Het leed dat daten heet. Redacteur Misha deelde al eerder dat ze langere tijd geen seks had. Nu is ze er klaar voor om te delen wat hieraan ten grondslag ligt.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op gebied van flirts, seks en relaties.
Het is geen geheim dat de Sahara-droogte niks is in vergelijking met de actie in mijn slaapkamer. Dit is overigens een gegeven dat vooral mijn omgeving stoort. Waarom is me niet helemaal duidelijk, maar je leest er hier iets meer over. Vol ongeloof, twijfel en met een groot vraagteken boven hun hoofd bestoken ze mij met vragen. Eéntje die constant terug blijft komen is: waarom? Dat is vrij persoonlijk, als je het mij vraagt. Tot nu toe heb ik me er altijd van weten te weerhouden oprecht antwoord te geven en zei ik dat het er simpelweg niet van kwam. Maar er zit meer achter en ik ben er eindelijk klaar voor om het te delen.
Tijdens een lunchdate met een vriendin vroeg ze me hoe het er op het moment voor stond met mijn pandapunten. Ik bracht haar op de hoogte van de score en ook zij vroeg me waarom ik het contact met mannen afhield. “Ik kan ze niet uitstaan”, zei ik, waarna ze eerst lachte, maar toch doorvroeg.
In het afgelopen anderhalf jaar kwam ik tot de conclusie dat ik geen afkeer van mannen had, maar wel voor mijn band met hen. Keer op keer verloor ik mezelf in een romance die soms uren en soms maanden duurde. Ik was de gemene deler in het verhaal en zocht bij alle tijdelijke partners iets wat ik bij mezelf miste: spanning. Ik wilde de spanning van het onbetrouwbare, de verhitte discussies, het gekriebel in mijn onderbuik wanneer ik een berichtje ontving en zelfs het hartverscheurende verdriet wanneer het einde kwam. Alleen dan voelde ik dat ik leefde. Ik had het altijd zo gedaan en dacht dat dat het was wat ik wilde. Het hielp ook niet dat ik dit constant in films voorbij zag komen en Sex and the City-heldin Carrie dit aan mij voorschotelde.
En dus zorgde radiostilte in mijn liefdesleven ervoor dat ik kon reflecteren op mijn keuzes. Steeds opnieuw hetzelfde doen en een andere uitkomst verwachten, is krankzinnigheid. Dit zijn niet mijn woorden maar die van Einstein. Waarom bleef ik dit toch steeds doen? Ik geloofde oprecht dat het me voldoening zou brengen. Tijdelijk afkicken van liefde (en alles wat daarbij komt kijken) is het meest helende wat ik ooit voor mezelf heb gedaan. En ik heb ruim tien jaar in therapie gezeten, dus dat zegt wat.
Voor het eerst in tijden heb ik het gevoel dat ik uit mijn therapeutische winterslaap kom. In bars en restaurants kijk ik voor het eerst om me heen naar het mannelijk schoon dat rondloopt. Ik flirt zo nu en dan met mensen die ik tegenkom en durf zelfs te zeggen dat ik weer opensta voor liefde.
Nu ik erachter ben wat ik níet nodig heb, is het makkelijker om de rode vlaggendans te ontspringen. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik gebruik deze uitgestelde Summer of Love om de proef op de som te nemen. Wie weet loop ik tegen iemand aan die me geen buikpijn bezorgt, maar juist het gevoel geeft dat stabiliteit nét zo spannend is.
Misha is 32 jaar en woont alleen in Amsterdam. Ze heeft een relatie van vier jaar en een van zes maanden gehad, inmiddels is ze zes jaar single.
Hoe date ik het: 'Een situationship is de kutste relatievorm en dít is waarom'
