Epilepsie

Je hebt ongetwijfeld wel eens van de aandoening epilepsie gehoord. Hierbij krijgen slachtoffers aanvallen die ontstaan ‘door een plotselinge, tijdelijke verstoring van de elektrische prikkeloverdracht naar de hersenen’, schrijft het UMC Utrecht.

In ongeveer de helft van de epilepsieaanvallen is er geen duidelijke oorzaak aan te wijzen, maar er zijn enkele factoren die hierin kunnen meespelen. Denk aan een leeftijdsgebonden of genetische afwijking in het erfelijk materiaal, aanlegstoornissen die tijdens de zwangerschap ontstaan, verworven afwijkingen door een virus, hersenongeval, beroerte of zuurstofgebrek. Ook kan de oorzaak liggen bij stoornissen in de stofwisseling, immunologische stoornissen of een hersentumor.

Aanval

Net zoals de oorzaken van een epileptische aanval enorm uiteen kunnen lopen, geldt dat ook voor de factoren die zo’n aanval uitlokken. Hyperventilatie, lichtflitsen (zoals die op technofeesten) en slaapgebrek behoren tot enkele van die factoren. Net als drugs en alcoholgebruik- of misbruik, ziekte en stress. Bij meisjes en vrouwen kunnen hormonale schommelingen tijdens de menstruatiecyclus ook een aanval uitlokken.

Voordat je iemand kunt helpen die een epileptische aanval heeft, moet je weten hoe je het herkent. Het Rode Kruis somt herkenbare factoren op. ‘Het slachtoffer verliest opeens het bewustzijn. Verkramping en schokkende bewegingen. Vaak (bloederig) kwijl uit de mond en verlies van urine.’

Daarnaast kan het slachtoffer last krijgen van: stokkende ademhaling en blauwverkleuring, verstijven van spieren, kaakklem, tongbeet en schuim op de mond, verslappen, ongecontroleerde oogbewegingen en braken. (Let op, want een deel van de symptomen kunnen ook veroorzaakt worden door hersenletsel, hoge koorts, hitteberoerte en vergiftiging.)

Sidney (21) heeft epilepsie: 'Ik wil niet horen hoe ik eruit zie tijdens mijn aanval'Lees meer

Hulp

Op een festival, in het zwembad of op de bank; mensen kunnen overal een aanval krijgen. Daarom is het goed om te weten wat je op zo’n moment moet doen. Bij zowel een grote en kleine aanval kan jouw hulp het verschil tussen leven of dood zijn, bijvoorbeeld als de aanval plaatsvindt in het water waarbij de kans op verdrinking aanwezig is.

Wel doen tijdens een aanval:

• Bel meteen het noodnummer 112 voor een ambulance.
• Let op of de aanval langer dan vijf minuten duurt of dat er meerdere aanvallen kort na elkaar volgen.
• Probeer het hoofd te beschermen, met je handen of door er een jas onder te leggen.
• Haal (scherpe) objecten uit de weg zodat het slachtoffer zich niet bezeert of verwondt.
• Blijf bij het slachtoffer tot de aanval voorbij is en stel de persoon achteraf gerust.

Niet doen tijdens een aanval:

• Probeer de aanval niet tegen te houden door de heftige bewegingen van armen of benen te stoppen. Dus pak iemand niet vast; dit kan botbreuken of spierscheuren veroorzaken.
• Stop niets tussen de tanden. Een aanval treedt vaak zo onverwacht op dat je te laat bent om een tongbeet te voorkomen.
• Geef géén water, de kans op verslikken is groot. Dit geldt voor zowel tijdens als na een aanval.

Doen na een aanval:

• Leg het slachtoffer na de aanval op de zij om de luchtwegen vrij te houden. Op deze manier kunnen speeksel en eventueel bloed ook uit de mond lopen.
• Maak strakke kleding los.
• Geef iemand de tijd om rustig bij te komen en houd omstanders op afstand.
• Schakel hulp van een arts in als iemand gewond is geraakt of water heeft binnengekregen in een bad of zwembad.
• Dek het slachtoffer met een deken of jas wanneer-ie koud en/of nat is.
• Bel de huisarts als iemand voor het eerst een kleine epileptische aanval heeft gehad. Bij een eerste, grote aanval bel je het noodnummer 112.

Dit moet je doen als jij of een vriend(in) slecht gaat op drugs: 'Better safe than sorry'Lees meer