In ‘Kopen zonder kijken’ nemen stellen die dolgraag willen verhuizen een dappere beslissing. Ze geven de controle uit handen en laten het team van het RTL-programma de aankoop regelen.
In de rubriek Kopen zonder kijken blikken we terug met oud-deelnemers. Hoe hebben ze het avontuur ervaren, wat hebben ze veranderd en wat moet juist blijven zoals het is?
Deze week vertelt Sanne over haar deelname aan het programma. Samen met haar man Bram en zoon Mees verhuisde ze van een klein appartement in Utrecht naar een volwaardig huis in Amersfoort.
“Het was een groot avontuur”, vertelt Sanne. “We hebben het van tevoren een beetje onderschat. Ik heb me opgegeven in een wanhopige bui. Ging er niet vanuit dat we werden uitgekozen. Veel deelnemers groeien hun huis uit en willen een kindje of een tweede. Dat gold ook voor ons.”
En warempel, net in die periode krijgen ze een telefoontje. “Ze wilden langskomen. Het was een gezellige avond. We hadden er een goed gevoel bij, maar dachten nog steeds niet dat we uitgekozen zouden worden. Ik had het idee dat we niet bijzonder genoeg waren.”
Maar daar denkt de productie van het programma anders over. “Toen had ik wel zoiets van: oeps, echt? Het nieuws moest even indalen.”
Als ze het contract voor deelname eenmaal hebben getekend, valt er een last van haar schouders. “We hadden de keuze gemaakt en konden niet meer terug. Dat was fijn. Eindelijk ging er iets gebeuren. We waren hier al zo lang mee bezig. Nu hoefden we alleen nog maar af te wachten tot het Kopen zonder kijken-team een huis voor ons zou kopen.”
En dan gaat het snel. In mei 2019 geven ze zich op en medio september wordt een huis voor ze aangekocht. “De puzzeltocht was spannend. De productie had ons van tevoren op het hart gedrukt: ‘Zeg gewoon wat je denkt, want daar hebben we het meeste aan. Stel dat jullie het niks vinden, dan kunnen we dat ook meenemen.’ Bram wilde niemand voor het hoofd stoten en te negatief zijn. Ik was een beetje zijn tegenhanger.”
De puzzeltocht zorgt voor de nodige spanning. “We waren langs twee huizen gereden in de buurt waarin we graag wilden wonen. Een daarvan was ver boven ons budget, dus het moest de andere wel zijn, dachten we. Maar daar wilden we echt niet wonen. We kregen het Spaans benauwd en hebben de productie opgebeld. ‘Het kan ook een huis zijn op jullie route’, stelden ze ons enigszins cryptisch gerust. En ja hoor, terwijl we zaten te kibbelen over de route waren we gewoon voorbij ons huis gereden”, lacht ze. “Een week later mochten we het huis bekijken. We waren op van de spanning, maar het was een enorme opluchting.”
In januari is het dan eindelijk zover. De inmiddels zwangere Sanne en Bram mogen het verbouwde, gestylde en ingerichte paleis bewonderen. “Het was surrealistisch. Ik reageer niet heel primair. Was vooral in mijn hoofd bezig met dingen afvinken waar ik me zorgen over had gemaakt: de vloer, de keuken, de badkamer en was er een fietsenschuurtje?”
Pas als stylist Roos Reedijk, makelaar Alex van Keulen, bouwkundige Bob Sikkes en de cameraploeg weg zijn, dringt het door Sanne heen. “Langzaam kwam de blijheid. En dat is in de weken en maanden die volgden alleen maar verder gegroeid.”
Waar ze het meest blij mee is? “De entree is misschien wel mijn favoriete ruimte in het huis. De voordeur en de hal zijn zo mooi, licht en ruim. Maar het huis als geheel is geweldig. We hebben een speelhoek voor de kinderen, een slaapkamer met deuren die we naar buiten kunnen openzetten en een tuin. Ik ben enorm dankbaar en blij dat we zo goed terecht zijn gekomen.”
Waar het gezin in het appartement in Utrecht jarenlang in bad douchte, hebben ze nu een badkamer met bad en aparte douche tot hun beschikking. “Heel fijn. De liefde voor de badkamer moest overigens wel een beetje groeien. Ik moest wennen aan de marmerlook, die ook in de keuken te zien is. Het was geen liefde op het eerste gezicht, maar ik ben blij dat het voor ons uitgekozen is. Wij zouden een veiligere keuze hebben gemaakt, maar vinden het inmiddels erg mooi.”
Grote veranderingen heeft het stel niet doorgevoerd. “We hebben alles in grote lijnen hetzelfde gelaten. De meubels en de kleuren op de muur zijn precies zoals het Kopen zonder kijken-team het achtergelaten heeft. Wel hebben we de elektrische haard vervangen door een echte haard, hebben we een schuifwand in het kantoor geplaatst en zijn we aan de slag gegaan met de tuin.”
De zolder is nog vrijwel ongebruikt en staat nog op to do-lijstje. “We zijn niet goed in het maken van keuzes. Voor alleen al de aanschaf van een toiletrolhouder zijn we drie bouwmarkten afgegaan, voordat we de uiteindelijke keuze maakten. Het programma heeft ons heel veel ellende bespaard.” Of ze hier tot hun oude dag blijven wonen, durft ze niet te zeggen. “Maar de komende jaren blijven we hier zeker.”
De gehele aflevering kijk je hier terug.
Állereerste 'Kopen Zonder Kijken'-stel: 'Dolblij, maar ondertussen héél veel veranderd'
