Vijf gram

“Stiekem begon ik in mijn eentje thuis te gebruiken. ’s Ochtends bij mijn koffie snoof ik al. Vijf gram per dag, dat is veel. Ik sliep niet, was altijd wakker. Er gingen verhalen rond dat het niet goed met me ging, maar ik deed alsof er niks aan de hand was. Als mijn ouders vroegen of ik een probleem had, zei ik: ‘Nee, tuurlijk niet, het gaat goed.'”

Afkicken in Zuid-Afrika was alles behalve makkelijk. “De kliniek vroeg mijn dierbaren een heel lelijke brief aan mij te schrijven. Dat noemen ze ‘schadebrieven’. Tijdens groepssessies werd die hardop voorgelezen, iedereen hoort dus wat je hebt gedaan en hoe je familie daaronder heeft geleden. Nou, dat werkt effectief kan ik je zeggen. Het waren vreselijk zware momenten. Die van mijn broer vond ik het pijnlijkst. Hij schreef dat voor hem zijn leuke, lieve, gezellige, humoristische, zorgzame broertje al jaren dood was. En dat-ie hem zo ontzettend miste.”

Wil je het hele interview lezen? Je leest het in LINDA.meiden #IKGAOFFLINE. Nu in de winkel of hier te bestellen.

Interview: Milou Deelen