Dewi (18) is een jaar geleden misbruikt door, wat zij toen dacht, een goede vriend. Ze heeft uren in het ziekenhuis en op het politiebureau doorgebracht, maar omdat ze niet genoeg details kon vertellen is er niets mee gedaan.
LINDA.meiden praat met Dewi over het misbruik, de aangifte en het verwerken van deze traumatische gebeurtenis.
Trigger warning: seksueel misbruik.
Dewi woont sinds kort op zichzelf, maar een jaar geleden was ze nog onderdeel van een pleeggezin: “Ik heb er in totaal zestien jaar gewoond en noem deze mensen ook ‘echt’ mijn papa en mama. Ik was altijd samen met mijn broer; helaas is mijn zus ergens anders geplaatst. Hierdoor heb ik een minder sterke band met haar.”
De thuissituatie van Dewi is 95 procent van de tijd goed geweest, maar op een avond kreeg ze toch ruzie met haar ouders. “Ik mocht van hen niet naar een huisfeestje, omdat ze bang waren dat ik ging drinken. Achteraf snap ik dit wel, want toen ik in de puberteit zat deed ik alles wat juist niet mocht. Ik besloot alsnog naar het feestje te gaan.”
“Ik ging er naartoe en vond al snel mijn draai. We dronken alcohol, zoals bijna elke tiener. Aan het einde van de avond besloot ik bij mijn goede vriend te slapen, omdat ik bang was om bij thuiskomst ruzie te krijgen met mijn ouders. Rond één uur ’s nachts vertrok ik met hem.”
“Om drie uur werd ik wakker op zijn bank. ‘Wat voel ik me raar’, dacht ik. Spontaan begon ik te huilen, maar waarom begreep ik niet. Er klopte hier iets niet, dus besloot ik mijn broer te bellen. Hij kwam met de scooter en ik verliet zo snel als ik kon de woning van de jongen. Bij thuiskomst zat de politie al aan de keukentafel.”
“Mijn ouders waren al ingelicht door mijn broer. Zij hadden besloten direct de politie te bellen. Achteraf een goede keuze, want toen ik thuiskwam voelde ik dat ik seksueel misbruikt was.”
Donicia (23) werd als kind jarenlang misbruikt: 'Hij zei dat ik daardoor betere cijfers zou halen'
De politie ondervraagt Dewi, maar omdat ze nog onder invloed en overstuur is, kan ze op dat moment niet goed antwoord geven. “Na de ondervraging reed ik met mijn vader door naar het ziekenhuis in Utrecht. Daar hebben ze verschillende lichamelijke onderzoeken uitgevoerd en kreeg ik verschillende pillen, waaronder de morning-afterpil.”
“Na een paar uur in het ziekenhuis te hebben doorgebracht gingen we richting het politiebureau. Hier werd ik nog een keer ondervraagd. Ze namen mijn telefoon voor twee maanden in beslag. Na ongeveer 24 uur weg te zijn geweest van huis mocht ik eindelijk gaan.”
Dewi krijgt stapje bij stapje steeds meer herinneringen terug van wat er die avond is gebeurd. “Weken en maanden gingen er voorbij, maar alles wordt steeds een stukje helderder voor mij. Ik weet niet alles, maar wat ik mij nog goed kan herinneren is dat ik wakker werd met mijn broek en onderbroek naar beneden. Er lag een gebruikt condoom op tafel en hij stond onder de douche.”
Het verwerken van het misbruik gaat lastig. “Ik heb er nog dagelijks moeite mee. Zijn handen voel ik nog op mijn lichaam en ik word snel getriggerd als ik iemand zie die op hem lijkt. De woorden ‘seksueel misbruik’ kan ik moeilijk verwerken. Ik sluit me af en soms krijg ik een paniekaanval daarvan.”
“Sinds het voorval voel ik mezelf niet meer in mijn lichaam. In die spiegel kijken, seks hebben, knuffels geven en ander fysiek contact vind ik moeilijk. Ondanks alles ben ik wel gaan inzien dat ik het moet accepteren. Ik kan de tijd niet terugdraaien, hoe lastig dat ook is.”
Met de aangifte is uiteindelijk niks gedaan. “De reden dat ik niet geloofd werd kwam doordat ik niks in detail kon vertellen. Er waren ook geen DNA sporen gevonden. Ik wist toendertijd niet dat er een voorbehoedmiddel was gebruikt. De jongen is wel verhoord, maar hij ontkende dat het gebeurd was.”
“Dat hij het ontkent heeft vind ik het ergste. Zeker omdat ik hem nog regelmatig tegenkom. Inmiddels ben ik verhuisd en heb een plekje voor mezelf in een andere stad, maar bij mijn ouders en vriendinnen zie ik hem regelmatig. Ik ga daar ook niet meer uit, omdat hij vaak te vinden is in de stad.”
“Mijn verhaal zo open en bloot delen is natuurlijk spannend, maar ik heb genoeg mensen om me heen. Zij helpen mij waar het nodig is en weten ook van die jongen af.”
Femke (17) gebruikt kunst om over seksueel misbruik te praten: 'Het was zijn geheim, niet dat van mij'
