Actrice Dzifa Kusenuh heeft een video op haar Instagram geplaatst waarin ze reageert op een column. Daarin is schrijfster Elma Drayer van mening dat er geen taboe meer heerst rondom menstruaties.
Dzifa is het daar niet mee eens.
Column
In de Volkskrant-column schrijft Elma Drayer dat er te veel wordt gesproken over ongesteldheid. Volgens de columnist heerst er geen taboe meer op en wordt het onderwerp zelfs geproblematiseerd. Dzifa is het hier niet mee eens en deelt in haar video dat de column symbool staat voor iets wat ze vaak ziet misgaan in het gesprek tussen millennials en boomers.
“Jullie generatie moet niet zo zeiken”
Volgens de actrice wordt er niet begrepen waar haar generatie het over heeft, wanneer er wordt gesproken over het taboe rondom menstruatie. “Ik hoor vanuit de babyboomer generatie vaak het volgende sentiment: ‘Jullie generatie moet niet zo zeiken. Jullie hebben het toch zeker wel beter dan onze ouders, die hebben nog bloembollen moeten eten. Die hadden pas wat te klagen, jullie niet’.”
Dzifa zegt ook dat er nog steeds op een problematische manier wordt gesproken over menstruatie. Ze neemt als voorbeeld een reclame, waarin een ongestelde vrouw bang is dat iemand opmerkt dat ze ongesteld is. Ook de hoge prijs van tampons haalt ze aan.
In de column schrijft de 64-jarige Elma Drayer dat de generatie voor haar het erg zwaar heeft gehad. Ze vindt dat er tegenwoordig genoeg wordt gesproken over ongesteldheid. “Hartverscheurend waren de verhalen van onze moeders die zich een ongeluk schrokken als het moment zich voor het eerst aandiende. Ongesteldheid was met schaamte, schande en eufemismen omgeven. Maar tegenwoordig? Het is eerder omgekeerd.”
Onderzoek
Dzifa vertelt op Instagram dat er meer over wordt gesproken, omdat er meer onderzoek beschikbaar is. “In de geschiedenis is er te weinig aandacht gegeven aan dingen die werden gezien als vrouwenproblemen. Dat is nog steeds zo.” Het gesprek gaat volgens Dzifa over verbeteringen die nog steeds nodig zijn, niet wie er erger lijdt. “Ik vind het jammer dat Elma blijkbaar vindt dat ik niet mag streven naar verbeteringen op deze gebieden, terwijl het gaat om zoiets belangrijks als mijn eigen lichaam. Alleen maar omdat het voor mijn oma misschien erger was.”