Zelf een leiding verleggen, keuken slopen of muurtje bouwen. Leuke bezigheidstherapie tijdens de pandemie. Maar hoe ga je in vredesnaam te werk? Gelukkig voor deze vrouwen komt alles meestal keurig op de (zelf gezaagde) pootjes terecht.
Voor de rubriek Doe het lekker zelf spreken we vrouwen die kunnen bouwen. Inclusief voor- en na-foto’s.
Wie
Marlize Schippers (27) en man Steven (31).
Het plan
Huis uit 1929 verbouwen tot droomhuis.
De kosten
Ongeveer 65.000 euro.
Dat er krapte op de woningmarkt heerst, merken Marlize en Steven ook. Hun voorliefde ligt bij oude huizen, maar die zijn zo verkocht. “Dit huis ligt op de weg naar Stevens moeder. Als we hier langsreden zeiden we altijd: ‘Moet je je eens voorstellen, dat je dit kunt kopen’. Toen we hoorden dat het vrijkwam, hebben we het buiten de Funda-wereld om kunnen kopen. Dat voelt nog steeds onwerkelijk.”
De bouwstijl uit de jaren dertig, midden in een oud dorpstraatje. Het stel is dolverliefd op het huis. Alleen de buitenmuren zijn blijven staan. Voor de rest is alles aangepast. “De plafonds hebben we eruit gehaald. Daardoor wordt de hoogte nu ook benut. Het is klein, maar we hebben het zo ingedeeld, dat mensen zich elke keer weer verbazen over de ruimte.”
Herken je de trap?
Marlize heeft een eigen lunchroom. Door corona heeft ze opeens alle tijd om mee te klussen. “Ik heb er nachten van wakker gelegen. Hadden we eindelijk ons droomhuis, had ik geen inkomen meer. Konden we het nog wel kopen? Gelukkig is alles goed gegaan. Het was superleuk om de dingen die we bedachten, in uitvoering te zien. En zelf ook een handje mee te helpen.”
En dan word je vanzelf een beetje handig. “Op een gegeven moment dacht ik: wat sta ik hier allemaal te doen? Met zo’n grote boor aan de slag in een betonvloer. Waar de boor meer dan eens vast kwam te zitten. Dat moet een komisch gezicht zijn geweest.”
Maar haar bemoeienis wordt niet altijd gewaardeerd. “Bij elke schilder of tegelzetter die langskwam, heb ik allerlei vragen gesteld. Tot ze zeiden: ‘Marlize, wij zijn mannen. Wij praten alleen in de pauze.'”
Zo’n oud huis brengt ook verrassingen met zich mee. “Tussen de buiten- en binnenmuur zit een holle ruimte. Daar hebben we isolatie ingespoten. Vroeger – daar zijn we nu achter – werd al het bouwafval van boven naar beneden in die holle ruimte gesmeten. Alles moest eruit. Niet zo’n fijne klus.”
Ook het nieuwe dak blijkt een onvoorziene kostenpost. “We wisten dat de dakpannen eraf moesten. Maar toen we die weghaalden, bleek het hout eronder ook verrot. De timmerlieden zouden diezelfde middag langskomen met nieuwe pannen. Dus dat was wel even slikken. We trommelden wat vrienden op en mijn vader haalde het bouwmateriaal. In één middag lag er een compleet nieuw dak op.”
Badkamer loading…
Marlize is vooral trots op de badkamer. “De tegels die ik had besteld staken vreselijk geel af. Zo had ik mij dat niet voorgesteld. Wat heb ik gejankt. Maar het eindresultaat mag er zijn, nu alles is samengekomen. Het ziet er precies uit zoals ik mij had voorgesteld.”
Badkamer voor én na.
Het klussen heeft resultaat. Ook de inwoners van het dorpje gluren meermaals nieuwsgierig naar binnen, om te kijken wat het stel ervan heeft gemaakt. “Er zit een afdruk van een voorhoofd tegen het raam. Ik zwaai maar keurig terug. Steken ze weer een duim op: ‘Goed, hoor!’ Familie en vrienden zeiden weleens: ‘Hoe moet dit nou goed komen?’ Zelf heb ik daar vanaf minuut één vertrouwen in gehad.”
Al is er één ding, wat Marlize absoluut niet gaat missen. “Die smerige kluskoffie. Ik kon er de laatste week niet meer naar kijken of ik kreeg er het zuur van. Filterkoffie met creamer, en dat een halfjaar lang.”
Lees ook
Tisja kluste hoogzwanger aan bouwval: ‘Afwas deed ik in een emmer’
