Elk jaar belooft Brian (32) zichzelf – en zijn vriendin – dat hij geen nieuwe kerstversiering in huis haalt. En elk jaar gaat hij weer de mist in. Kerst is voor hem gewoon één grote hobby.
“Als ik ooit de ruimte heb, dan zou ik kiezen voor een levende kerststal. Helemaal verlicht, met een schaap, geitje en kippetje erin”, vertelt Brian aan LINDA.nl.
Fel licht? Dat klopt. Brian heeft twee projectoren op de voorkant van de gevel. Eén met sneeuw en één met een laser.
Het begint met een klein kerstdorpje en wat verlichting, wanneer Brian op zichzelf gaat wonen. “Elk jaar komt daar iets meer bij. Ik heb een aantal hobby’s, waarvan kerst en oud en nieuw toch wel mijn pronkstukken zijn. Kerst betekent alles voor mij.”
De versieringen haalt Brian dan ook overal vandaan. “Af en toe ga ik naar een kringloopwinkel, om te kijken wat ze daar hebben qua verlichting. Ik struin het internet af, en ga naar alle tuincentra in de omgeving en ver erbuiten. Mijn droom? Naar Amerika om te kijken hoe zij daar hun huizen versieren met kerst. Dat wil ik het liefst doen met de kinderen. Ook zij zijn gek op kerstverlichting.”
De versiering moet worden afgestemd op de inrichting van het huis, en dat is nog wel een uitdaging. “We hebben thuis alles in hoogglans zwart, met zilver. Als je daar iets met goud bij zet, matcht het niet. Wij hebben geen stijl die je bij de Leen Bakker kunt halen.”
Aan het einde van oktober komen de kerstspullen al tevoorschijn. De buitenverlichting hangt sinds november. De lampjes werken op een tijdschakelaar: ’s ochtends van zeven tot half negen, en vijf uur ’s middags tot elf uur ’s avonds. “We wonen vlak bij een basisschool, dus er lopen veel kinderen langs. Die vinden het allemaal geweldig.”
“Elk jaar komt de regionale krant langs om foto’s te maken, en de politie deelt op Twitter dat ze de kerstversiering weer hebben gespot.”
Zijn liefde voor lampjes heeft een dieperliggende oorzaak. Brian was een jaar of achttien, toen hij de kermiswereld inrolde. “Dat heb ik acht jaar lang gedaan, dus menig feestje is mij wel bekend. De oliebollenkraam, alle muziek en verlichting. Die wereld heb ik meegenomen naar huis. Het geeft je een soort vrijheid: dat je kunt doen en laten wat je wil.”
In zijn kerstdorp vind je dan ook allerlei kermisattracties. “Dat wil ik steeds meer gaan uitbreiden.” Al moet hij de versiering nu delen met zijn kinderen, van drie en vijf jaar oud. “Ik ben het meest trots op wat zij uitkiezen. Dit jaar heeft mijn dochter een unicorn uitgekozen. Als ik het aansluit en haar blije gezichtje zie, word ik helemaal vrolijk.”
Zijn hobby kost Brian zo’n tweehonderd à driehonderd euro per jaar. Hij heeft twee projectoren op de voorkant van de gevel. Eentje met laser, de ander met vallende sneeuw. “Mijn grootste droom? Dat mensen langslopen en op een knopje kunnen drukken, om de muziek te laten spelen. Vorig jaar kreeg ik de stempel ‘mooiste kersttuin van het dorp’. Ik maak er geen wedstrijd van, maar alle complimenten motiveren mij wel om elk jaar weer een prestatie neer te zetten.”
“Kerst staat voor vrede op aarde, maar niet alleen voor het gezin. In deze coronatijd zijn we allemaal een beetje uit elkaar gegroeid. Als mijn kerstlampjes voor verbinding kunnen zorgen, vind ik dat heel belangrijk. Elk jaar krijg ik kerstkaartjes van wildvreemden. ‘We lopen elke dag langs, en worden heel vrolijk van jullie huis’. Saamhorigheid creëren, dat doet mij goed.”
En na Driekoningen? Dan gaat alles weer in de kast. “Maar als het aan mij ligt hangt het er 365 dagen per jaar.”
Bij Floyd & Erik hangt de kerstversiering altijd begin oktober al: 'Kostte zo'n 6000 euro'
