Het leed dat daten heet. Redacteur Gaby heeft er een hekel aan als mannen haar met één of andere smoes proberen af te wimpelen. Zij vindt dat we allemaal best wel iets eerlijker tegen elkaar kunnen zijn.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op het gebied van flirts, seks en relaties.
‘Ik ben nog niet klaar voor een relatie’, ‘Ik kom nét uit een relatie’ of ‘Ik kan je nu niet geven wat je zoekt’: we hebben ze allemaal gehoord uit de mond van iemand die je een tijdje aan het daten bent, maar die het afkapt. De situationship is voorbij, want diegene is er nog niet klaar voor. Maar, het ligt nooit aan jou. Altijd aan hem of haar.
Het kan natuurlijk dat iemand net uit een relatie komt en nog teveel met z’n ex in z’n hoofd zit. Het kan ook dat iemand nog niet klaar is voor een relatie en het kan ook dat iemand het idee heeft dat hij je niet kan geven wat je zoekt. Allemaal fair. Maar hoe kan het dan toch dat diezelfde mensen vaak binnen twee weken ineens toch een vriend(in) hebben?
Of je nu gelooft in ‘wrong time, right person‘ of niet; als iemand jou echt helemaal het einde vindt geloof ik best dat je er op dat moment niet helemaal klaar voor kunt zijn, maar dat je wel je best wilt doen om het toch te laten werken. En zeg eens eerlijk: ben je er ooit helemaal klaar voor?
Vorig jaar tijdens mijn hot girl summer moest ik al kotsen van het idee van een relatie. Ik was gewoon bijna bang om iemand leuk te gaan vinden, want ik vond vrijgezel zijn op dat moment het allerleukste wat er bestond. Maar geloof mij, als ik toen de liefde van m’n leven was tegengekomen, had ik dat idee meteen laten varen. Tenminste, dat is hoe het bij mij werkt. Dat kan per persoon verschillen.
Ik heb het al honderd keer gezegd, maar hierbij nog een keer: ik kan niet iedereen leuk vinden, dus ga ik er ook niet vanuit dat iedereen mij leuk kan vinden. Als je me niet leuk genoeg vindt om uit te zoeken of je iets serieuzers met me zou willen is dat echt helemaal niet erg. Mag je gewoon zeggen, even goede vrienden. Liever dat, dan de eventuele hoop dat het misschien later nog wel goed kan komen en dan zien dat je er met iemand anders ineens wel klaar voor bent. Want die steekt.
Tuurlijk is het lastig om tegen iemand te zeggen dat je het gewoon niet (genoeg) voelt. Grote kans dat ik deze smoesjes ook weleens heb gebruikt om het leed te verzachten. Maar de ander heeft er gewoon zo weinig aan als je er omheen draait. We mogen best een beetje eerlijker tegen elkaar zijn, want er is niets mis mee als je niet voor elke persoon die voorbij komt gevoelens krijgt. Dat is ook helemaal niet realistisch.
Plus, het is ook een stuk relaxter om te gaan daten als die druk er niet meteen op ligt. En ik kan het weten, want ik heb het de mannen met wie ik datete het vaak genoeg moeilijk gemaakt als het gaat om druk. Als je op een bepaalde leeftijd komt wil je soms zo graag dat het werkt of wil je zó graag duidelijkheid over de gevoelens van de ander, dat je het veel zwaarder maakt dan je eigenlijk zou willen. Daar ben ik inmiddels ook helemaal klaar mee.
Daten wordt steeds moeilijker naarmate je ouder wordt en dat merk ik echt. Laatst had ik het er met mijn nichtje van negentien nog over, dat je op die leeftijd puur en alleen een relatie kunt aangaan met iemand op wie je verliefd bent en met wie je het leuk vindt. Op mijn leeftijd – ik ben 26 – ga je toch meer nadenken over of je met diegene nog een paar jaar vooruit kan, of je eventueel kinderen zou willen, of je ze aan je ouders zou voorstellen, of je goed met ze kan praten et cetera.
Bottom line is: als we allemaal zo eerlijk mogelijk proberen te zijn, verdoen we niemands tijd in dit mijnenveld dat we daten noemen. Ik ben misschien te aardig als ik het afkap, want ik ga vaak zelfs het gesprek al aan na één date wanneer het eigenlijk nog bijna ‘oké’ is om iemand te ghosten. Maar dat doe ik vooral omdat ik weet dat ik het zelf ook fijn zou vinden. Wees een beetje lief voor elkaar, dan wordt daten misschien steeds iets minder kut.
