Je hoort het (bijna) nooit en het komt dan ook heel weinig voor: een herseninfarct krijgen op je 23e. Toch overkwam het Liona (26) na een feestje. ‘De volgende dag liep ik nog schever dan ’s nachts.’
“Dacht dat ik een enorme kater had”, zegt Liona tegen LINDA.meiden.
Als Liona thuiskomt na een feestje, moet ze een paar keer overgeven. Ze denkt dat het door de alchohol komt en dat het vanzelf over gaat. Maar als ze de volgende dag wakker wordt, gaat het niet veel beter: “Ik liep nog schever dan ’s nachts.”
Einde van de dag gaat ze werken bij haar bijbaantje in de supermarkt. “Er vielen veel dingen uit m’n linkerhand, zoals een stuk kaas. Ik keek naar m’n hand en dacht: waarom doe je het niet gewoon?” De alarmbellen gaan niet gelijk rinkelen: “Ik dacht; laat me maar, ik heb gewoon een enorme kater.”
Als ze thuiskomt duikt Liona gelijk haar bed in. Voordat ze haar telefoon weg legt maakt ze nog een selfie. “Ik zag dat mijn linker mondhoek naar beneden hing en ik kon niet meer knipogen.” Ze beseft dat dit geen goed teken is en belt samen met haar zusje de huisartsenpost. In samenspraak besluit ze naar de spoedeisende hulp te gaan. Hier krijgt ze verschillende onderzoeken, waaronder een MRI-scan. “Hierop zagen ze dat ik een herseninfarct had gehad. De dronkemansloop van de vorige ochtend was een teken van zuurstoftekort in de hersenen.”
In totaal loopt Liona langer dan twaalf uur door met haar herseninfarct. Hoe ze dat overleefde? “Waarschijnlijk heeft de alcohol mij geholpen omdat het je bloed verdunt.”
Na de uitslag ligt Liona vijf dagen in het ziekenhuis om te onderzoeken hoe dit kon gebeuren op zo’n jonge leeftijd. “Het is best zeldzaam, kreeg ik te horen. Ik lag ook met allemaal negentigjarige mensen op de kamer. ” De vele onderzoeken geven geen duidelijkheid, maar uit voorzorg moet ze stoppen met de pil en krijgt ze bloedverdunners. “De kans om het nog een keer te krijgen is hierdoor kleiner, maar niet nul.” Op dat moment dringt het niet tot Liona door dat het ook heel anders had kunnen aflopen: “Ik had geen besef van wat me overkomen was, ik zat echt in een overlevingsmodus.”
Als Liona ontslagen wordt uit het ziekenhuis, besluit ze haar leven weer op te pakken. Maar ze komt erachter dat dat niet zo makkelijk gaat. “Ik ben mentaal beperkt belastbaar geworden, het filter om dingen te verwerken in mijn hersenen is kapot.” Omgevingsgeluid en fel licht kan ze niet goed meer verdragen, dus is ze altijd overprikkeld. Afstuderen lukt op dat moment ook niet goed. “Ik deed veel middagdutjes.”
Met veel doorzettingsvermogen en behandelingen om haar leven aan te passen, lukt het Liona alsnog in juli 2022 af te studeren voor haar studie accountancy. “Daar ben ik trots op.” Op dit moment heeft ze haar pre-master afgrond en is ze bezig met haar master.
In Nederland kon Liona niet verder meer geholpen worden. “De artsen dachten mee met hoe ik ermee om zou kunnen gaan, niet hoe het beter kon worden.” Daarom is ze vorig jaar naar Utah gevlogen, waar ze een behandeling heeft gevolgd. “Daar hadden ze de middelen om te kijken welke delen in mijn hersenen beschadigd waren door het infarct. Daarna hebben ze de hersenen hersenen opnieuw getraind door veel te oefenen met multitasken. Dit heeft ervoor gezorgd dat beschadigde en gezonde delen in haar hersenen weer zijn gaan samenwerken en de hersenen weer normaal zijn gaan functioneren.”
Inmiddels gaat het goed met Liona. “Ik doe alles weer: uitgaan, etentjes, bioscoop en ik heb zelfs geen oordopjes meer nodig om overprikkeling tegen te gaan.”
Sophie (24) wordt langzaam doof en blind: 'Ik voel dat de tijd tikt'
