Het leed dat daten heet. Redacteur Gaby is (ja, nog steeds) op de markt, maar heeft het idee dat het swipen op datingapps haar niet gaat helpen de liefde te vinden.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op het gebied van flirts, seks en relaties.
Even voor de duidelijkheid: ik ben niet per se op zoek naar een relatie als ik weer eens een datingapp download. Mijn leven is perfect zoals het nu is en, zoals Julia in één van haar columns al zei: een relatie moet een aanvulling op m’n leven zijn, niet een opvulling. De lat ligt daardoor hoog en settelen doen we niet in this household.
Gelukkig hoef ik me niet heel veel zorgen te maken over een eventuele romance in de komende maanden. Want hoewel ik weleens op dates ben geweest via een datingapp (wat tot nu toe geen blijvend succes heeft opgeleverd), heb ik het vermoeden dat ik tijdens de online vleeskeuring vaak genoeg mannen en vrouwen heb weggeswipet met wie ik een heel goede match had kunnen zijn.
De meeste mensen met wie ik langer heb gedatet of een relatie heb gehad, zou ik – als ik super eerlijk ben – qua uiterlijk waarschijnlijk niet naar rechts hebben geswipet als ik ze op Tinder was tegengekomen (Fender gaat me binnen drie seconden appen hierover, wedden?). Niet omdat ik ze lelijk vond (oké, achteraf gezien snap ik van sommigen echt niet waarom ik dacht dat ik verliefd op ze was. De kracht van romantiseren is intens; ik zeg het je), maar omdat ik bij die mensen echt op hun uitstraling viel.
‘Ik heb geen type, ik val op uitstraling’ is trouwens het laatste wat je wil horen als je iemand vraagt zijn, haar of hun perfecte future partner te omschrijven. Maar als je kijkt naar het uiterlijk van alle mensen met wie ik ooit een fling heb gehad, lijkt het echt alsof je de meest random personen van straat hebt geplukt en bij elkaar hebt geflikkerd. Kort (maar écht tiny), lang, blond of donker haar, met of zonder baard, afgetraind of een dadbod: i’ve seen it all.
Maar omdat ik die personen bijna allemaal in het echt heb ontmoet, kon ik wel meteen merken of iemands uitstraling, manier van praten, humor etc. bij me paste. Iets wat je aan een foto gewoon niet echt kunt aflezen.
Bijvoorbeeld toen ik een paar jaar geleden een jongen tegenkwam op een festival waar ik instantly verliefd op werd (hij vraagt zich steeds af wanneer ik een keer over hem ga schrijven. Nou, bij deze). Of ik hem op basis van alleen zijn foto’s naar rechts had geswipet, denk ik niet (keep in mind, ik ben heel erg kieskeurig wat foto’s betreft – en hij is zeker niet lelijk), maar we klikten voor mijn gevoel qua humor en interesses wel heel goed. Hij staat trouwens ook in de bijnamen-lijst die Julia en ik hebben bijgehouden. Kijk maar of je kunt raden welke bij hem hoort.
Maar juist doordat ik nu terugkijk op sommige voormalige dates en exen met wie ik wel een heel goeie klik had, maar qua uiterlijk van denk: why?, heb ik dus het idee dat ik tijdens de uren dat ik heb zitten swipen in de afgelopen maanden, vast ook een hele hoop mensen naar links heb geswipet waar ik, als ik ze op het terras of op een festival was tegengekomen, absoluut voor gevallen was.
Nu moet ik zeggen dat ik het sowieso wel leuk zou vinden om de man of vrouw met wie ik de komende jaren ga doorbrengen in het echt tegen te komen in plaats van op een app. In Hollywood noemen ze dat een meet cute: de scène waarin de twee personages die uiteindelijk verliefd op elkaar gaan worden elkaar voor het eerst ontmoeten.
Maar volgens mij hebben meer mensen deze romantische fantasie en ziet dat er in de realiteit toch vaak anders uit. Ik heb in ieder geval altijd een sterk voorgevoel gehad dat ik iemand ga tegenkomen tijdens het fileflirten, maar dat komt waarschijnlijk alleen maar doordat het me een leuk verhaal lijkt voor later.
Toch moet ik ook bekennen dat mijn dates via apps niet altijd verschrikkelijk zijn geweest. Met de laatste jongen met wie ik gedatet heb – die ik via Bumble heb leren kennen – was het hartstikke leuk. Hij was knap (ook in het echt, want dat is vaak nog maar de vraag) en spreekt vloeiend Spaans en Italiaans. Dat had er in de tijd dat ik alles nog romantiseerde op zichzelf al voor kunnen zorgen dat ik smoorverliefd was geworden. Dat is obviously niet gebeurd, maar hoewel het niets met hem is geworden, heeft het mijn kijk op daten via apps toch iets minder negatief gemaakt.
Daarom blijf ik voor nu nog even lekker swipen in de hoop dat ik er een paar leuke dates uitsleep. Wie weet zit ik komende kerst toch met iemand aan het kerstdiner die ik tijdens mijn zoektocht door Bumble ben tegengekomen. Ik like vrijwel niemand (want kieskeurig), al moet ik me soms inhouden niet te matchen met zo’n gozer om advies te geven over zijn datingprofiel. Want wat gaat er soms veel mis, jongens. Mocht je tips willen, let me know. Dan doe ik even een uitgebreide review. Vertel ik je gelijk welke openingszinnen je wat mij betreft beter achterwege kunt laten.
Gaby is 26 jaar en woont alleen in Culemborg. Ze heeft een relatie van zes jaar gehad en is inmiddels twee jaar (very happy) single.
Hoe date ik het: 'We hebben bijnamen voor alle exen, scharrels en bedpartners'
