn beste vriendinnengroep stuur. Nog steeds lichtelijk onder invloed: ‘Er is gewoon niks meer aan, we zijn officieel te oud. Is dit het moment dat ik serieus moet gaan worden?’ De volgende dag word ik wakker met dorst en lach-emoijs van mijn vriendinnen op mijn confession video.
Ja lach maar, ik ben bloedserieus. Ik ben pasgeleden 28 geworden en heb voor het eerst in mijn leven het gevoel dat ik niet meer zo vaak kan uitgaan. Correctie: ik wil niet meer tot 5 of 6 uur in de kroeg staan. Niet meer het hele weekend brak zijn om mij maandag nog steeds verstrooid te voelen.
Het voelt voor mij als donderslag bij heldere hemel. Het gevoel dat ik oud en dus saai begin te worden. Iedereen die dit leest en 30+ is irriteer ik nu waarschijnlijk, maar dit is mijn oprechte gevoel. De jaren van mijn wilde haren zijn voorbij, ik moet mijn leven op orde hebben. Niet zaterdagochtend op 7 uur thuiskomen, maar zaterdagochtend om 7 uur naar de sportschool. Ik heb jarenlang meer genoten van de nachten dan van de dagen.
Ik ben al vier jaar student af; I know, het is tijd om me te gaan gedragen als een volwassen vrouw. Mét een volwassen baan en een volwassen huishouden. Wat overigens doordeweeks echt goed gaat. Maar zodra die vrijdag om de hoek komt kijken, komen er een soort vlinders in mijn buik. Zin om weer helemaal uit de bocht te vliegen, stoom af te blazen, te gieren van het lachen en gek te doen met mijn vriendinnen tot in de vroege uurtjes.
Maar het is weer zondag, je weet wat dat betekent. Een boos stemmetje dat al de hele dag tegen mij zegt: ik ga het vanaf nu écht anders doen. Waarschijnlijk met nog wat zaterdagen spijt. Maar het begin van het einde is begonnen: de mind switch.
Ps. Ja, Barcelona was geweldig en hij is over een paar dagen weer bij mij ;).
De 20 gouden tips van podcasthost Lisa Volkers: 'Maak zelf dat ene schilderij wat je zo vet vindt'
Ik ben Lisa, 28 jaar en ik woon in onze mooie hoofdstad. Hier komen de clichés: ik houd van gezelligheid met veel vrienden, familie, eten en drinken om me heen, de liefde van m’n hond Nene maakt altijd alles goed en werken bij het leukste merk van Nederland maakt mij very happy. Ik ben positief, houd van hard lachen, ben altijd te porren voor feestjes en wil vooral uit alles het meeste halen, ook uit brak zijn bijvoorbeeld ;).
