Het leed dat daten heet. Redacteur Gaby is ooit echt keihard gelovebombed. Drie keer raden waar haar verlatingsangst en trustissues vandaan zijn gekomen.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op het gebied van flirts, seks en relaties.
Je zou het bijna vergeten, maar voordat ik een relatie met m’n vriend had waar tegenwoordig al m’n columns over gaan (sorry, not sorry) heb ik nogal wat gedatet. Voor wat afwisseling in mijn columns dacht ik dat het misschien wel lekker was om een hele verrotte, oude koe uit de sloot te halen. Gewoon omdat het kan.
Daarvoor gaan we een paar jaar terug in de tijd, toen ik nog single was, net een huis had gekocht en nog geen idee had dat ik een lovebomber zou tegenkomen. Een wat? Ik hoor het je denken. Mocht je niet bekend zijn met de term lovebombing, dan leg ik het graag nog even uit.
Lovebombers komen in verschillende soorten en maten, maar hebben allemaal iets met elkaar gemeen: ze geven extreem snel hun ‘slachtoffers’ het gevoel dat ze de ware zijn, lijken binnen no time verliefd (of beter gezegd geobsedeerd), maar verdwijnen na een aantal weken of maanden zonder aanwijsbare reden.
Gaby: 'Oma weet zeker dat m'n overleden opa deze man voor me gefixt heeft'
Die van ‘mij’ zei bijvoorbeeld al na vijf dagen dat hij van me hield, vroeg me na twee weken verkering en had al vrij snel het plan om bij me te komen wonen. Ik dacht alleen maar: holy shit, deze gast is heftig, maar wat is het fijn om een keer mee te maken dat iemand helemaal voor me gaat. Ik werd eigenlijk meer verliefd op dat idee, dan dat ik verliefd was op hem. Al kon ik dat op dat moment echt nog niet inzien.
Het enge aan deze relaties of situationships is dat dit soort mensen je vaak weinig aanleiding geven om beren op de weg te zien als je hier nog nooit eerder mee te maken hebt gehad. Afgezien van het feit dat het een stuk intenser is dan normale relaties, is diegene meestal niet agressief, onaardig of afstandelijk; de dingen waar je normaal gesproken op let als je gaat daten.
Dus had ik kunnen weten waar ik mee te maken had? Om daar achter te komen zal ik je nog even kort vertellen hoe deze ‘relatie’ er ongeveer uitzag. Ik heb vaker geschreven over deze gast (waar hij niet blij mee was, maar dan moet je je maar niet zo gedragen), dus als je het verhaal herkent dan weet je waarom.
De allereerste gigantische rode vlag waarbij ik al had moeten afhaken was dat hij met mij was vreemdgegaan (totaal en absoluut niet oké vanuit mij ook) en binnen een dag zijn ex verliet. Dat was het moment dat ik een sprintje had moeten trekken. That’s on me. Niet gedaan. Vervolgens kwam dus het hele ‘na vijf dagen “ik hou van je” zeggen en baby’s willen maken en willen trouwen’. In-fucking-sane, maar ik voelde me gevleid. Zo ging het ongeveer twee maanden door.
Gaby: 'Zonder kinderwens vond ik single zijn veel makkelijker'
Twee maanden ja. Want toen was het hele feest in één klap voorbij. Moet je nagaan dat ik tijdens die twee maanden nog tien dagen op vakantie ben geweest. Een vakantie waarin ik talloze appjes en spraakmemo’s ontving met liefdesuitingen. De memo met daarin de (heel erg dronken) quote: “Er is niemand in de wereld die meer van jou houdt dan ik doe”, is er eentje die haaks staat op het moment dat hij het drie weken later uitmaakte.
Voor context (want dat was natuurlijk opzichzelfstaand al kut genoeg): hij had me na mijn vakantie corona gegeven en ik had drie dagen eerder op m’n werk aangegeven dat ik overwerkt was. Dat vond hij wel een mooi moment om me te vertellen dat hij tóch nog niet over zijn ex heen was en dat ‘ie ervantussen ging. Nadat ik zijn laatste spullen bij zijn ouders thuis had gedropt, was dat het.
Achteraf dank ik de Heer op m’n blote knietjes, maar toen was het zo’n gigantische klap. Het vertrouwen in mannen was compleet weggevaagd door één simpele ziel die alleen maar aan zichzelf dacht. Ik vind het oprecht niet gek dat ik in het dateleven dat daarop volgde zoveel issues heb gehad met mensen vertrouwen. Want hoe kun je blindelings geloven wat iemand zegt, als een ander je zoveel heeft beloofd en je tóch zonder pardon heeft laten vallen?
Pijnlijk, maar waar: zélfs bij mijn huidige vriend (ik vind ‘huidige vriend’ zo afgrijselijk omdat het lijkt alsof er hierna nog meer komen, maar je snapt wat ik bedoel) heb ik moeite gehad met geloven dat hij écht voor me wil gaan. Dat had niets te maken met hem, hoeveel moeite hij deed en de dingen die hij zei, maar echt alleen maar met het feit dat iemand mij na het beloven van de wereld, diezelfde wereld met grof geweld in de hens heeft gezet.
Nou, genoeg negativiteit, want als we het even positief bekijken heb ik hier superveel van geleerd (al kon ik me na die keiharde dumpsessie niet voorstellen dat ‘alles met een reden gebeurde’). Op deze manier in de zeik genomen worden is me in ieder geval nooit meer gebeurd én ik waardeer de relatie die ik nu heb nog duizend keer meer.
Het enige wat ik nu nog met deze knowledge kan doen is andere mensen waarschuwen voor dit soort types en af en toe nog heel hard lachen met m’n vriendinnen over de bizarre situatie waar ik in zat. Dus bij deze: er zijn echt genoeg mensen met wie je kunt daten die oprecht en lief zijn, maar merk je dat het allemaal wel heel intens en bijna onrealistisch is? Dan is het misschien goed om even pas op de plaats te maken.
Gaby: 'Na mijn eerste heartbreak knuffelde mama me net zolang tot ik me weer goed voelde'
