Tiny house

Al zoekende kwamen ze vijf jaar geleden uit bij een tiny house: een mobiele, zelfvoorzienende en – zoals de naam doet vermoeden – kleine woning. In Amerika was deze manier van wonen al razend populair, maar in Nederland deed nog maar een enkeling het. “Wij waren helemaal verkocht. We konden dan een eigen huis bouwen op maat – Gijsbert kan dat gelukkig – op maat en de behoeftes van ons gezin, en we hoeven alleen te betalen voor de grond waarop we staan.”

Eigen stroom

Nu, drie jaar na de bouw van hun huisje, staat het gezin in Zeist, waar ze een anti-kraakfunctie hebben en de omgeving vergroenen. Daardoor betalen ze heel weinig. Ook wekken ze hun eigen stroom op en kunnen ze zelfs helemaal zelfvoorzienend zijn. Al zijn ze dat op het moment niet, want ze zijn aangesloten op het leidingwater én hebben – als enige van hun uit dertien huisjes bestaande ‘dorp’ – een wasmachine. “Anders is het met kinderen echt niet te doen.”

Het huis van Prins is voor tiny house-begrippen met z’n lengte van 8,5 meter en breedte van 3 meter vrij groot. In de ruimte is een slaapvide voor de ouders, met daaronder de keuken en badkamer, de wasmachine en de voorraadkast. Aan de overkant hiervan slapen de kinderen in een soort bedstee. “Juliette slaapt boven en Berend beneden. Ze hebben ieder een eigen ‘verdieping’ waar de deur dicht kan.”

Lees ook
6 x DIY-verbouwingen in Nederlandse huizen waar je u tegen zegt

Veranda

Berend heeft een mini-bureau in zijn kamer, zijn zus heeft in de kamer boven hem aan weerszijde kastjes met spullen, zoals poppen. “In de kamer van Berend kan ik gebukt staan, in de kamer van Juliette niet. Die is ruim een meter hoog. Maar zij kan er wel staan en spelen.”

Ook hebben ze een veranda aan het huis gebouwd. “Dat vind ik een voorwaarde met kinderen. Zo kunnen we toch buiten zijn als het regent en kunnen de kinderen in alle ruimte hun houten treinbaan uitzetten, zonder dat ik mijn nek erover breek. Ook is het fijn om hier de was op te kunnen hangen.”

Zuinig

Prins heeft nooit twijfels gehad om met kinderen aan een tiny house te beginnen. “Tijdens een trektocht met Juliette merkten hoe weinig behoefte kinderen hebben aan spullen, als ze maar bij jou zijn of lekker buiten kunnen spelen. Toen dachten we: we gaan er helemaal voor.”

Kinderen zijn volgens haar de beste tiny house-bewoners die je kunt vinden. “Ze blijven zo graag buiten. Laatst moest ik ze naar binnen trekken, omdat het begon te onweren. Juliette weet ook al heel veel over de natuur en heeft een soort besef dat het belangrijk is dat het regent en dat je zuinig met water om moet gaan.”

Lees ook
8x de allerleukste tiny houses om te huren

Campinggevoel

Ook het sociale aspect vindt ze heel bijzonder om mee te geven in de opvoeding. “Er heerst een soort campinggevoel. De kinderen buurten bij de buren, en laatst maakten ze iets omdat de buurvrouw verdrietig was.”

Prins ziet ook wel in dat het zodra de kinderen gaan puberen heel anders kan worden. Nu al komt Juliette soms bij een vriendje of vriendinnetje vandaan die in een groot huis woont. “Dan praten we erover. Soms fantaseren we dat ze later, als ze elf of twaalf is, een eigen tiny house bouwt met haar vader, die we dan koppelen aan die van ons. Een soort tiny house 2.0.”

Oplossing

Maar als de kinderen het écht niet meer fijn vinden om met hun ouders op 35 vierkante meter te wonen, is het voor Prins ook een optie om tóch een andere oplossing te zoeken. “Een puber moet met deuren kunnen slaan en dat kan hier niet. We blijven niet koste wat kost hier wonen. Maar als je in oplossingen denkt, kan er volgens mij heel veel.”

Lees ook
Móét je zien: dit bijzondere huis in Haarlem (en ja, het is te koop)