Fabia (30) had vaginisme, een aandoening waarbij de bekkenbodemspiergroep verkrampt. Zelfs het inbrengen van een kleine tampon is onmogelijk voor vrouwen die met vaginisme kampen.
Fabia legt aan LINDA.meiden uit waarom ze een platform is gestart om het onderwerp meer onder de aandacht te brengen.
De kans is groot dat je niet eerder van vaginisme hebt gehoord. Deze medische term wordt gebruikt bij vrouwen waarvan de bekkenbodemspiergroep verkrampt. Dit zorgt er voor dat seks hebben enorm veel pijn doet. Zelfs het inbrengen van een tampon kan ervoor zorgen dat de vagina ‘op slot’ gaat. Maar als we het aan Fabia vragen laat ze weten dat het voor iedereen anders kan zijn. “Mijn vagina blokkeerde alles: tampon, vinger, álles. Het is heel persoonlijk en dat maakt de behandeling zo moeilijk.”
De fysieke klachten van vaginisme zijn vaak een uiting van psychische problemen, zoals een traumatische ervaring uit het verleden. Ook bij Fabia is dit het geval. Op haar Instagramkanaal Project V praat ze openlijk over de medische molen waar ze doorheen is gehaald. Van bekkenbodemfysio tot EMDR-specialist. Maar uiteindelijk was het een retraite in het buitenland die haar leerde haar lichaam te accepteren en het trauma te verwerken.
Nu biedt ze via haar platform een veilige haven aan iedereen die met vaginisme te maken krijgt en deelt ze informatie over de aandoening.
Tekst loopt door onder de post.
Dit bericht bekijken op Instagram
“Toen ik vijftien was kreeg ik mijn eerste vriendje. We probeerden seks te hebben, iets wat keer op keer niet lukte. Het was zó frustrerend. Het laatste wat je op die leeftijd wil, is zoiets met je moeder bespreken. Dat heb ik wel gedaan. Mijn moeder is heel open en toegankelijk, maar toch vond ik het gevoelsmatig lastig. Gelukkig reageerde ze erg goed en wilde ze me helpen. Maar mentaal was ik nog te jong om het proces aan te gaan.”
“Op 22-jarige leeftijd kwam ik terug van mijn studie in het buitenland en wilde ik graag iets aan mijn vaginisme doen. Ik had het zeven jaar lang niet gedurfd en ook niet gedeeld. Ik was bang dat mensen het raar zouden vinden en me zouden afwijzen. Maar na al die jaren kon ik het masker niet meer dragen. Dus ben ik erover gaan praten. Eerst met een vriendin en daarna met meerdere vriendinnen. Ik kon mentaal ontladen. Ik voelde me meteen tien kilo lichter. Het delen werkte verlichtend.”
“Nadat bij de arts gecheckt was of er geen fysieke blokkade in mijn vagina zat, ben ik naar een bekkenbodemfysio gegaan. Eén jaar lang ging ik elke week langs. Ze probeerde namelijk mijn vagina op te rekken met kleine buisjes (pelottes). Het was vreselijk – mega praktisch en oplossingsgericht. En dat terwijl de oplossing voor mijn vaginisme grotendeels in mijn hoofd zat. Zo’n ervaring als deze brengt je bijna nóg een trauma toe.”
“Ik denk dan ook dat je eerder vanuit liefde naar lichaam én geest moet kijken. Artsen houden zich bezig met het lichaam, psychologen met de geest. Maar er moet ergens een overlap zijn, wil je dit ‘probleem’ verhelpen.”
Na een retraite in het buitenland heeft Fabia haar trauma eindelijk kunnen verwerken. Maar dat betekent niet per se dat seks hebben altijd lukt. “Vaginisme is een vloek en een zegen. Als ik het niet 100% voel, gaat het niet. Dat is ook fijn, daardoor kan ik het alleen als het goed gaat en goed zit.”
Vaginisme weerhoudt Fabia er niet van relaties aan te gaan. “Het is altijd wel lastig bij het daten. Je bent een beetje zoekende naar wanneer je het gaat vertellen. En òf je het gaat vertellen. Soms lag ik in bed met een man en gebeurde er niets omdat ik de boot afhield. Vriendinnen vroegen altijd: ‘hoe doe je dat?’ Ik kon er prima omheen lullen, omdat ik dat al jaren deed. Op een gegeven moment vertel ik het wel aan mijn date. Dan kan ik er simpelweg niet meer omheen.”
“Ik denk ook dat het een filter voor mijn dates is, het moet wel een bepaald type zijn. Iemand die dit aan kan én aan wil gaan. Ik zoek iemand die deze reis met mij gaat maken. Belangrijker nog: iemand die het wil begrijpen en snapt hoe het mentaal is om met mij in een seksuele relatie te zitten.”
Met Project V wil Fabia het praten over vaginisme normaliseren en de horizon verbreden. “Omdat er weinig over gesproken wordt, voelt het alsof je er alleen voor staat. Maar dat is niet zo. Ik denk dat iedereen met vaginisme een eigen manier moet vinden om het te ‘behandelen’, maar ga uiteindelijk altijd voor wat het beste bij je past. Op mijn Instagramkanaal wil ik het onderwerp op een warme, liefdevolle manier benaderen. Ik hoop hiermee mensen de moed te kunnen geven om erover te praten.”
“Doe onderzoek, maar behandel het met liefde. Het moment dat je het op een liefdevolle manier gaat accepteren, gaat de energie stromen. Dan kan je letterlijk en figuurlijk dieper gaan”, sluit ze af.
Tari heeft vaginisme en laat botox in vagina spuiten: 'Dénken aan sex doet al pijn'
