Het leed dat geen libido hebben heet. De grootste vraag die redacteur Misha op dit moment heeft is hoe date deed ik het ook alweer? Haar sex drive is inmiddels tot onder het nulpunt gezakt. Moet ze zich zorgen maken?
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden over hoe het er bij hen voor staat op het gebied van flirts, seks en relaties.
Eerder deze week werd ik met mijn neus op de seksfeiten gedrukt. Onderzoek van datingplatform NousLib en Ipsos wees namelijk uit dat de gemiddelde Nederlander minstens één keer per maand seks heeft. Minder dan een kwart doet het één keer per jaar. Waar zijn de statistieken voor mensen die het nul keer per jaar doen? Je weet wel, ik…
Het is alweer vier jaar geleden dat ik voor het eerst koos om tijdelijk celibatair te zijn. De keuze om me te onthouden van seks had niets te maken met een gebrek aan bedpartners. Nee, ik had het idee dat ik een hard reset van mijn liefdes- en seksleven nodig had. Terug naar de fabrieksinstellingen. Het feit dat ik onzeker was over mijn lijf, stiekem nog een gebroken hart had en steevast foute gasten aantrok, speelden hier allemaal in mee. Maar nu we een paar jaar verder zijn, kan ik op één hand tellen hoe vaak ik ondertussen van bil ben gegaan. Da’s niet veel, hoor ik je denken. Inderdaad.
Nu mijn seksueel actieve zelf ver in het verleden is, vraag ik me af of mijn seks stuk is. Je lacht, maar ik meen het. Mijn libido is onder het nulpunt gezakt en daar schrik ik van. Er is één ex die mij ooit omschreef als ‘enorm seksueel’. Toen ik met hem was, was ik dat ook. Die meid is op dit moment in geen velden of wegen te bekennen.
Na mijn eerste keer seks ben ik eigenlijk altijd actief gebleven – mede dankzij mijn vriendjes en vaste scharrels op de momenten dat ik vrijgezel was. Er werd wekelijks minstens één keer genaaid. En ook mijn soloseksleven was hartstikke gezond. Dat is nu wel anders. Sterker nog: ik heb er gewoon helemaal geen behoefte aan.
Zo kan ik me bijna niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst de Satisfyer erbij pakte, laat staan het gewicht van een man op mij heb gevoeld. Als ik langer stilsta bij mij verdwenen libido, voel ik spanning in mijn borst: is mijn seks écht stuk, zo stuk dat het niet meer gemaakt kan worden?
In plaats van mijn zorgen en symptomen te voeden aan Google, bel ik kort met gynaecoloog Manon Kerkhof van vrouwenkliniek Curilion in Haarlem. Ik vraag haar of dit iets is om me zorgen over te maken. ‘Nee’, is haar antwoord. “Het libido kan om verschillende redenen afnemen. We zien het vaak bij medicatiegebruik, zoals de pil, antidepressiva en antipsychotica. Als je dat niet gebruikt of slikt, kan het hormonaal zijn. Maar het vaakst gaat het over jouw kern.”
Ze zegt dat als je gestrest bent, met mentale, psychosociale of fysieke spanningen kampt of simpelweg niet lekker in je vel zit, dat je dan geen zin hebt. “Om zin te hebben in seks moet je je veilig voelen, in balans zijn én ruimte in je hoofd hebben.”
Dan is er nog het stukje muscle memory. “Als je het een tijdje niet doet, vergeet je lijf hoe leuk het was. Tegen mannen wordt vaak gezegd: use it or lose it.” De it verwijst naar hun piemel. “Bij vrouwen is dat net zo. Zij hebben zintuiglijke prikkelingen en frequentie nodig om het apparaat aan de praat te houden.” Haar conclusie is dan ook dat mijn seks niet stuk is. “Je kunt het weer aanzetten als je wilt met de juiste prikkels en stimulatie. Het apparaat is een misschien ‘vastgeroest’, maar met een beetje aandacht en (com)passie komt het zeker weer op gang. Mocht je toch vastlopen is daar altijd nog de hulp van een seksuoloog”, aldus de gynaecoloog.
Ze geeft me tot slot nog wat advies mee. “Als je er weer voor gaat, neem dan iemand die er echt een feestje van maakt en zijn tijd neemt, waarbij penetratie het allerlaatste is. En neem iemand die lief voor je is.”
Misha: 'Ik ben gehersenspoeld, mijn dertigste verjaardag was niet dé deadline voor liefde'
Misha is 33 jaar en woont alleen in Amsterdam. Ze heeft een relatie van vier jaar en één van zes maanden gehad. Inmiddels is ze zeven jaar single.
