Op haar dertiende werd Liesje (29) het slachtoffer van de grootste groepsverkrachting van Nederland. Nu laat ze in de ‘Videoland’ documentaire ‘Het Leven als Liesje’ zien over hoe dit haar leven heeft beïnvloed.
Trigger warning: agressie en seksueel geweld.
Liesje gaat op de dag van de verkrachting vanuit school naar haar vriendje. Ze is op dat moment dertien jaar. “Ik moest van mijn moeder voor half acht ’s avonds thuis zijn, dus vertrok ik op een gegeven moment op de fiets richting huis.”
Kans om op de fiets te stappen krijgt Liesje niet. Haar vriendje en zijn vrienden nemen haar mee een bos in. “Ze hebben me daar vastgebonden aan een boodschappenkarretje. Daar werd ik verkracht door jongens van wie ik dacht dat het mijn vrienden waren. Er werden steeds meer mannen bijgehaald.” In totaal worden er zeventien mannen opgepakt.
Liesje weet op dat moment niet of ze de verkrachting zou overleven. “Ik schreeuwde om hulp, maar dat was tevergeefs. Ik gaf me over, want ik kon niets anders.”
Na het bos nemen de jongens, van wie er een aantal nog minderjarig waren, haar mee naar een kelder, waar ze wederom verkracht wordt. “Daarna moest ik mee naar het huis van één van de jongens en werd daar weer verkracht. De ochtend daarna was de jongen van wie het huis was even weg. Zijn zus kwam onverwachts thuis en heeft me gevonden. Zij belde meteen de politie.” In totaal is Liesje anderhalve dag vermist geweest.
Haar moeder is vanaf de avond daarvoor al in contact met de politie, maar zij kunnen niets voor haar betekenen. “Toen moest er nog een langere tijd overheen gaan voordat je iemand als vermist kon opgeven.”
De maanden daarna zijn verschrikkelijk voor de jonge Liesje. “Ik heb me zes maanden lang afgezonderd. Ik ging nergens heen, was niet aanspreekbaar en heb alle hulp die ik kreeg aangesmeerd niet aangenomen. Dat voelde niet als de juiste hulp voor mij.”
Van het proces dat daarna tegen haar verkrachters werd aangespannen heeft ze weinig meegekregen. “De mensen om me heen probeerde dat zoveel mogelijk bij me vandaan te houden. Iedereen is op een verschillende manier gestraft. Sommigen kregen een taakstraf van een paar uur. Ik kreeg een schadevergoeding van ongeveer €4000 en dat was het.”
De verschrikkelijke gebeurtenis verandert de denkwijze van Liesje compleet. Nadat ze ontspoort en 4,5 jaar in jeugddetentie vastzit, ontwikkelt ze een alter ego; iemand die bespeelt, verleidt en manipuleert. Als stripper en high end escort neemt ze negen jaar lang zoete wraak op mannen. Van het geld dat ze hiermee verdient leidt ze een luxe leven, waarmee ze ook nog eens haar familie kan onderhouden; haar grootste motivatie. “Achteraf vind ik dat ik het verkeerd heb aangepakt.”
Inmiddels krijgt Liesje wel de hulp die ze al die tijd nodig heeft gehad. “Bij mijn huidige psycholoog kan ik mijn verhaal kwijt en word ik echt gehoord. De hulp kwam heel laat, maar was toch niet helemaal té laat.” Ook is ze inmiddels gelukkig in de liefde.
“Door mijn vriendin, maar ook doordat ik tijdens de pandemie alles vanuit huis moest doen, besefte ik dat ik mijn leven ook heel anders kan invullen. Ik dans nu onder andere op Insta-live en doe twerk challenge sessies. Daar komen veel jongens en ook oud klanten op af. Voor de klanten die ik nog over heb van mijn tijd als stripper en escort geef ik online en real life paaldanslessen. Ook heb ik veel tijd gestopt in de documentaire. Dat voelt voor mij als een bevrijding. Daarnaast ben ik bezig met het oprichten van een stichting.”
Met de stichting hoopt Liesje lezingen te kunnen geven op middelbare scholen en zo te zorgen dat andere jonge vrouwen nooit hetzelfde hoeven mee te maken. “Daarnaast wil ik in gesprek met gemeenten om te zorgen dat de donkere plekken – zoals de plek waar ik verkracht werd – verlicht worden en er daardoor op die plekken niet meer zomaar ongemerkt meisjes verkracht kunnen worden.”
Voor de documentaire is ze teruggegaan naar de plek waar de traumatische gebeurtenis heeft plaatsgevonden. “Ik was er zestien jaar niet geweest en herkende het gewoon niet. De beboste stukken zijn weg en zijn vervangen door huizen of parken. Er is daardoor meer overzicht in de wijk.”
De daders heeft ze in de afgelopen jaren nog vaak gezien. “Ik zie ze dagelijks, want ze wonen bij me in de buurt. Het voelt beknellend, maar ik probeer op zo’n moment de situatie om te draaien en te zorgen dat juist zij zich ongemakkelijk voelen.”
Met de driedelige documentaire ‘Het Leven als Liesje’ hoopt Liesje dat andere vrouwen met een trauma aan seksueel geweld zichzelf kunnen herkennen en het gevoel krijgen dat ze hierover kunnen praten. “Ik heb mezelf negen jaar lang anders voorgedaan en mezelf laten gebruiken. Het is heel fijn om dat nu af te kunnen sluiten met iets positiefs, zoals de stichting. Als dat niet lukt, dan ga ik gewoon door. Ik krijg het wel voor elkaar.”
De driedelige documentairereeks ‘Het Leven als Liesje’ is geproduceerd door Human Nature Films, opgericht door Mildred Roethof, en is vanaf 29 oktober in zijn geheel te zien bij Videoland.
Zwanger na gedwongen sex: 'Ik wilde geen kindje van een verkrachter'
