Detox

Ik heb even getwijfeld of ik een week lang al mijn socials (Instagram, TikTok, Facebook, Twitter en Snapchat) wilde verwijderen, want ik ben op z’n zachtst gezegd nogal verslaafd. Mijn schermtijd is gemiddeld zo’n tien tot twaalf uur per dag (al heeft dit ook te maken met dat ik films en series altijd op mijn telefoon kijk), waarvan TikTok en Instagram een groot deel uitmaken. Op de wc, als ik ergens op moet wachten of voor ik ga slapen; uren scrollen zit in m’n systeem en ik had er weinig zin in dat ik dat niet meer kon doen.

Maar een social-detox klonk me ook wel weer goed in de oren, omdat ik van mezelf weet dat ik er zoveel tijd aan kwijt ben. En het vooruitzicht op een betere mentale gezondheid trok me nog meer aan. Donderdag- op vrijdagnacht, vlák voor twaalf uur besloot ik alles eraf te gooien en zeven dagen niets te doen; niet posten, niet scrollen, niks.

Vermaakt

Naast de reflex om om de zoveel minuten m’n gebruikelijke scroll rondje te doen, merk ik pas als ik bij de tandarts in de wachtkamer zit en dat er daar, naast appen, op mijn telefoon niets te vinden is. Rondkijken is het enige vermaak. Die avond sta ik zonder er bij na te denken in mijn spiegel foto’s te maken van mijn outfit voor op m’n stories, maar bedenk me ineens dat ik die niet kan posten. Op het terras zit ik om me heen te kijken als m’n vriendin naar de wc is en ons gebruikelijke Despo-proostmoment wordt dit keer niet door mij geplaatst.

Weekend

Toen kwam het weekend: zaterdag heb ik overdag vooral films en series gekeken, dus heel veel FOMO had ik niet. Al ben ik wel gewend om – ja, heel erg- tijdens het kijken ook door Instagram te scrollen. Die avond komt een vriend eten en gaan we een rondje rijden. Dan pas merk ik hoeveel rust het me geeft dat ik niet constant getriggerd wordt door meldingen en mijn telefoon met gemak in de auto laat liggen als we op een bankje een sigaretje roken. Het uitzicht is trouwens ook veel mooier als je het niet door het schermpje van je telefoon bekijkt of je druk maakt of het wel goed op de foto staat voor je volgers.

Zondag ging ik een dagje alleen naar de sauna, waar telefoons sowieso verboden zijn. Het begint steeds meer te wennen om niet de hele tijd op social te kijken, al merk ik wel dat iedereen om me heen dat nog wel doet. ‘Heb je die story gezien?’ en ‘Ik heb je een leuke TikTok gestuurd’ zorgde er voor dat ik toch wel een beetje begon te verlangen naar het downloaden van m’n apps.

Werk

Tijdens de rest van de week is het enige waar ik last van heb, dat ik voor werk vaak mensen benader via Instagram en dat ik dat nu niet kan doen. Geen man overboord, want dat is op een andere manier goed te fixen. Wel heb ik inmiddels de foto’s die ik de afgelopen dagen voor vrienden en familie heb gemaakt al Instagram-ready gemaakt voor als ik straks weer online ben. Ik kan niet wachten om weer iets van mijn leven te delen.

Slaap

Wat ik ook merk is dat ik veel beter slaap. Ik lees nu eerder een boek voor het slapen gaan, dan dat ik op mijn telefoon zit. ’s Avonds val ik met veel minder gepieker in slaap en ’s ochtends word ik uitgeruster wakker. Daarnaast heb ik meer tijd om dingen veel bewuster te doen, zoals wandelen met m’n moeder. Zij was tijdens onze wandeling juist bezig met foto’s maken voor Strava en ik laat mijn telefoon thuis. Het is zalig.

Overall: ik wil veel minder social media gaan gebruiken. Misschien dat ik de apps wat vaker ga verwijderen op de momenten dat ik mentaal wat minder ga en boeken lezen mijn nieuwe hobby voor het slapengaan wordt. Alle ‘perfecte’ leventjes op Insta en TikTok heb ik trouwens ook niet gemist. O, en tip: als je onzeker wordt van de afgetrainde lijven op je tijdlijn; ga naar de sauna. Dan heb je even een reminder van hoe echte lichamen eruit zien.

Downloaden

Mijn Instagram downloaden was donderdag- op vrijdagnacht een soort oud- en nieuw. Samen met mijn beste vriendin heb ik al FaceTimend de app geopend om te kijken wat er in de tussentijd gebeurd was. Pas de volgende dag heb ik m’n post geplaatst en volop stories gemaakt. Ben ik weer terug bij af? Misschien.  Mis ik mijn leven zonder socials? Stiekem wel.