Vieze onderbroeken achter de bank of een huisbaas die het liefst overal camera’s ophangt: het leven op kamers is lang niet altijd huisje-boompje-feestje. In Kamer en Kwel delen jullie je opmerkelijkste woonervaringen.
Deze week spreekt LINDA.meiden met Rachel* (23). Zij maakte een opmerkelijke hospiteeravond mee.
Woonsituatie
Rachel komt tijdens haar kamerzoektocht een huis in het centrum van Nijmegen tegen. In de advertentie staat dat er in totaal tien mensen in het huis wonen. Het pand ziet er mooi uit, dus Rachel besluit te reageren – niet wetende dat de hospi een anekdote gaat zijn die ze later nog aan veel mensen zal vertellen.
Als Rachel op de avond van de hospi het huis binnenkomt, merkt ze meteen dat de bewoners wel van een feestje houden. “Ze kwamen hecht over, ook al hadden ze geen gezamenlijke woonkamer”, vertelt Rachel. “We namen plaats in één van de kamers van de studenten. Een nette kamer, maar het viel me gelijk op dat er één stoel tegenover alle andere zitplekken stond. Daar moest ik gaan zitten. Op de praatstoel.”
De sfeer onder de studenten is gezellig, maar afstandelijk. “Iedereen was wel aardig, maar ik kreeg het gevoel dat ze zichzelf vooral heel tof vonden. Ze waren veel met elkaar aan het kletsen en onderling aan het lachen. Niemand leek geïnteresseerd in mij. Alsof het een eer zou zijn om daar te wonen.”
Isabels (26) huisbaas bleek wapens te bezitten: ‘Moest zo snel mogelijk dat huis uit’
Ook de vragen die Rachel gesteld worden zijn apart. “Daar keek ik niet gek van op, omdat dat wel vaker gebeurt tijdens hospi’s. Totdat iemand zei: ‘We hebben ook een gay koppel in ons huis wonen, jij mag raden wie dat zijn’.”
Rachel kijkt de studenten verward aan. “Ik begon te lachen. ‘Is dit serieus?’, zei ik. De anderen probeerden me serieus aan te blijven kijken. ‘Ik moet nu aanwijzen wie er het gayst uitziet?’ vervolgde ik. Iedereen knikte. Het ging tegen mijn principes in, dus ik gaf geen antwoord. In plaats daarvan zei ik: ‘Ik denk dat jullie me voor de gek houden’. Toen barstten ze allemaal in lachen uit.”
Uiteindelijk blijkt niemand in het huis gay te zijn. “Ik voelde me voor het blok gezet. Omdat ik wat ouder ben durfde ik te zeggen dat het tegen mijn principes inging, maar ik kan me goed voorstellen dat een jonger iemand toch mensen gaat aanwijzen. Het huis stelde de vraag waarschijnlijk zodat ze iets grappigs hadden om twee aangewezen huisgenoten continu aan te herinneren. Ik zie daar de humor alleen niet zo van in.”
Na de rare vraag is het voor Rachel duidelijk dat ze niet in het huis wil wonen. “Vrij snel daarna ben ik naar huis gegaan. Ik vond de sfeer raar en belde er onderweg naar huis met vrienden over. Zij waren ook verbaasd over mijn verhaal. Gekke vragen op hospi’s horen er meestal bij, maar dit vonden we allemaal te ver gaan.”
Heb jij net als Rachel een gekke ervaring met een hospiteeravond? Of een vies huis, verschrikkelijke huisgenoot of rare huisbaas waar je alles over wilt vertellen? Mail dan je verhaal en leeftijd naar anne.schiphof@linda.nl onder vermelding van ‘Kamer en Kwel’.
* Rachels naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Diekes (22) nieuwe roomie had een trio: 'Later lagen er wortels in de badkamer'
