Zon, zee, jungle, authentieke dorpen en prachtige baobab-bomen. En dat alles op zeven uur vliegen van Nederland. Wie dit als muziek in de oren klinkt, moet vandaag nog een ticket naar Gambia boeken.
LINDA.reizen-redacteur Suzette ging je voor en raakte positief verrast over dit land waar ze vooraf eigenlijk maar weinig vanaf wist.
Afrika staat met stip bovenaan mijn favoriete continenten-lijstje, maar over een reis naar Gambia had ik nooit eerder nagedacht. Kenia, Oeganda, Namibië, ja. Maar Gambia? Dat is toch Afrika zonder The Big Five. Toch stapte ik afgelopen december in het vliegtuig om het langgerekte land te ontdekken – mijn vrienden lachend achterlatend in Nederland: ‘Gambia? Dat staat toch vooral bekend om zijn sekstoerisme?’
Eenmaal geland en gesetteld in Serekunda – de grootste stad van Gambia – kun je daar inderdaad niet omheen. Aan het strand zie je zwermen knappe Gambianen rondom vrouwen van alle soorten leeftijden zweven. Hoewel je daardoor niet geheel vrij langs zee kunt lopen, ontgaat me de schoonheid van de plek niet. Het witte zand, de woeste zee, en dat alles omringd door (palm)bomen: Afrika, ik ben er weer.
De volgende dag vertrek ik met een paar reisgenoten landinwaarts. Na een korte pitstop bij een koeien- en geitenmarkt, rijden we door naar Kassange, waar we logeren in AbCa’s Creek Lodge. Deze geweldige lodge is opgezet door de Nederlandse Carlijn en haar Gambiaanse man Abdoul, en biedt – naast een prachtige plek aan de rivier – prachtige excursies. Zo springen wij na een lokale lunch achterop de jeep, om van Abdoul een rondleiding te krijgen door de omgeving waar hij als klein jongetje opgroeide.
Waar ik me in Serekunda nog niet honderd procent in Afrika waande, is dat gevoel in het binnenland meteen anders. We rijden langs piepkleine dorpjes, waar we gebrande nootjes proeven, een heus dansritueel meemaken en een dorpsdokter spreken.
De volgende dag maken we eenzelfde soort rit, maar dan per fiets. Bij een schooltje stuiten we op oorverdovend geluid en een schare aan kinderen. Iets verderop bekijken we een lemen hutje, waar een vader met zijn zeventien kinderen (hij moest ze eerst even tellen) woont. Ik ben stil van de primitieve leefomstandigheden, maar tegelijkertijd onder de indruk van de positieve sfeer die er heerst.
De volgende dag verlaten we met moeite AbCa’s Creek Lodge – gelukkig wel met twee bijzondere excursies in het vooruitzicht. We gaan naar een lokale markt en bezoeken een visafslag. Op beide plekken weten we niet waar we moeten kijken. De kleuren, geuren (!) en geluiden zijn overweldigend.
We grijpen onze camera’s, maar foto’s maken wordt niet op prijs gesteld. Sommige Gambianen geloven dat hun ziel verdwijnt als je een foto van ze maakt. In het geniep toch een paar foto’s op je iPhone maken, wordt dan ook niet gewaardeerd.
Lees ook
Overnachten terwijl de olifanten onder je slaapkamer doorlopen, in Kenia kan het
Op onze laatste avond schuiven we aan bij een Gambiaanse familie voor het avondeten. Op de stoep van haar huis vertelt onze kok Musu Kambai al roerend in een enorme pan couscous, dat ze iedere dag huilt vanwege het feit dat ze maar één kind heeft kunnen krijgen. In Gambia tel je pas mee vanaf vijf kinderen…
Het koken duurt en duurt. Terwijl wij ons ondertussen om en om met de (buurt)kinderen vermaken, valt de schemer. Rond acht uur schuiven we aan, op vloerkleden op de grond. Ik proef de lekkerste couscous sinds tijden en kijk tevreden om me heen naar alle vrolijke gezichten van dit gezin – plus aanhang. Wat hou ik toch van Afrika.
Eenzelfde soort reis maken? Dat kan met TUI. Je hebt een 8-daagse rondreis al vanaf 735 euro per persoon. Liever vooral de zon meepakken en op je strandbedje bivakkeren? Bekijk dan hier alle heerlijke beachresorts.
