De coronapandemie zet Anne Wielenga en haar vriend aan het denken. Ze zijn het zat om thuis te werken en steeds weer hetzelfde rondje te wandelen. Dus besluiten ze een camper te kopen en huis en haard te verlaten.
Inmiddels leiden ze al sinds september een nomadenbestaan.
“Voor de coronapandemie leefde dit idee totaal niet”, vertelt Anne. “De gedachte is pas gaan leven toen we noodgedwongen thuis moesten werken. Op die manier zouden we toch overal ter wereld kunnen werken? Mijn schoonouders hebben een camper en gaan vaak op reis. Dat zette ons aan het denken: zou dat ook wat voor ons zijn?”
Het is een hele ommezwaai, maar toch voelt het voor Anne niet als een drastisch besluit. “Ik ben al dertien keer in mijn leven verhuisd en voel me niet aan één plek gebonden. Ik vind het leuk om op nieuwe plekken terecht te komen en nieuwe mensen te leren kennen. En als dit niks zou worden, dan zouden we gewoon teruggaan. We gingen er allebei heel nuchter in.”
Ze begint haar eigen bedrijf. “Met het idee: dan is het makkelijker om straks weg te gaan.” Niet veel later, nu een klein jaar geleden, zegt ze haar baan op. Zij en haar vriend Richard kopen een camper en vertrekken in september richting Zuid-Europa. “Frankrijk, Spanje, Portugal. We hadden geen plan. We zagen wel waar we uit zouden komen.”
Richard werkt nog altijd in loondienst en is op kantoortijden actief. Anne freelancet en werkt in principe – net als haar vriend – fulltime. En dat bevalt prima. “Het enige wat we nodig hebben is goed internet. We hebben een router gekocht. Daarin gaat een simkaart van het land waar we zijn. Zo hebben we altijd betrouwbaar internet. Ons bestaan zo is heerlijk. Het is fijn om zelf te kiezen waar we heen gaan en hoe lang. Je ziet zoveel mooie dingen onderweg. We hebben echt de tijd. Als je op vakantie bent, prop je alles in drie weken. Wij kunnen het rustig aan doen.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Dat het de twee nog niet lukt om in Nederland een huis te kopen, speelt ook mee. “We hebben nu minder kosten. We staan met de camper op campings of gratis camper- en parkeerplaatsen. Al merken we het wel dat de brandstof veel duurder is geworden. We maken veel kilometers, maar dit is altijd nog goedkoper dan een huis huren.”
Anne geniet met volle teugen. “Dit is het ultieme gevoel van vrijheid.” Toch is het niet alleen rozengeur en maneschijn. “Ik had het me van tevoren romantischer ingebeeld. Dacht: we komen allemaal mensen van onze eigen leeftijd tegen waar we mee omgaan. In de praktijk staan we voornamelijk tussen de pensionado’s. En zo’n camper is best een kleine ruimte voor met zijn tweeën. Dan is het af en toe passen en meten. Maar de plekken waar we komen, maken alles goed.”
Daarnaast is het een leerzame ervaring. “Ik merk dat ik het fijn vind om met weinig spullen te leven. En we hebben geen ruimte, dus we hebben alleen wat we écht nodig hebben. Al kunnen we niet zonder onze fietsen, spelletjes en laptops. ’s Avonds kijken we regelmatig een film of serie.”
Momenteel is het stel in Kroatië. Een planning voor de komende tijd hebben ze niet. “Onze verlanglijst verandert nog weleens. We zouden nu eigenlijk in Groot-Brittanië zitten, maar we wilden liever naar de zon. Scandinavië lijkt ons ook geweldig. Ik denk dat we komende jaren lekker blijven reizen, maar op een gegeven moment zullen we wel weer behoefte krijgen om onze vrienden en familie vaker te zien. Hopelijk stort de woningmarkt in, dan kunnen we over een paar jaar een huis kopen in Nederland.”
Teunisse woont sinds haar scheiding in een camperbusje: 'Ik hoef al die luxe niet'
