Dat cabinepersoneel meer taken heeft dan jou aan boord van het vliegtuig al glimlachend te voorzien van een kop koffie, snap je. Maar wat kun je van ze verwachten bij een medisch noodgeval?
Voordat jij de woorden ‘Is er een dokter aan boord?’ hoort, is het cabinepersoneel al in actie.
Wat precies onder het takenpakket van het cabinepersoneel valt, blijft voor veel passagiers vaag. Met de zomervakantie in volle gang, is het wellicht fijn te weten wat hun taken zijn in geval van een medisch noodgeval aan boord. Want ook in de lucht wordt weleens iemand onwel.
Laten we vooropstellen: het cabinepersoneel is verantwoordelijk voor jouw veiligheid in het vliegtuig. Tijdens hun opleiding wordt dan ook uitgebreid stilgestaan bij het verlenen van medische hulp. Zo leren medewerkers reanimeren en een defibrillator gebruiken. Schalt de vraag om een arts eenmaal over de intercom, dan is de reddingsactie dus al begonnen.
Op een roze wolk: vrouw bevalt aan boord van KLM-vlucht
Wanneer iemand onwel wordt, licht een andere passagier vaak het cabinepersoneel in. Op dat moment gaat de ABC-procedure in werking. De steward(ess) die als eerste bij de zieke passagier is, wordt de assessor (A). Hij of zij zal alle handelingen uitvoeren. De eerste stap is om de SAMPLE te bepalen, door vragen te stellen aan de passagier of een medereiziger:
Passagier gaat uit z'n plaat vanwege maaltijdkeuze en wordt uit vliegtuig gezet
Hij of zij controleert ook of de passagier kettingen of armbanden draagt met daarop medische informatie, bijvoorbeeld over of iemand gereanimeerd wil worden of niet. Ondertussen is er een tweede en derde cabinepersoneelslid bij gekomen. Een van hen wordt de buddy (B) en de ander de communicator (C).
De buddy (B) assisteert de assessor en zorgt ervoor dat alle medische kits, zoals een AED, binnen handbereik zijn. Indien nodig mag de assessor al beginnen met reanimeren. De taak van de communicator (C) is om ondertussen de purser in te lichten en op de hoogte te houden. De purser licht op zijn of haar beurt de piloten in.
Nu er hulp wordt verleend aan de zieke passagier, is de communicator verplicht om over de intercom te vragen of er een dokter aan boord is. Vaak is dit het geval. Toch is dit niet de enige externe hulplijn die wordt ingeschakeld. Bij de meeste luchtvaartmaatschappijen, zoals KLM, wordt namelijk ook contact gelegd met een dokter aan de grond. Het is aan de communicator om de situatie uit te leggen en om de adviezen van de dokter vervolgens door te geven aan zijn collega’s, ofwel de assessor en de buddy.
Alles wat je moet weten over dementie bij vrouwen: 'Gaan sneller achteruit dan mannen'
Het eventuele besluit om een tussenlanding te maken, ligt altijd bij de gezagvoerder. Maar het advies van de dokter aan de grond en/of aan boord is hierin doorslaggevend. Is de situatie zo ernstig dat een tussenlanding noodzakelijk is, dan is de vuistregel dat de passagier binnen een uur in het ziekenhuis moet zijn. Ook is op het vliegveld waar het vliegtuig landt in zo’n geval altijd onmiddellijk medische hulp aanwezig.
Na een noodgeval maken de communicator en de purser een rapport op van wat er is voorgevallen. Dit is belangrijke informatie indien het ziekenhuis, de verzekeringsmaatschappij of de luchtvaartmaatschappij zelf op een later moment vragen hebben.
Gelukkig is niet ieder medisch noodgeval een kwestie van leven of dood. Ook wanneer de klachten minder ernstig zijn, kan cabinepersoneel een zieke passagier bijstaan. In de medische kits aan boord zitten namelijk ook spullen om te helpen met bijvoorbeeld paniekaanvallen, astma, allergische reacties, maagklachten en pijn.
Alles wat je moet weten over een beroerte bij vrouwen: 'Vaak vagere klachten dan mond, spraak, arm'
