Uit onderzoek van het CBS blijkt dat het aantal jongeren met slaapproblemen, psychische klachten en een depressie over de periode 2017 tot en met 2022 erg gestegen is.
Birgit (24) ervaart sinds zeven jaar depressieve klachten en bezoekt af en aan verschillende psychologen. Veel mensen om haar heen overleefden hun depressies niet.
Trigger warning: depressie en zelfdoding.
“Voor mijn studie verhuisde ik in 2016 naar Leiden. Veel aspecten van het studentenleven vond ik geweldig, maar de grote verantwoordelijkheden die ineens op mijn schouder rustten, vielen me ook zwaar. Dat te zware verantwoordelijkheidsgevoel werd met de tijd erger en het heeft lang geduurd voordat ik besefte dat zelfs kleine dingen al teveel moeite kostten. Het doen van de afwas, het koken van een normale maaltijd: het was allemaal een hele opgave. Mijn studie vond ik het belangrijkst, terwijl eigenlijk zelfzorg op één had moeten staan.”
“Na twee jaar ging ik steeds meer achteruit en zat ik elke dag alleen nog maar op de bank. Ik at bijna niet meer, omdat het teveel moeite kostte om naar de supermarkt te gaan, terwijl ik wel echt honger had. Ik stond stil en kwam niet meer in beweging. Bij de huisarts gaf ik al eerder aan dat het niet goed ging, maar vanuit daar belandde ik op een wachtlijst en zo lang als die wachtlijst duurde, kon ik niet wachten.”
Vroon (18) is al van jongs af aan depressief: 'Het is een godswonder dat ik nog leef'
“Doordat ik geen hulp kreeg, werd ik steeds depressiever. Uiteindelijk deed ik een zelfmoordpoging; ik nam veel teveel medicijnen in. Het is heel gek, maar toen ik daardoor op de crisisdienst belandde, werd ik pas wakker geschud. Op dat moment besefte ik eindelijk hoe slecht het écht met me ging. Zes weken lang werd ik in een groep geplaatst voor acute dagbesteding. Dat hield in dat ik vijf dagen per week bij de GGZ zat, waar ze ervoor zorgen dat je weer structuur voor jezelf creëert. Dat was voor mij de beste manier om me uiteindelijk weer beter te kunnen voelen.”
“Ik worstel nu al zeven jaar met depressie. Sommige weken gaan beter dan andere, iets wat ik lange tijd niet aan mezelf, noch aan mijn omgeving toe wilde geven. Het liefst zou ik willen dat het áltijd goed met me gaat, maar zo werkt mijn hoofd nu eenmaal niet. De laatste jaren heb ik gelukkig wel steeds meer mijn weg gevonden in het delen van mijn gevoelens. Daardoor kreeg ik veel lieve reacties van de mensen in mijn omgeving en was ik tot mijn opluchting niet de enige die met dit soort gevoelens rondliep.”
“Na een paar maanden sloeg dat gevoel van opluchting voor Birgit om tot een gevoel van schrik. “Op een gegeven moment realiseerde ik me dat bijna iedereen die ik over mijn gevoelens sprak, zelf ook niet lekker in zijn of haar vel zat. Eerst dacht ik nog dat het misschien aan mijn keuze van vrienden lag, maar de toenemende hoeveelheid alarmerende berichten over studenten welzijn nam die illusie weg.”
Grootste onderzoek ooit naar mentale gezondheid jongeren: 'Hele generatie onder druk'
“Uiteindelijk ben ik meerdere mensen in mijn leven verloren die hun depressie niet overleefd hebben. Ik voelde me daardoor vaak verdrietig, bang en eerlijk gezegd ook wanhopig. Bang om meer vrienden te verliezen en wanhopig, omdat verschillende noodkreten nog altijd geen structurele verandering of oplossing teweeg hadden gebracht. Vanuit dat gevoel ben ik met RECONNECT begonnen; om te kijken of er iets is wat ik kan doen op basis van mijn eigen ervaringen én die van de mensen om mij heen. Om te kijken of we elkaar – al is het maar een beetje – gewoonweg verder kunnen helpen.”
“Het idee van RECONNECT is dan ook gebaseerd op mijn eigen ervaring. In groepen ervaar je de steun van anderen, dan doe je het namelijk samen – en lukken veel dingen vaak net iets beter. Er zijn immers basisdingen die algemeen geldend zijn, zoals het koken van een maaltijd, het doen van de afwas en het krijgen van frisse lucht. Het idee is dat je voor het ondernemen van die kleine dingen geen professionele hulp nodig hebt, want daarvoor kan je bij RECONNECT terecht.”
“Als iemand zich aanmeldt, voer ik eerst een welkomstgesprek met diegene. Op basis van dat gesprek koppel ik die persoon met zijn/haar/diens behoeften en persoonlijkheid aan een ander. De mensen die ik aan elkaar koppel, ondersteunen elkaar vervolgens in hun behoeften en kunnen elkaar dan net dat nodige duwtje in de rug geven. RECONNECT is voor nu helaas alleen nog voor Leidse studenten, maar ik hoop dat het uiteindelijk door heel Nederland een ding zal zijn. Andere mensen zouden RECONNECT bijvoorbeeld voort kunnen zetten in hun stad of dorp, zodat het uiteindelijk ook voor de mensen daar beschikbaar zal zijn.”
“Met mij gaat het inmiddels gelukkig beter. Recent heb ik nog wel een dip gehad, maar dat een terugval er zo nu en dan een beetje bij hoort, heb ik geaccepteerd. Ik ben weer even terug naar de basis gegaan en heb mijn structuur weer wat meer op orde gebracht. Nu slaap ik weer normaler, eet ik beter en kan ik daardoor ook andere dingen weer oppakken, zoals mijn studie. Voor mij gaat het – op basis van de ervaringen die ik met mijzelf heb – voor nu dus best goed. Het contact met mensen die ik ontmoet voor RECONNECT geeft me veel energie. Ik heb mooie gesprekken en we helpen elkaar verder, dat vind ik heel waardevol.”
Worstel je met depressieve- en/of suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat er dan over. Bel 0800-0113 of ga naar www.113.nl. Stichting Zelfmoordpreventie is 24 uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar.
Izziël na zelfmoord broer: ‘Als je beseft dat leven eindig is, begin je pas met leven’
Dit artikel verscheen eerder op onze website.
