Het leven van Anouk Schonk (22) verandert compleet als een vrachtwagen op de Antwerpse snelweg met 81 km/u achterop een file inrijdt. Hij raakt daarbij haar auto, waarna ze zwaargewond in het ziekenhuis belandt.
Ze overleeft het ongeluk ternauwernood en verliest haar rechterbeen.
In de ochtend van 20 juni 2023 rijdt Anouk samen met haar collega richting België. Ze werkt op dat moment in de mode en heeft die dag een aantal afspraken in Antwerpen. “Bij de ring van Antwerpen aangekomen kwamen we in de file te staan, maar dat is niets nieuws. Met de gevarenlichten aan zijn we netjes achteraan gesloten.”
Dat is ook meteen het laatste dat Anouk zich kan herinneren, want enkele momenten later rijdt er een vrachtwagen met 81 km/u achterop hun auto. “Om de één of andere onverklaarbare reden heeft hij de file niet of te laat gezien. Door de klap zijn we schuin onder de vrachtwagen voor ons geslingerd die vervolgens ook nog eens op de vrachtwagen daarvoor is geklapt.”
Van de auto is vrijwel niets meer over en het is een wonder dat de twee meiden het ongeluk overleven. Beiden raken zwaargewond en Anouk is op dat moment in levensgevaar. Ze worden met spoed overgebracht naar een ziekenhuis in Antwerpen en hun familie wordt ingelicht.
“Toen mijn moeder terugkwam van het boodschappen doen, stonden er twee agenten op de oprit. Van hen kreeg ze te horen dat één van hun twee dochters een ernstig ongeluk had gehad; welke dochter het was konden ze niet zeggen. Aangezien mijn zus in dezelfde branche werkte, hadden ze echt geen idee. M’n moeder heeft de boodschappen laten vallen en is samen met mijn vader meteen naar Antwerpen gereden.”
Als Anouks ouders haar zus niet te pakken krijgen, lijkt het nog even om haar te gaan, maar als ze zien dat de ‘zoek vrienden’ van hun jongste dochter al een hele tijd stilstaat weten ze genoeg. “Door mijn ongeluk kwamen ze in een gigantische file terecht en hebben ze er uiteindelijk ruim twee uur over gedaan. Ze wisten al die tijd niets; een grote nachtmerrie. Toen ze aankwamen in het ziekenhuis lag ik al op de operatietafel. Het enige dat ze te horen kregen was dat ik mijn been had verloren.”
Mike (27) verloor been en oor bij treinongeluk: 'M'n vrienden haalden me van het spoor'
De twintiger, die de auto bestuurde, heeft een zogeheten dashboard crash gehad. “Daaraan heb ik twee klaplongen, een gescheurde milt, borstbeen en lever, gebroken ribben en schouderblad overgehouden. Daarnaast was mijn bekken aan de rechterzijde ook gebroken en was deze aan de linkerkant verbrijzeld. Ook moest mijn rechterbeen dus geamputeerd worden en kwam er door de klap in mijn lichaam een bepaald stofje vrij die mijn nieren niet konden verdragen.”
Dat laatste maakt de situatie van Anouk levensbedreigend. “Als m’n nieren zouden uitvallen, was er een grote kans dat ik het niet zou halen. Daarnaast had ik ook heel veel inwendige bloedingen door scheurtjes in m’n botten en organen. Het was nog maar de vraag of het goed zou komen.”
In de vier weken dat ze in het Antwerpse ziekenhuis ligt, wordt ze meerdere keren aan haar been geopereerd. “Later is me verteld dat ‘ie eerst tot onder mijn knie was geamputeerd, maar daarna werd er iedere dag wat meer afgehaald. Dat kwam doordat er veel straatvuil in mijn been terecht was gekomen wat later voor complicaties zou kunnen zorgen.”
Dat ze de rest van haar leven zonder één van haar benen door moet, beseft ze in die periode nog helemaal niet. Die klap komt pas als ze na weken in het ziekenhuis gelegen te hebben thuiskomt. “Tot dat moment voelde het alsof het iets tijdelijks was. Mijn stomp heb ik daardoor ook pas na vier maanden durven te bekijken. Daarvoor wilde ik het altijd in het verband hebben, omdat ik bang was dat het echt zou worden als ik het zou zien. Dus als ik werd verzorgd aan m’n wonden deed ik er een kleedje voor of mijn ogen dicht. Als ik onder de douche stond keek ik omhoog.”
De vrachtwagenchauffeur die het ongeluk veroorzaakte is inmiddels voor de rechter verschenen. “Samen met mijn ouders ben ik naar de rechtszaal gegaan en zag ik hem voor het eerst. Dat was best wel heel confronterend. Het was een jonge gast, ongeveer van mijn leeftijd. Gelukkig heeft hij meteen schuld bekend, zodat het geen duw en trek verhaal werd.”
“In eerste instantie voelde ik nog medelijden, want hij is ook niet opgestaan met het idee om mensen aan te gaan rijden. Maar na de zitting voelde ik vooral veel woede. Er is niet te bewijzen wat hij heeft zitten doen waardoor hij de file niet heeft gezien, maar hij zegt het ook niet meer te weten. Dat vind ik heel moeilijk, vooral omdat we weten dat hij die route elke dag reed en er op dat moment altijd file staat. Het minste wat hij kan doen is antwoorden geven. Waarom heb ik mijn been moeten verliezen? Je kunt mij niet wijsmaken dat hij gewoon op zat te letten.”
Hij krijgt uiteindelijk een geldboete en een rijontzegging van drie maanden. “Dat had ik ook wel gewild, dat ik maar drie maanden met een prothese had hoeven lopen. Dat ik over drie maanden weer lekker zou kunnen rennen en feesten zoals ik dat hiervoor deed. Want ik was kerngezond. En nu niet meer.”
Joanna (22) verloor onderbeen door infectie: 'Was bang dat m'n vriend niet meer verliefd zou zijn'
De revalidatie valt Anouk zwaar, maar na drie heftige maanden kan ze op haar prothese lopen. Toch is het voor haar moeilijk om te wennen aan haar nieuwe lichaam. “We zijn op vakantie gegaan naar Curaçao en daar heb ik alleen maar lange jurken en strandbroeken gedragen. Ik schaamde me. Tot ik mijn moeder een paar foto’s van me liet maken in bikini, in een kleedhokje waar niemand me kon zien. Die foto’s bewaar ik in een mapje dat ik gebruik om aan mijn nieuwe zelf te leren wennen. Puur voor privégebruik dus. Maar toen ik ze terugkeek ben ik heel erg gaan nadenken over hoe erg het is dat ik mezelf de hele vakantie had verstopt.”
“Ik dacht: waarom schaam ik me hiervoor? Ik heb er niet voor gekozen. Het is me overkomen. Daarom besloot ik de foto’s te posten toen ik precies een half jaar daarvoor de eerste stappen met mijn prothese had gezet. Want ik wilde me niet nog een hele zomer gaan verstoppen. Ik hoopte dat het delen van die foto’s me zou helpen makkelijker in een rokje of bikini naar buiten te gaan. En dat mensen eraan zouden wennen en ik niet meer ‘het meisje van dat ongeluk’ zou zijn.”
Tekst gaat verder onder de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Anouk deelt bij haar post een belangrijke boodschap. “Mijn hele leven heb ik m’n ding kunnen doen en nu word ik in één keer gezien als iemand die gehandicapt is. Dat weiger ik. Ik wil laten zien dat ik, ondanks wat me is overkomen, mijn oude leven weer ga oppakken. Al moet ik daarbij gaan accepteren dat ik veel dingen niet meer ga kunnen. Mijn revalidatie gaat iedere dag thuis door. Ik ben er nog niet en zal nog veel tegenslagen moeten gaan verdragen.”
Foto’s van meiden met een prothese miste ze zelf heel erg toen ze in het ziekenhuis lag. “Als meisje van 21 dat daar nooit mee in aanraking is gekomen, is het nooit in me opgekomen dat dit bestond. Het had mij goed gedaan als ik iemand anders had gezien die het zelfde had meegemaakt. Dan had ik me minder alleen gevoeld.”
Ena (24) verloor haar hand: 'Ik begon te lachen toen ik zag dat-ie eraf was'
