Latifa Mwazi heeft een witte huidskleur, iets wat voor velen niet rijmt met haar Congolese roots; de 22-jarige heeft albinisme. Als actrice vervult ze nu de hoofdrol in de Nederlandse speelfilm White Berry waarin een jonge vrouw met de genetische aandoening centraal staat.
Onlangs reisde Latifa af naar Tanzania om kinderen met albinisme de film te tonen en te inspireren. “We wilden hen laten zien dat zij het niet verdienen om gepest of gediscrimineerd te worden”, vertelt ze aan LINDA.meiden.
Een witte huidskleur, blauwe ogen en koperkleurig haar; dit zijn een aantal kenmerken van de erfelijke aandoening albinisme. Het wordt veroorzaakt door een afwijking in een gen, waardoor de kleurstof melanine niet of onvoldoende wordt aangemaakt. Zo ook bij de 22-jarige Latifa.
Als jong meisje verhuist ze met haar gezin van Congo naar Nederland. “Mijn moeder had een bepaald beeld hoe het zou zijn om in Congo op te groeien met albinisme. Het was beter voor mij om in een minder zonnig klimaat te zijn, waar de kans op verbranding door de zon minder zou zijn”, zegt ze.
Latifa is er al op jonge leeftijd van bewust dat ze er anders uitziet dan haar familieleden. “Ik ben wit met een Afrikaans gezicht. En ik heb blauwe ogen. Ik vind ze mooi, maar niemand in de familie heeft mijn oogkleur. Toen ik jonger was wilde ik niets liever dan meer op mijn moeder lijken. Naarmate ik ouder word zie ik dat we niet zoveel verschillen, ik heb haar lichaamstype en gezicht, alleen een andere huidskleur.”
Tekst loopt door onder de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het uiterlijk van Latifa zorgt ervoor dat ze opvalt bij mensen die albinisme niet kennen. “Op de basisschool ben ik nooit gepest door mijn klasgenoten, maar als we activiteiten met leerlingen van andere scholen deden was er altijd iemand die wat te zeggen had. Ook op straat zeiden kinderen dat ik niet mooi was omdat ik er anders uitzie. Tot op de dag van vandaag word ik door vreemden aangestaard. Vroeger vond ik dat vervelend en wilde ik met rust gelaten worden. Ik was al anders dan mijn familie en vond mezelf niet mooi. Als er dan ook op een bepaalde manier naar je gekeken wordt, krijg je geen goed gevoel over jezelf.”
De erfelijke aandoening zorgt er ook voor dat ze nystagmus, beter bekend als trillende of wiebelogen, heeft. “Ik ben ermee geboren, het hoort bij mij. Het valt ook mee, maar mensen denken dat ik scheel kijk. Als mijn ogen draaien, voel ik dat niet. Daardoor snap ik dat het voor gesprekspartner niet altijd duidelijk is waar ik naar kijk. Ik zeg dan: kijk waar mijn hoofd naar gericht is, dat is waar ik naar kijk.”
Luna (19) heeft albinisme: 'Mensen noemen me geen 'echte' albino'
Latifa is te zien als de 17-jarige Grace in de speelfilm White Berry, die sinds kort op NPO Start te vinden is. De actrice zegt dat haar rol de representatie is die ze niet eerder zag en zelf miste. “Als er iets over albinisme wordt gemaakt zijn het vaak documentaires of krijgt iemand met albinisme een bijrol in een film, het is nooit een hoofdrol.”
“Daarbij worden mensen met de aandoening altijd als zielig neergezet. Ja, in White Berry worden de negatieve kanten van albinisme getoond, maar het laat ook zien dat iemand met de aandoening talenten heeft en met dezelfde problemen als leeftijdsgenoten kampt. Het is veel meer dan slecht zien of niet tegen de zon kunnen. Ik voel me vereerd dat ik deze rol mocht vertolken.”
In de film loopt Grace tegen pesterijen, vooroordelen en typische tienerproblemen aan. Er wordt vaak gedacht dat de ervaringen van de hoofdpersoon die van Latifa zelf zijn. “Er zijn wel overeenkomsten, maar het is een fictief verhaal. De schrijvers hebben mij en andere mensen met albinisme gesproken over hun ervaringen. Er zit dus wel het een en ander van mij in, maar dat is slechts een klein deel. Wat het meest overeenkomt tussen mij en Grace zijn haar danstalent en de opmerkingen over het uiterlijk. Ik denk dat ieder persoon met albinisme zich daar in kan herkennen.”
Tekst loopt door onder de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Onlangs werkten stichting Inside The Same en de Nederlandse ambassade samen om voor Latifa een reis naar Tanzania mogelijk te maken. “Er zijn daar veel mensen met albinisme die in gevaar leven. Er word nog altijd gedacht dat het duivels is of juist geluk brengt.”
Tijdens de reis bezoekt het gezelschap scholen voor kinderen met een beperking. Iemand van de stichting geeft voorlichting over gezondheid en toelichting over de aandoening, maar Latifa richt zich vooral op het inspirerende gedeelte. “Wij wilden kinderen met albinisme de film laten zien en hen bewijzen dat ze meer zijn dan mensen met een aandoening. Dat zij het niet verdienen om gepest of gediscrimineerd te worden. Zij verdienen banen, liefde, vriendschap, net als alle andere mensen.”
Deborah (23) heeft vitiligo: 'Ik kreeg te horen dat ik een monster was'
In Tanzania voelt Latifa zich niet onveilig. “Ik was in de hoofdstad waar het niet per se gevaarlijk is, vooral in dorpen zijn er bijgeloven over albinisme. Maar voor de zekerheid ging ik overal heen met mijn moeder. Je weet het nooit. Ik ben nooit lastiggevallen, wel aangekeken. Dat is niks nieuws.”
Als zij vervolgens met haar moeder doorreist naar Zanzibar voelt Latifa zich minder prettig. “We zaten in een hotel dicht bij het strand, maar om daar te komen moest je het dorp in. Ik besefte plots dat ik daar niet goed over na had gedacht. We verplaatsten ons alleen met de taxi en liepen niet buiten, maar zelfs in de auto hield ik mijn hoofd omlaag zodat ik niet zou opvallen.”
Latifa geeft aan dat er één vraag is die ze opvallend vaak krijgt, namelijk hoe ze zo zelfverzekerd is geworden. “Uiteindelijk draait het om met wie je omgaat. Je hebt positieve mensen om je heen nodig die je stoppen wanneer je slecht over jezelf praat en die het beste voor je willen. Maar ik geef toe dat het een leerproces is. Ik heb dankbaar voor mijn moeder en broer die me nooit het gevoel hebben gegeven dat ik anders was en altijd hebben benadrukt dat ik mooi ben.”
Een boodschap die de actrice nog wil meegeven: het is oké om niks van albinisme te weten, maar verdiep je erin. “Zo begrijp je wat iemand met albinisme meemaakt of heeft meegemaakt. Het begint allemaal bij je kennis bijspijkeren. Ik wil mijn persoonlijke verhaal best aan je vertellen als je ernaar vraagt, maar ik ben hier niet om jou alles over albinisme uit te leggen. Ik vind niet dat ik hoef toe te lichten wat ik heb, dit is wie ik ben. En ik ben er geen minder mens om of minder mooi door.”
Ze drukt iedereen, maar in het bijzonder mensen met albinisme, op het hart dat ze er mogen zijn. “Jij bent oké, jij bent genoeg.”
De film ‘White Berry’ is te zien op NPO Start. Je vindt de trailer bovenaan dit artikel.
Braziliaans-Nederlandse Leonor (29) over haar bi-culturele achtergrond: 'Ik voel me identiteitsloos'
