Huisartsen gaan bij gesprekken over de anticonceptiepil meer aandacht besteden aan de psychologische bijwerkingen daarvan, zoals stemmingswisselingen en minder zin in seks.
Maar wat zijn de opties voor vrouwen om, zonder psychologische bijwerkingen, tóch beschermd te zijn tegen een zwangerschap?
Tot nu toe was er in de richtlijn vooral aandacht voor tevredenheid over de pil en eventuele lichamelijke klachten. De anticonceptie pil kan, zoals elk medicijn, bijwerkingen hebben. De bekendste daarvan zijn lichamelijk, zoals een toename van het risico op trombose en een kleine toename van het risico op borstkanker. Sommige vrouwen ervaren ook psychische klachten door de pil. Die kunnen verschillen van stemmingswisselingen tot minder zin in seks.
Ieder lichaam is anders en elke vrouw reageert anders op de pil, maar uit een oproep vanuit LINDA.meiden blijkt dat veel vrouwen ook psychische en lichamelijke klachten ervaren door het gebruik van andere soorten anticonceptie. Dus is er voor een vrouw eigenlijk wel een veilige optie zonder al teveel bijwerkingen? En hoe oneerlijk is het dat wij vrouwen überhaupt moeten dealen met stemmingswisselingen, een verlaagd libido en acne? Wij spraken vier meiden over de bijwerkingen die zij kregen van anticonceptie.
Arzu Soyyilmaz (22)
“Op mijn 14e begon ik met het slikken van de pil, omdat ik rond die tijd begon te menstrueren. Waarschijnlijk kreeg ik vrij snel last van de bijwerkingen, maar doordat ik aan het puberen was, had ik niet meteen door dat het aan de pil lag. Op een gegeven moment kreeg ik hele depressieve gedachten, was constant negatief en heel somber. In eerste instantie dacht ik nog dat ik misschien gewoon negatief was aangelegd, maar ik werd er een naar persoon door. Ik ben ook echt mensen verloren door mijn gedrag in die periode.
Rond mijn zestiende dacht ik ‘dit is niet goed’ en ben ik hulp gaan zoeken. Ik was toen op het punt waar ik dacht ‘als mijn leven nu voorbij is, zou ik dat niet erg vinden. Als dit het leven is, dan valt het me heel erg tegen.’ Nadat ik bij een psycholoog had gelopen en merkte dat dat niet werkte, ben ik zelf gaan zoeken naar waar het aan kon liggen. Ik dacht op dat moment echt dat ik een mentale stoornis had. Daarnaast had ik in die periode zulke erge hartkloppingen, dat ik op de spoedeisende hulp een hartfilmpje moest laten maken en had ik vaak last van migraine.
Mijn moeder is toen een helpende hand geweest. Zij is met me gaan zitten en we hebben samen research gedaan. Bij de huisarts kwamen we niet verder, dus moesten we wel via Google proberen te vinden wat er met me aan de hand was. Toen we een vermoeden kregen dat het aan de pil lag, heb ik het nog een hele tijd uitgesteld om een spiraal te laten zetten, maar toen ik daar uiteindelijk op ben overgegaan werd mijn leven steeds positiever en fijner. Ik kan me niet echt niet meer voorstellen dat ik ooit zo negatief en somber dacht.”
Jadzyah van Dreumel (20)
“Ik begon met de pil toen ik 18 was. Ik woon in Duitsland en hier ga je gelijk naar een gyneacoloog toe als je aan de pil begint. Mijn Duits was niet zo goed, maar ik weet wel dat ze me alleen vroeg of ik onderliggende lichamelijke problemen had, zoals hartproblemen of een onregelmatige ongesteldheid. Ze had verder niks verteld over de mogelijke bijwerkingen, die had ik gehoord van mensen om me heen, zoals mijn vrienden en zussen.
Vlak nadat ik de pil begon te slikken, kreeg ik al klachten, maar ik zocht er in het begin niks achter. Ik kreeg last van hartkloppingen op het moment dat ik gespannen was, terwijl ik dat voorheen nooit had gehad. Ook kreeg ik een extreem laag libido, terwijl ik daar nooit last van had gehad.
Een half jaar terug ben ik uiteindelijk gestopt met het slikken van de pil en heb ik geen last meer van hartkloppingen. Mijn ongesteldheid is misschien iets langer geworden, maar niet erger. Mijn libido is helaas wel nog heel laag. Ik gebruik op dit moment geen anticonceptie, maar natuurlijk wel bescherming.”
Sjuwene Pinnafort (30)
“Op mijn 26e begon ik met de Implanon (een anticonceptiestaafje), omdat mijn zus die ook gebruikte en bij haar werkte dat goed. Dit was de eerste anticonceptie die ik gebruikte. Vanaf het begin ging het al mis, omdat de huisarts het staafje verkeerd had gezet.
Daarna begonnen de bijwerking: ik moest mezelf dwingen om te eten, had geen zin in sex, was twee á drie dagen per maand níét ongesteld en de rest van de tijd wel, ik durfde niet naar buiten, als ik mijn ogen ’s ochtends opendeed begon ik eerst een potje te janken, mijn zicht ging achteruit en ik had migraine. Ik was depressief, wou geen bezoek en ging nergens meer naartoe.
Alle bijwerkingen die in de bijsluiter stonden had ik. Daar heb ik nog zeker driekwart jaar mee rondgelopen, omdat de huisarts had gezegd dat je lichaam moet wennen. Het werd uiteindelijk niet beter, dus heb ik het staafje laten verwijderen. Nu heb ik een koperspiraal waar weinig hormonen in zitten, maar helemaal de oude ben ik nooit geworden. Ik hoop als ik uiteindelijk de spiraal laat weghalen, ik mentaal weer mezelf word.”
Noor Salman (20)
“Toen ik 18 was heb ik een Implanon laten zetten. Daarvoor gebruikte ik de pil, maar die vergat ik af en toe, dus leek zo’n staafje me veiliger. Na twee of drie kreeg ik lichte puistjes op mijn kin, maar op een gegeven moment verspreidde zich dat naar mijn wangen. Op een gegeven moment was het zo erg dat mijn huid open barste als ik er tegenaan stootte. Ik linkte het niet meteen aan het anticonceptiestaafje, dus ben ik naar de schoonheidsspecialist gegaan en die zei dat het waarschijnlijk door de hormonen kwam.
Toen de behandeling tegen de acne niet hielp, heb ik besloten om de Implanon eruit te laten halen. Pas na een half jaar was alle acne weg. Ik ben nu aan de pil en daar ervaar ik helemaal geen bijwerkingen van. Voor mij werkt dat echt supergoed gelukkig. Over de bijwerkingen van de Implanon ben ik eigenlijk niet goed geïnformeerd, want als ik had geweten dat je er acne van kon krijgen, had ik het nooit gedaan.”
