Komt de buurvrouw om een kopje suiker vragen, dan hoeft ze haar eigen servies niet mee te nemen. ‘Of je ‘m terug moet?’ Niet met deze bizarre collectie in je huis.
Wat dat mag kosten? 2.080.000 eurootjes. De woning dan, hè.
Op de koffie
In Nederland zijn we niet altijd berekend op extra bezoek. Wil iemand aanschuiven bij het avondeten, dan moet diegene dat ’t liefst wel even van tevoren laten weten. Je zal maar net een slavink of vegetarische kipburger tekortkomen. En onverwacht op de koffie terwijl er maar één puddingbroodje in de koelkast staat. Ongehoord.
Maar niet in Amsterdam, waar de 213 vierkante meters aan woonoppervlakte niet alleen gevuld zijn met vijf slaapkamers, twee badkamers en het welbekende marmer. Oh nee, zeker niet. Het huishoudt vooral borden en kommen. Of er is te weinig ruimte voor een grote servieskast. Dat kan ook.
Heb jij trillende handjes, dan is deze collectie niet geschikt voor jou. Verlies je telkens weer bij Dokter Bibber, ook dan wordt het rondlopen in een kamer vol borden, bekers en kommen niet gemakkelijk voor je. Maar eerlijk is eerlijk: het serviesgoed sluit naadloos aan op de kleurenkaart van het interieur.
Ja, tuurlijk verhuist de inboedel van de huidige bewoners mee naar hun nieuwe woning en zul je zelf naar de kringloop moeten voor een 314-delige collectie. En dan is het maar de vraag of al dat aardewerk heel overkomt. Scherven brengen geluk, zullen we maar zeggen.