Het leed dat daten heet. Redacteur Gaby is er klaar mee dat veel mensen zoveel laten afhangen van de mening en wensen van een ander. Of eigenlijk vooral vrouwen die mannen te veel macht geven tijdens het daten.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op het gebied van flirts, seks en relaties.
Voordat je begint te flippen, leg ik je eerst even uit waarom ik het idee heb dat vrouwen vaak zoveel laten afhangen van wat mannen vinden. Die informatie put ik uit mijn eigen dateleven, maar ook uit dat van mijn vriendinnen en de duizenden TikTokkers die praten over hun relaties en situationships (relaties zonder label).
Misschien herken je de volgende uitspraak als je ooit hebt gedatet en op een punt kwam dat je wilde weten waar het naartoe ging, omdat je diegene toch wel heel leuk begon te vinden: “Dus… hoe zie jij dit voor je?” of “Waar zie jij dit naartoe gaan?”. Deze zinnen heb ik vaker dan me lief is gebruikt, maar ben ik niet van plan ooit nog te gebruiken. Ik zal je vertellen waarom.
Met deze vraag leg je namelijk automatisch de keuze bij de ander en geef je hem alle macht om jou van je roze wolk af te donderen of (en dat hoop je op dat moment) te bevestigen dat hij hetzelfde voelt voor jou. Op basis van zijn antwoord wordt vervolgens bepaald wat er verder gaat gebeuren. En dat terwijl het niet alleen gaat om wat hij wil, maar ook om wat JIJ wil.
Waarom we dit tóch doen? We krijgen vaak niet het gewenste antwoord op de bovengenoemde vragen, maar diep van binnen hebben we toch de hoop dat hij na het stellen ervan ineens zijn ondraaglijke verliefdheid voor jou op tafel gooit.
Hoe date ik het: 'Ik ga me niet meer anders voordoen als ik iemand leuk vind'
Eigenlijk geef je hem op zo’n moment de macht om jou – met jouw toestemming nog wel – te kwetsen. Niet per se omdat hij daar zin in heeft, maar omdat je een vraag stelt waar je meestal al het antwoord op weet.
Dit doe je trouwens misschien ook wel omdat je dan altijd nog kunt zeggen: ‘Ja, ik sta er hetzelfde in’, terwijl je diep van binnen jouw persoonlijke Spotify break-up playlist al aan het afspelen bent. Ik ga het in ieder geval niet meer doen.
Wat ik de afgelopen jaren wél heb gedaan, is het volgende: precies vertellen wat ik voel en hem lekker laten uitzoeken wat hij met die informatie doet. Het is heel simpel: in plaats van hem iets te vragen, kun je bijvoorbeeld zeggen: “Ik vind jou leuk en ik wil met dit contact uiteindelijk naar een relatie/iets serieus/whatever toewerken. Ik weet niet of jij daar ook zo over denkt, maar als dat wel zo is, dan is dat nu voor ons allebei duidelijk. Zo niet, dan is het beter het hierbij te laten.” Of een vrije interpretatie hiervan natuurlijk.
Je stelt hiermee duidelijke grenzen, geeft aan wat jouw gevoelens zijn en laat weten dat je niet van plan bent nog verder door te sukkelen als de gevoelens niet wederzijds zijn. Weg met het onduidelijke geneuzel. Daar heb je namelijk alleen maar jezelf mee.
Het is zo stom dat we zó bang zijn onze echte gevoelens te delen. En alleen maar omdat we bang zijn een blauwtje te lopen. Maar waar de fuck komt het idee vandaan dat je voor schut staat als je verliefd bent op iemand die jou niet leuk vindt? Je kunt daar letterlijk niets aan doen. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: ik vind zelf ook niet iedereen leuk, dus ik neem het niet persoonlijk als iemand mij niet leuk vindt. And you shouldn’t either.
De fout die ik zelf vaak heb gemaakt, is dat zélfs als een man had aangegeven (nog) geen relatie te willen, ik met hem bleef daten voor het geval dat zou veranderen. Ik dacht toen nog dat ik het bij hem zou verpesten als ik het zelf zou afkappen, want wie weet? Dus daar zat ik, mezelf maandenlang in stilte op te vreten.
Hij was niet van plan het af te kappen hoor, nee. Hij had namelijk één dag in de week een vaste meid (ik dus) waar hij het gezellig mee had en had verder alle vrijheden van een single man. The best of both worlds, dus vrij begrijpelijk dat hij het wel goed vond zo. Ik besloot hem op een gegeven moment te vertellen dat ik verliefd op hem was en wist dat hij dat anders voelde. Hij zei dat hij me wel leuk vond, maar niet verliefd op me was of verwachtte te gaan worden. Goed gesprek, pijnlijk ook, maar ik wist nu eindelijk waar ik aan toe was.
Daarna heb ik het meteen afgekapt, gevraagd geen contact meer te hebben en was ik vrij snel over hem heen. Tot we het een paar maanden later weer probeerden (ja, sorry. Ik ben ook gewoon een mens met gevoelens). Toen ik na een maand weer merkte dat het vanuit hem niets meer was dan wekelijks seksen heb ik het weer afgekapt. Even goede vrienden (die daarna echt nog weleens seks hebben gehad, maar zonder alle feels).
Wat ik wil zeggen is: meiden, het is tijd om zelf die macht te grijpen. Jouw gevoelens mogen er zijn en de regie pakken op het moment dat je verliefd bent is geen zwakte, maar een uiting van zelfvertrouwen. You got this, babe.
Gaby is 26 jaar en woont alleen in Culemborg. Ze heeft een relatie van zes jaar gehad en is inmiddels twee jaar (very happy) single.
Hoe date ik het: 'Ik zou geen van mijn exen naar rechts geswiped hebben'
