Jessie (28) woonde met haar man en tweeling maandenlang in een tiny house van 15 vierkante meter. Ja, knipper maar even en lees het nog een keer: 15. vierkante. meter.
Je moet wat over hebben voor een verbouwing.
Jessie woonde maanden in tiny house van 15 m2: 'Uitdagend, met tweeling van 14 maanden'
Tiny house
In Zaandam kochten Jessie en haar partner een verouderd houten huis, een twee-onder-een-kap. Ze strippen de woning tot de balken aan toe, alleen de stenen voorgevel blijft overeind, en bouwen het weer volledig op. Plus zes meter aanbouw. Dat duurt natuurlijk even. “Het is daarnaast echt een familieproject”, vertelt Jessie. “Mijn partner, broer en onze vaders nemen alles grondig onder handen, van fundering tot het puntje van ons dak.”
De verbouwing begint in juni 2022, de eerste vier maanden woont het gezin nog in hun oude woning. Als die in oktober overgedragen moet worden, trekken ze in het tiny house dat al in hun nieuwe tuin staat. Vijftien vierkante meters schoon aan de haak.
“We hádden ook bij onze ouders mogen crashen, maar dat vonden we niet de fijnste optie. We zijn gehecht aan ons privéleven en alle ‘eigen’ maniertjes; als je bij iemand inwoont is dat vaak flink omschakelen. We besloten het tiny house gewoon als een avontuur te zien.”
'Is het egoïstisch om te verlangen naar een aparte ruimte voor je bed?'
Multifunctioneel
Het stel woonde dus sinds oktober 2022 met hun tweeling (14 maanden oud) in de kleine, vierkante woning. Het was behelpen qua ruimte, geeft Jessie toe. “De ‘badkamer’, groot woord, bestond uit een douche en toilet. De wasbak vond je in de keuken, samen met een klein aanrechtblad en onze gourmetplaat en gaspit. We sliepen op een tweepersoonsbed, de tweeling lag in een bedstee. Onze commode was inklapbaar en onze CV-kast fungeerde ook als kledingkast.”
Aan improvisatietalent geen gebrek bij deze twee ouders. “We werden er heel inventief van”, lacht Jessie. “Hier en daar monteerden we kleine rekjes aan de muur zodat de kleintjes konden oefenen met zichzelf optrekken en lopen. Er was geen meubilair waar ze dat verder mee konden doen. Dus ja, het bracht soms wat stress met zich mee, maar we maakten er gewoon het beste van. De algehele gemoedstoestand viel me alles mee die zeven maanden, iedereen bleef vrij relaxed.”
Vaarwel privacy
En voor de momenten dat de frustraties wél even hoog oplopen, hadden Jessie en haar partner een prima oplossing. “Dan liep ik even ‘een héél groot blokje om’ richting de supermarkt”, grinnikt ze. “Soms hadden we een flinke discussie, keken we elkaar strak aan en barstten we daarna in lachen uit. Met een goeie grap kun je veel oplossen.”
Het concept ‘privacy’ heeft Jessie wel echt vaarwel moeten zeggen. “Als ik op het toilet zat, lag de ander in bed en konden we elkaar aankijken. We zijn al acht jaar samen en kenden elkaar al goed, maar nu nog nét een beetje beter.”
Op naar het ‘echte’ huis
Het gezin kwam de winter prima door, maar de rek ging er daarna langzaamaan wel uit. De tweeling kroop graag rond, maar had hier amper plek voor, en het leuke aan koken op de gourmetplaat raakt er ook wel vanaf. “In het voorjaar begon ons échte huis te lonken. Al die luxe kwam binnen handbereik, net als onze ‘oude’ routines. Gewoon op een heuse bank kunnen neerploffen na je werk, wát een vooruitzicht.”
In juli kon het gezin hun tiny house inruilen voor de (deels) gerenoveerde woning. Hoe zou ze de ervaring beschrijven? “Het was een uitdaging, maar we hebben geleerd hoe je back to basic moet. Best leerzaam. Daarnaast heb ik veel meer tijd met de kinderen kunnen doorbrengen. Schoonmaken kostte me een kwartiertje, de rest van de tijd kon ik lekker mijn aandacht aan hen geven. Tuurlijk: als je de keuze hebt zou ik een iets grotere tiny house wel aanraden, maar in de basis is het een avontuur waar we later leuk op terug kunnen kijken.”
Inmiddels is de 15 vierkante meter omgevormd tot sportschuurtje en woont het gezin vast in de benedenverdieping van hun nieuwe, échte huis. “Het is fantastisch, al kostte het echt even tijd om te wennen aan al die ruimte. Tot al onze meubels binnen zijn vullen we de boel een beetje op met tipitenten en een ballenbak voor de kinderen”, vertelt ze. “Douchen doen we nog wel in het tiny house, en als ik daar ben vraag ik mezelf wel eens af hoe we dit overleefd hebben. Onze ‘oude keuken’, de gourmetplaat, gaan we écht niet gebruiken deze kerst. Die staat al bij het grofvuil.”
Lekker kangoeroeën: koop je deze villa, dan 'krijg' je er 2 tiny houses bij
