Van een Satisfyer tot getatoeëerde oogballen: de één gruwelt ervan, de ander denkt ‘pleur d’r maar op’. Het gaat er écht nooit meer af, en daar zijn we (niet altijd) heel blij mee. Deze keer vertelt Annemarie haar verhaal.
In Pleur d’r maar op spreken we mensen over het bijzondere, gekke of bizarre verhaal achter hun tattoos.
Nog lang voordat Annemarie (27) een IKEA-kastje op haar lichaam vereeuwigt, begint ze met het zetten van tattoos. Op haar achttiende laat ze de eerste zetten. Dat vindt ze zo leuk dat het direct naar meer smaakt. Haar enige regel is dat het idee van een tattoo zelf ontworpen moet zijn. “Ik vind het belangrijk dat de tattoos eigen zijn en dat ze een eigen verhaal vertellen. Daarom heb ik bijna al mijn tattoos zelf ontworpen. Wel denk ik er een aantal jaar over na voordat ik iets laat zetten. Ik wil er later namelijk geen spijt van krijgen; dat is al een keer gebeurd.”
Jaren geleden laat Annemarie namelijk impulsief een tattoo zetten. Wanneer ze samen met haar broertje op fietsvakantie gaat, komt ze met haar broer op het spontane idee om een tatoeage van een fiets te nemen. “Inmiddels is die tattoo uitgelopen en ben ik er helemaal niet blij mee. De plaats waarop de tattoo is gezet, vind ik heel lelijk. Daarnaast is hij erg uitgelopen. Het is wel een permanent sieraad op je lichaam. Ik weet nu al dat ik over deze tattoo iets nieuws ga zetten.”
Hier blijft het niet bij, want Annemarie laat in de jaren die volgen van alles op haar lichaam zetten. Meerdere keren haalt ze inspiratie uit verschillende schoolopdrachten. Ook haalt ze inspiratie uit Bonny Island, waar ze heel wat jaren gewoond heeft met haar ouders. “Ik zat vijf jaar geleden op de kunstacademie in Maastricht. Op mijn bovenbeen staat een portret van mijn moeder dat ik zelf heb gemaakt tijdens een schoolopdracht. Mijn moeder zei dat ik zelf moest weten of ik het liet zetten – dat heb ik natuurlijk gedaan. Als het maar waarde voor me heeft.”
Eva (21) heeft een tattoo van Nijntje: 'De tattoo-artist had geen idee wat het was'
Inmiddels is het vier jaar geleden dat Annemarie een IKEA-kastje (of ‘opbergtafeltje’) op haar onderarm laat vereeuwigen. Ook deze keer komt ze op het idee door haar tijd op Bonny Island. “We hadden een les over meubels en hoe het kan dat zoveel mensen waarde hechten aan spullen. Dat vond ik heel interessant en ik wist toen al dat ik het IKEA-kastje voor mijn opdracht wilde gebruiken. Daar hecht ik namelijk superveel waarde aan door mijn tijd in Nigeria.”
Het IKEA-kastje staat namelijk in huis sinds Annemarie zich kan herinneren. Zo heeft het verschillende levensfases en verhuizingen overleefd. Dat maakt het kastje zo bijzonder en eigen voor Annemarie. “Ik heb het kastje getatoeëerd vanwege de herinnering aan Nigeria en ik heb het kastje ook gebruikt in mijn afstuderen op de academie.”
Tekst gaat verder onder foto.
Hoewel Annemarie weet welke betekenis de tattoo heeft, hebben de mensen buiten haar kring hier geen idee van. Wanneer Annemarie in het verleden op haar werk is, vragen klanten weleens naar de betekenis van haar tatoeage. “Ik droeg op werk altijd korte mouwen en dan kwamen er al snel vragen. Als mensen gewoon respectvol zijn en met een positieve instelling vragen stellen, geef ik daar wel antwoord op. Ik heb ook tattoos die een stuk intiemer zijn, dan voel ik me niet verplicht om antwoord te geven.”
Wat Annemarie grappig vindt, is dat sommige mensen herkennen dat het kastje van de IKEA is. “Ik heb er daardoor ook weleens over nagedacht om het aan de IKEA te laten zien. Dat wil ik misschien wel een keer in de toekomst doen.”
Britse Hayley (27) heeft Efteling-tattoos: 'Is een groot onderdeel van mijn leven'
Annemarie deelt haar passie voor tatoeages absoluut niet met haar ouders en haar vriend, die de permanente versiering een stuk minder mooi vinden. Toch trekt Annemarie zich hier niets van aan en blijft ze haar eigen ding doen. “Mijn eerste tattoo liet ik op Vaderdag aan mijn vader zien toen hij naar Maastricht kwam. Misschien niet heel lief, maar dan wist hij in ieder geval waar het op stond. Inmiddels zijn ze wat meer aan mijn gekke tattoos gewend, ook al vinden ze het nog steeds niet fijn.”
Ook Annemaries vriend is niet altijd te spreken over de tattoos van zijn vriendin. Toch stopt ze hierdoor niet met het laten zetten van nieuwe plaatjes. Al heeft hij soms wel inspraak: “Ik wilde een tattoo op mijn rug laten zetten, maar hij gaf als argument dat hij die tattoo vaker zou zien dan ik. Daar gaf ik hem gelijk in en toen besloot ik om het toch niet te doen. Maar vaak weet hij het niet eens als ik een nieuwe tattoo neem.”
Inmiddels is het vier jaar later en Annemarie is nog steeds dolblij met het IKEA-kastje op haar onderarm. Ze weet zelf dat ze niet snel spijt zal krijgen van dit exemplaar. “Mijn ouders hebben het kastje inmiddels niet meer. Ik heb er nu wel eentje in mijn huis staan, maar dat is niet meer dezelfde als de versie waarmee ik ben opgegroeid. Ik vind het daarom erg mooi dat ik het wel op mijn lichaam heb staan.”
Verder is Annemarie nog lang niet klaar met het zetten van tattoos. “Ik heb nog niets op de planning staan, omdat ik eerst goed na wil denken voordat ik iets zet. Maar ik weet wel dat dit nog zeker niet de laatste is.”
Heb jij ook een bijzondere, gekke of speciale tattoo waar jij het verhaal van wilt delen? Mail dan naar Nikki.Morra@linda.nl.
William (29) liet zijn oksels tatoeëren: 'Dit is voor de echte strijders'
