Aan Hart van Nederland vertelt ze dat ze in het ziekenhuis werd gezien als aansteller. “Ik voelde me totaal niet serieus genomen.” Meermaals kreeg ze te horen dat ze zichzelf moest ‘vermannen’. “Ik moest ook mijn eigen spuug opruimen in het ziekenhuis.”

Achteraf blijkt ze HG te hebben: Hyperemesis Gravidarum, een vorm van zeer ernstige zwangerschapsmisselijkheid. Eén tot drie procent van de vrouwen in Nederland krijgt hier tijdens hun zwangerschap mee te maken.

Richtlijn

De stichting ZEHG (Zwangerschapsmisselijkheid en Hyperemesis Gravidarum) komt al jaren op voor deze groep vrouwen. Lange tijd heerste er veel onbegrip en bestond er weinig kennis over dit onderwerp. Nu komt er eindelijk een landelijke richtlijn. “Bij de ontwikkeling van de richtlijn zijn de laatste wetenschappelijke inzichten meegenomen. Hiermee wordt een grote stap gezet in de kwalitatief goede behandeling van vrouwen met HG en de eenduidigheid in de behandeling”, vertelt voorzitter Norah Gauw aan Hart van Nederland.

Inmiddels heeft de stichting een flinke community opgebouwd waar vrouwen verhalen met elkaar kunnen delen. Ook Jessica heeft daar veel steun uitgehaald: “Eindelijk hoor je dat je niet de enige bent. Vandaag de dag zet ik mij in voor de stichting om andere vrouwen te helpen.”

Bekijk hier het interview met Jessica.

Extreme misselijkheid verpestte zwangerschap Britt: 'Er zat nauwelijks nog kracht in mijn spieren'Lees ook