De Huishoudbeurs trok afgelopen weekend een recordaantal bezoekers: zo’n 33.000. Vreselijke drukte in de parkeergarage, al was daar binnen gelukkig weinig van te merken. Op de gratis hapjes na: die verdwenen als sneeuw voor de zon.
LINDA.’s Michelle gaat voor het eerst naar de Huishoudbeurs en deelt haar ervaringen.
Stapels vaat in mijn studententijd, alles – behalve de schoonmaaktaken – door de helft tijdens het samenwonen en opnieuw alles door de helft – op de maandelijkse kosten na – toen we weer uit elkaar gingen. Hoewel ik geniet van de vrijheid, mis ik het splitten van de kosten.
Oftewel: wat ‘gratis’ producten van de Huishoudbeurs zijn meer dan welkom. En met die insteek ben ik zondag dan ook op pad. Waarvoor hebben we anders een trolley nodig?
Van Zwolle naar Amsterdam Rai met de trein, en daar gaat het al mis. 45,18 euro voor een retour. Wel word ik opgewacht door een live-band, en kun je op de foto met – jawel – je trolley. Terwijl ik uitcheck rijdt er een auto van EasyToys voorbij, inclusief grote satisfyer op de bovenkant. Verzacht de pijn een beetje.
Waar of niet waar: een stuiver bij je tulpen voorkomt hangende kopjes
We – een vriendin is mee voor de strategische inzet – beginnen bij bingo nummer één. Geen prijs, wel gelachen. Vervolgens lopen we zigzaggend tussen de kraampjes door, want we willen geen aanbieding missen. Al vinden we het eerste uur nergens een gratis product, wél veel win-acties. En dat is ook de moeite waard. Hetty de stofzuiger, een grote knuffelbeer, een roze koffiemachine of een jaar lang gratis schoonmaakproducten. Alles is welkom.
Bij de beauty-producten krijg ik een sample met dagcrème in mijn handen gedrukt. Maar niet voor niks. Ik word meegesleurd door de uitdelende man, die begint over de staat van mijn huid. ‘Net zo mooi als die van mijn moeder, je gebruikt niet veel make-up denk ik hè?’ Ondertussen haalt hij een peeling uit een potje en begint mijn hand te scrubben. Waar hij dan ook rustig de tijd voor neemt. ‘Married of happy?’, vraagt hij me terwijl hij mij in mijn ogen aankijkt. Ik denk na over het antwoord, want er zijn toch echt meer opties mogelijk. ‘Happy, heel happy’. En zonder scrub haast ik me terug in de massa.
Een tweede bingokaart, pen én tijdschrift verder wandelen we naar het feestgedeelte. QR-codes scannen voor eten. Spaghetti, een zak soep en een code voor vegetarische shoarma plus tien nieuwsbrieven rijker, maar dat maakt niet uit. We kunnen weer een halve week eten.
Meer plezier van je bakpapier: met deze lifehack is kalkaanslag verwijderen een makkie
Een kraam verder scoor ik zes droge worsten voor tien euro (ja maar hallo, écht een goede deal) om daarna te verdwijnen richting de sterke drank. Feestmuziek, sangria en shotten met likeur 43. En dat op de zondag.
Ik heb de neiging om alvast één van de worsten aan te knagen, als ik op de terugweg lange rijen zie staan voor een paar kleine tafeltjes. Nieuwsgierig druk ik mezelf ertussen. Je hand laten lezen, een kaart leggen of je levensvraag stellen aan je dierbaren. Maar een kans krijg ik niet, want de rij is zo lang dat ze na zessen nog bezig zijn.
En ik snap het. In tijden zoals deze willen we ons toch ergens aan vast kunnen houden. 30 euro in ruil voor de omschrijving van je toekomstige partner, klinkt best goedkoop in de oren. Het zou de maandelijkse kosten in ieder geval heel behapbaar kunnen maken.
Een beetje swingen voor het hoofdpodium, opnieuw teleurstelling bij bingo nummer twee en we gaan weer terug naar onze jassen. Echt heus, ik heb genoten. Maar spaghetti is nog nooit zo duur geweest.
De Huishoudbeurs is er nog tot en met vrijdag 24 februari.
Zó maak je je wasmachine schoon (en zo vaak moet het)
