Het leed dat daten heet. Redacteur Gaby is single, maar wél bevriend met een aantal van haar exen en zelfs een paar mensen met wie ze heeft gedatet. Zónder de benefits.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op het gebied van flirts, seks en relaties.
Exen en mensen met wie je ooit hebt gedatet zijn meestal juist degenen die je zo ver mogelijk in je verleden wilt laten. Ik heb geen idee waarom, maar ik ben met een groot deel van die mensen nog steeds bevriend of ik spreek ze regelmatig.
Zo FaceTimede ik een paar dagen terug nog met mijn allereerste vriendje, met wie ik zo’n acht jaar geleden verkering had. We spreken elkaar om de paar maanden om bij te praten, eten af en toe sushi en ik vertel hem dan alles wat er in mijn date-leven gaande is (alles wat ik niet in mijn columns heb geschreven dan, want van de rest is hij en de rest van Nederland inmiddels wel op de hoogte). We hebben het tijdens ons laatste gesprek over die paar maanden verkering gehad en zelfs over onze ontmaagding. Ik wist daar amper nog iets van, dus ik vond het chill dat we het konden bespreken.
Met mijn andere ex-vriendje ben ik na onze break-up altijd goed bevriend gebleven. Ik kon het me niet voorstellen dat ik met iemand met wie ik zoveel heb meegemaakt ineens nooit meer kon praten. En daar dacht hij gelukkig hetzelfde over. Hij was er voor me toen ik ineens gedumpt werd (met die ex ben ik overigens geen vrienden meer, maar dat is een verhaal voor later), ik was er voor hem op de momenten dat hij niet lekker in z’n vel zat en ook hij weet – soms tot in detail – met wie ik de afgelopen twee jaar heb gedate.
Een ander met wie ik maanden geleden een paar keer op date ben geweest heeft me vanmorgen nog advies gegeven over welke schoenen ik moet kopen. Toen ik hem vertelde dat ik weer een column ging schrijven waar hij in zou voorkomen – de vorige keer was hij daar heel trots op – vroeg hij meteen of hij een shout-out kon krijgen. Of om hem te quoten: “Ga je m’n naam noemen onderin het bericht? Of een fotootje van me?”. Nee Fender, stop nou eens met dat te vragen.
Of de gast met wie ik maanden iedere dag mee heb ge-FaceTimed en een aantal keer mee heb afgesproken. Hem spreek ik nog regelmatig. Ook hij vertelde me vanmorgen dat hij heel graag een keer bij naam genoemd wil worden, want dat had ik in MEIDEN de Podcast nooit gedaan. Maar wel alleen als ik positief over hem zou schrijven. Ben namelijk niet altijd over hem te spreken geweest. Dus bij deze: ik vind het gezellig dat we nog steeds maten zijn (al werk je me fucking vaak op m’n zenuwen). Zo goed, Daryl?
En het leukste is misschien nog wel de guy met wie ik een tijdje terug een date heb gehad, maar met wie ik uiteindelijk besloot dat we VEEL beter vrienden konden worden. Dit was een wederzijdse friendzone en beter had het niet kunnen aflopen. We bellen nu iedere dag en bespreken letterlijk álles wat we doen. Hij helpt me met het verzinnen van openingszinnen op datingapps, vertelt alles over zijn (goedlopende) seksleven en is nog meer excited dan ik als ik iets leuks meemaak in m’n leven.
Oke, ik weet dat het uitzonderlijk is om contact te houden met mensen met wie je een relatie hebt gehad of een keer het bed hebt gedeeld. En waarschijnlijk vraag jezelf nu af waarom ik dat in godsnaam zou willen. I don’t know, ik vind het gewoon zonde als je een leuke klik met elkaar hebt, en dan tóch afscheid neemt omdat je geen relatie (meer) met elkaar wilt.
Dat betekent niet dat ik me wanhopig vasthou aan iedereen met wie ik ooit heb afgesproken. In tegendeel, ik spreek genoeg mensen niet meer. Ik denk gewoon dat je niet per se iedereen hoeft te ditchen met wie je een leuke tijd hebt gehad, maar waar je geen toekomst mee ziet. Hiermee wil ik trouwens niet zeggen dat je nu terug moet naar je toxic ex omdat jullie het ooit leuk hadden. Don’t you fucking dare.
Hoe date ik het: 'Onze eerste date was Parijs, een tweede date kwam er nooit'
