Puistjes, pukkels en mee-eters. Je zou zeggen dat pubers vooral hier last van hebben, maar dit kan ook bij baby’s voorkomen. In de volksmond beter bekend als baby acne.
Maar wat is het precies en wat kun je eraan doen? Elodie Mendels, (kinder)dermatoloog bij het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam, legt het uit.
“Ik wil beginnen met dat de term baby acne vaak verkeerd wordt gebruikt”, steekt Mendels van wal. “Zo wordt het in de volksmond vaak genoemd, maar echte acne komt maar bij een heel klein percentage baby’s voor. Dat is heel zeldzaam.”
Twee andere vormen komen vaker voor. Te beginnen bij neonatale cephalische pustulose. “Dit komt voor bij één op de vijf baby’s en ontstaat in de eerste twee tot drie weken van hun leven. Je ziet dan met name puistjes en rode pukkels op hun wangen, maar het kan ook te zien zijn op de romp, nek, kin, oogleden en hoofdhuid. De oorzaak is nog onduidelijk, maar mogelijk speelt een toegenomen hoeveelheid gist en talg een rol.”
“Dan heb je ook nog erythema toxicum neonatorum, ETN”, gaat Mendels verder. “Dat komt bij ongeveer één op de drie baby’s voor en ontstaat in de eerste twee weken na de geboorte, meestal al in de eerste dagen na de geboorte. Je ziet dan puistjes met een rode hof en die kunnen over het hele lichaam verspreid zitten. Hoe dit ontstaat, weten we niet. Er wordt vaak geroepen dat een baby dan vette moedermelk binnenkrijgt, maar dat lijkt geen oorzaak te zijn.”
Tot slot: de échte baby acne. “Dit noemen we ook wel acne infantum en ontstaat veel later dan de andere twee genoemde vormen: zo’n zes tot twaalf maanden na de geboorte. Meestal trekt dit weg als het kind tussen de één en drie jaar oud is. Het verschil met erythema toxicum neonatorum en neonatale cephalische pustulose is dat echte baby acne, naast puistjes en pukkels, ook mee-eters heeft. Dat zijn die zwarte puntjes die je vaak op je neus ziet. Acne infantum zie je voornamelijk op het gezicht en de wangen.”
“Hoe acne infantum precies ontstaat, weten we niet precies. Vaak is het erfelijk bepaald, bijvoorbeeld als de ouders in de puberteit veel last hadden van acne. Ook kan het door een grote hoeveelheid mannelijke geslachtshormonen komen op babyleeftijd. Daardoor krijgen jongetjes het mogelijk wat vaker dan meisjes. Heeft je baby acne, dan kan je ervoor kiezen om dat te laten behandelen, omdat er anders littekens kunnen ontstaan. Dat is zonde. ”
Baby acne, ofwel acne infantum:
Volgens Mendels hoeven kersverse ouders zich geen zorgen te maken. “Heeft een baby neonatale cephalische pustulose, dan geven we heel soms anti-gistcrème mee. Maar de pukkels en puistjes gaan altijd vanzelf weg na enkele weken tot soms maanden, net als bij ETN. Ook de echte acne verdwijnt na enkele jaren. Blijft die, in een zeer zeldzaam geval, wel zitten, of heeft uw baby ook andere klachten, dan voeren we aanvullend onderzoek uit. Het kan zijn dat er dan een hormoonafwijking achter schuilgaat.”
“Maar afgezien van die zeldzaamheid, zijn alle drie de vormen onschuldig, niet besmettelijk en geven ze geen klachten”, benadrukt de (kinder)dermatoloog. Gelukkig maar.
Zeg maar dag tegen die pukkels: 5 x voornemens die ook je huid ten goede komen
