Amber (21) werd compleet anders – lees: positiever – behandeld toen ze anorexia kreeg en daardoor meer aan het ‘schoonheidsideaal’ voldeed. Die ‘pretty privilege‘ raakte ze kwijt toen ze herstelde.
Amber (21) verloor 'pretty privilege' na herstel van anorexia: 'Mensen doen heel anders'
Pretty privilege betekent dat je beter behandeld wordt en meer kansen krijgt, omdat je voldoet aan het zogenaamde schoonheidsideaal.
‘Pretty privilege’
De 21-jarige Amber merkte dat ze te maken had met pretty privilege toen ze op jonge leeftijd anorexia ontwikkelde. Mensen waren vriendelijker tegen haar, stapten sneller op haar af en boden vaker hulp aan.
“Ik heb het gevoel dat alles toen een stuk makkelijker ging. Mensen bieden je sneller hulp aan als je iets nodig hebt, maar ook als je niets nodig hebt. Ik had het gevoel dat ik wat serieuzer werd genomen. Ik hoefde bijvoorbeeld met minder argumenten te komen om iemand te overtuigen in een discussie. Nu moet ik veel meer moeite doen om hetzelfde punt over te brengen.”
Eetstoornis
Amber leed aan een eetstoornis genaamd NAO, wat inhoudt dat ze anorexia had, maar geen ondergewicht. Ze kreeg in die tijd veel complimenten over haar gewicht. Mensen vonden het goed dat ze zoveel was afgevallen, alleen hadden ze niet door dat het eigenlijk helemaal niet goed met haar ging. “Ik was voor mijn eetstoornis altijd al wat dikker. Dat heb ik altijd gehoord en daarmee ben ik ook gepest. Toen ik af begon te vallen, was dat erg opvallend voor anderen. Ik kreeg opeens heel veel complimenten over mijn uiterlijk.”
De complimenten die Amber ontving, waren ook één van de redenen dat de eetstoornis zich ontwikkelde. Ze wilde namelijk gezien worden en horen dat ze mooi was. Iets wat gebeurde toen ze anorexia kreeg. “Mensen zeiden dat ik er goed uitzag en behandelden mij beter. Dat was alles wat ik wilde. Ik wilde aardig gevonden worden en ik wilde dat mensen mij zagen staan.”
Tekst loopt door onder de foto.
“Je hebt jezelf wel laten gaan”
Dat veranderde toen Amber herstelde van haar eetstoornis en aankwam. Amber weegt nu het dubbele van wat ze eerst woog en verloor daarmee
ook haar pretty privilege. “Mijn vrienden weten dat ik juist een hele grote groei heb doorgemaakt, maar voor mensen op straat lijkt dat niet zo. Zij zien natuurlijk alleen mijn uiterlijk. Ik merk ook dat onbekenden niet meer zo snel contact met mij maken als ze toen deden. Dat komt echt door mijn gewicht.”
Toen ze minder woog had Amber niet door dat ze het zogenaamde privilege had door haar uiterlijk. Nu ze daar op terugkijkt merkt ze wel degelijk een verschil. “Soms schrik ik ervan. Ik heb mezelf heel bewust omringd met allerlei verschillende soorten mensen. Dat zijn mensen die accepteren dat ik nu wat meer weeg en die zelf ook niet altijd voldoen aan het opgelegde schoonheidsideaal. Als ik dan de ‘echte’ wereld in stap, vergeet ik soms dat niet iedereen mij accepteert. Ik krijg dan reacties als: “Je hebt jezelf wel laten gaan” of “Moet je niet gaan sporten?”
Negatieve reacties
De negatieve reacties die ze ontving op haar herstel zorgde ervoor dat Amber haar ongezonde manier van leven wilde aanhouden. “Als mensen dan tegen mij zeiden dat ik moest sporten, wilde ik niets liever dan teruggaan naar mijn eerdere gewicht. Mensen hebben ook weleens tegen mij gezegd dat ze me mooier vonden toen ik dunner was. Dan vroegen ze waarom ik was aangekomen en kreeg ik reacties als: “Prima dat je wilt herstellen van je eetstoornis, maar daar hoef je toch niet voor aan te komen.”
In het begin deed dit veel met haar, omdat ze het diep van binnen met zulke mensen eens was. Die dagen zijn nu voorbij. “Ik vind het belachelijk dat ik zulke reacties krijg. Heel veel mensen halen het argument gezondheid erbij, maar ik ben nu duizend keer gezonder dan toen ik op mijn laagste gewicht was.”
Pretty privilege
Pretty privilege bestaat volgens Amber echt en is een serieus probleem. “Ik denk dat het inspeelt op de angst van mensen om aan te komen. Je wordt dan gewoon anders behandeld. Dit richt zich ook vooral op vrouwen, omdat wij een bepaalde beauty standard moeten najagen. En die kunnen we niet altijd bereiken. Dat is heel schadelijk voor je mentale gezondheid.”
Amber is op een punt in haar leven, dat ze zich veel beter voelt. Óók zonder pretty privilege. “Ik voel me nu veel gelukkiger en gezonder. Dat is eigenlijk iets waar ik best trots op zou mogen zijn, alleen krijg ik daar niet altijd de ruimte voor.”
