Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Federico Moccia (@federico.moccia)

Liefdesslotjes

Het is de tweede roman van de Italiaanse schrijver en gaat over twee verliefde tieners – Step en Gin – in Rome. In het verhaal stoppen de twee op een gegeven moment voor de derde lantaarnpaal bij de Milvische brug (Milvio).

Eenmaal daar vertelt Gin over de legendarische brug en de straatlamp, waar een grote ketting aanhangt. Moet wel van een scooter zijn, zegt Step. Maar Gin noemt het ‘The lover’s chain’. Volgens haar moet je er een hangslotje aanhangen, het op slot doen en de sleutel in de rivier de Tiber gooien.

‘En dan?’, vraagt Step? ‘Dan ga je nooit meer uit elkaar’, antwoordt Gin. En daarmee is het begin van een toeristische attractie geboren.

Zelf opgehangen

In een interview met USA Today, geeft Moccia toe dat hij zelf een hangslotje aan de derde lantarenpaal heeft gehangen, op de avond voordat het boek werd gepubliceerd. Voor het geval dat nieuwsgierige lezers de plek zouden bezoeken, om te kijken of het idee van het liefdesslotje ‘echt’ was.

Niet wetende dat er een week later al meer dan 300 liefdesslotjes zouden hangen. ‘En daar zijn ze nooit meer mee gestopt’, vertelt de schrijver in het interview. Een jaar later – in 2007 – hangen er zelfs zoveel slotjes aan, dat de paal door het gewicht verbuigt en de love-locks worden verbannen.

1millionlovestories #1millionlovestories #verona #lovelock #italy🇮🇹 https://t.co/pVTLzhC1VW pic.twitter.com/OtG5jNcF4r

— Jan Michael Young (@jmyoung84) July 19, 2016

‘Love-lock fenomeen’

Het idee deed de schrijver op in het leger, zo vertelt hij in een interview met The New York Times. ‘We hadden deze slotjes voor onze tassen – en wanneer de dienst voorbij was – bevestigden de mensen ze aan de hekken van de barakken.’ Hij wilde de militaire herinnering omdraaien naar iets positiefs. ‘Make love not war.’

Niet alleen fans van Moccia hangen hun liefdesslotjes in de palen, toeristen over de hele wereld namen het ‘love-lock fenomeen’ over.

Brug bezweken

Volgens Ceri Houlbrook – die de scriptie ‘From Popular Culture to Popular Custom, and Back Again: A Love-Lock’s Tale’ – schreef, heeft Moccia van de slotjes een volksmotief gemaakt. Ze noemt het een symbolisch element binnen het verhaal, dat is gebaseerd op een folkloristisch gebruik en is veranderd in een wereldwijd fenomeen. ‘Met meer dan 400 plekken in 62 landen, op alle continenten, behalve op Antartica’.

De vele liefdesbetuigingen eisten op sommige plekken hun tol. Bruggen bezweken zelfs aan het gewicht van ál die liefdevolle slotjes.

In 2015 worden de slotjes van de Pont des Arts en de Pont de ‘l Archevêché in Parijs verwijderd, omdat ze voor ongelukken zouden kunnen zorgen. Een deel van de reling bij de brug bij de Seine was op dat moment al bezweken, meldde Reuters begin dit jaar op hun website.

(Anti) liefdesslotjes

Mocht je nu denken: dat wil ik ook, dan kom je van een koude kermis thuis. Vanwege de eventuele gevaren van het gewicht van de liefdessymbolen, hebben veel gemeentes de ’toeristische hangslotjes’ verboden. Sterker nog, in Rome word je gewoon op de bon geslingerd. Prijs: 50 euro.

En wat moeten al die gebroken koppels, die niet alleen de sleutel, maar ook het slotje het liefst direct in de wildste rivier zien verdwijnen? Haal gerust adem: op de meest toeristische plekken in zowel Frankrijk, Nederland als Italië, staan er mannen paraat met slijptol, die voor een paar centen je hangslot met alle liefde doorboren.

Lees ook
Eenzame Roos (74) zoekt liefde en gaat online daten: ‘Had dit jaren geleden moeten doen’